Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) by sandhya kiran (completed)

[sarit11]

...పసుపూ , ఎరుపూ కల్నేత చీరకీ తేడా తెలీదురా వినోద్?...జాగ్రత్త!... అంటూ మందలించింది మా పెద్దాడబడుచు...అందరూ భళ్ళున నవ్వారు...
...ఓ అరగంటలో వాళ్ళ తోటని చేరాం. కొబ్బరి చెట్లతోనూ , మామిడి , జామ , పనస లాంటి పళ్లచెట్లతో పచ్చగా , చల్లగా ఉందది.
... మగాళ్ళు పిల్ల గాంగుని వెంటేసుకుని తోటంతా తిప్పుతూంటే ఆడాళ్లందరం మరో వైపు బయల్దేరాం ...కాసేపు తిరిగింతరవాత తోట వెనక ఓ పిల్లకాలువ , దాంట్లో కాళ్లెట్టుకుని కూర్చోగానే , సునీ నాచేతుల్లోంచి గింజుకుని దిగిపోయింది దాంట్లోకి ...నేను కంగారు పడుతూంటే దాన్నెవరో పట్టుకున్నారు...మేం చూస్తామంటూ...ఇంతలో కాస్త దూరంలో ఓ చెట్టుకింద ఓ పర్ణశాల కనిపించింది... ...బలే ఉంది కదూ!... అనుకుని అటేపెళ్ళాం ,పిల్లదాన్నెత్తుకుని ...శుభ్రంగా ఆవు పేడతో అలికి , అగరొత్తులెట్టినట్లున్నారు ...అదో రకమైన కలగలపు వాసనతో నిండిపోయుందా పాక.
...వచ్చేస్తూంటే కిటికీలోంచి వెనకున్న మరోగదీ , దాంట్లో తెల్లటి దుప్పటీ పరిచిన మంచం కనిపించాయి. ....ఇవెందుకూ?...అన్నాను పక్కనే నడుస్తూన్న మా చిన్నాడపడుచుతో... వచ్చిన జంటల్లో ఎవరికైనా ...రెస్టు...తీసుకోవాలనిపిస్తే... అంటూ కన్ను గీటింది కొంటెగా...
...ఛ...చుట్టూ ఇంతమంది తిరుగుతూంటేనా!...అన్నాను సిగ్గుగా...
...అదో మజా!...ముచ్చటగా ఉంటే లోపలికెళ్ళి...కిటికీ మూసుకోండి...ఇక ఎవరూ రారటు... అదో సిగ్నల్... అంటూ సరసపు సమాచారం అందించింది మరో ఆడబడుచు...
...నవ్వుకుంటూ అందరం వాన్ దగ్గకి చేరేసరికి పిల్లా , పెద్దా, అక్కడ కూర్చునున్నారు...పాలేర్లు కొబ్బరిబోండాలూ , పళ్ళూ పట్టుకొచ్చి పెట్టారు ... వాటినారగింనతరవాత చిన్నచిన్న గుంపులు తలో వైపూ బైల్దేరాయి...
...ఆ వైపున సింహాచలం సంపెంగలున్నాయి , తెచ్చుకుందాం దా వదినా!...అంటూ నన్ను లేవదీయబోయింది మా ఆడబడుచు...
...ఓ పది నిముషాలు నన్ను నడ్డి వాల్చనీ!...అని బ్రతిమాలుకున్నాను...ఏ కళనుందో ...స్రే దీన్ని నాకివ్వు... అంటూ సునీ ని ఎత్తుకుని , చెంగుమని పరిగెత్తి ముందున్న ఓ ఆడ గుంపులో కలిసిపోయింది... తెల్లవారుఝాము వాయింపుతో అలిసిపోయున్నానేమో , వెంటనే కన్నంటింది...
...ఎంతసేపైందోగానీ కళ్ళు తెరిచే సరికి చుట్టూ ఎవ్వరూ లేరు...కంగారుగా చూసే సరికి దూరంగా వాన్ కనిపించింది... దూరం నుంచి పెద్దాళ్ళమాటలూ , ...ఐ సా యూ బాయస్...అంటూ పిల్లల అరుపులూ వినిపిస్తున్నాయి...దాగుడు మూతలాడుతున్నారు , పిల్ల కాయలు ...అనుకుంటూ కూర్చుని ఓ గ్లాసులోకి ఫ్లాస్కులోంచి వేడివేడి బోర్న్ వీటా పోసుకుని సిప్ చేస్తూ మరో వైపు తలతిప్పేసరికి దానికి కాస్త దూరంనుంచి నా వైపు చూస్తూ వెళ్తూన్న వినోద్ కనిపించాడు...
... చెయ్యూపాను...తనూ చెయ్యూపి ముందుకెళ్ళిపోయాడు...ఎటెళ్తున్నాడో!...అనుకుంటూ ఇంకో వైపు చూస్తే కాస్త దూరంలో నేలకి రెండడుగులెత్తున ఉన్న ఓ దిట్టమైన మామిడి కొమ్మ కనిపించింది...కాస్త సేద తీరినట్లనిపించడంతో సరదా అనిపించి ఎక్కి , కాళ్లు పైకెట్టుకుని చుట్టూ చూస్తూకూర్చున్నాను...
... చెట్తుకొమ్మల మధ్యనుంచి కాస్త దూరంలో ఇందాకా మేం చూసొచ్చిన పర్ణశాలా , దాని వెనకున్న చిన్నగదీ , తెరిచున్న దాని కిటికీ కనిపిస్తున్నాయి... ఇంకా ఎవరికీ ...ఆ...కోరిక...కలగలేదన్నమాట!... అనుకుని నవ్వుకుంటూ ఖాళీ గ్లాసు కిందపెడుతూంటే అటూ , ఇటూ దిక్కులు చూస్తూ లోపలికెళ్తూన్న వినోద్ కనిపించాడు...
...చుట్టుపట్లెక్కడైనా రజని ఉందేమోనని వెతికాను... నేను పడుక్కుని లేచిన లైన్ లోనే ఓ ఇద్దరాడాళ్ళు కనిపించారు కానీ గుర్తు తెలీటం లేదు ...ఇంతలో గది కిటికీ మూసుకుపోవడం , ఆ వెంటనే వినోద్ బైటికొచ్చి , నే కూర్చున్న వైపు చెయ్యూపడం జరిగిపోయింది...దాంతో నా టెన్షన్ పెరిగిపోయింది...నన్నా వీడు పిలుస్తూందీ?... అనిపించేసరికి గుండెలు స్పీడుగా కొట్టుకోడం మొదలెట్టాయే!...
...అది భరించలేక కొమ్మ మీంచి లేచి , ఇందాకా పడుక్కున్న చోటకొచ్చి , వెలుగులో కాసేపు నిలబడి, ఆపైన మళ్ళీ నీడలోకొచ్చి చుట్టూ చూశాను , నన్నెవరైనా గమనిస్తు న్నారేమోనని...నా అదృష్టం కొద్దీ ఎవరూ చూడటం లేదు నా వైపు...ఇంతలో వినోద్ చేతిలో ఏదో ... పట్టుకుని చెయ్యెత్తాడు ... అది తళుక్కుమని మెరిసింది ...ఎంత పబ్లిగ్గా నన్ను రమ్మంటున్నాడో సిగ్గులేని వెధవ!... అని తిట్టు కున్నానే గానీ...ఎందుకో ...చా...లా...థ్రిల్లింగా అనిపించిందే వకూ!... అంటూ ఆగాను...
...‘...వెంటనే లగెత్తావా వాడి దగ్గరకీ?...’ అంది వకుళ కన్ను గీటి...
...ఛ!... అంత పబ్లిగ్గా చేయగలవేంటీ నువ్వైనా?... అని ఎదురు ప్రశ్నేశాను...
‘...నా సంగతెందుకుగానీ నువ్వేం చేశావో చెప్పు!...’ అందది...
...నెమ్మదిగా చెట్ల నీడల్లో నక్కుతూ తారుతూ , చుట్టూ చూసుకుంటూ , కాలుగాలిన పిల్లిలా పాక లోపలికీ బైటికీ పచార్లు చేస్తూన్న వినోద్ ని గమనిస్తూ వాడి వెనక చేరానే ఓ రెండు నిముషాల్లో ... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...వెంటనే వాడిమీదడిపోయావా?... ’ అంది వకుళ...
... ఎక్కడా!... కరెక్ట్ గా ఆ క్షణానికి వాడు వెనక్కి తిరిగి పాకలోకి అడుగెట్టాడమ్మా నన్ను గమనించకుండా!... అన్నాను
‘... మరేం చేశావో చెప్పు, నాన్చకుండా!...’ అని కూకలేసిందది...
....మునివేళ్లమీద చప్పుడులేకుండా నడిచి , అమాంతం వాడి వీపుమీద పడిపోయి, రెండు చేతుల్నీ వాడి టీ షర్ట్ లోకి దూర్చేసి , వాటితో వాడి ఛాతీని చుట్టేస్తూ కౌగిలించేసుకున్నానే!... అని ఊరుకుండి పోయాను ... ఆ అనుభూతి మనస్సులోమెదిలేసరికి మైమరపుతో కళ్ళు మూసుకుపోతూంటే...
‘...కలలూ , మైమరపులూ తరవాత!...నీ రెండు చేతుల వేళ్ళూ వాడి ఛాతీ మీద కలుసుకున్నాయా?...వాడు నిన్ను గుర్తు పట్టాడా!?...’ అని ప్రశ్నలు గుప్పించింది వకుళ...
...కలుసుకోడం కూడానూ!... నా మొహం! ఒకచేతివేళ్ళెక్కడున్నాయో మరో దానికి తెలియని పరిస్థితి...అంచేత అందుబాటులో ఉన్న కండని పట్టుకుందామని ప్రయత్నిస్తే అవి అంకితేనా!...అంచేత మునివేళ్లకందిన వాటిని పట్టేసుకున్నానే!...ఇక గుర్తు పట్టడమంటావా!...
...నువ్వా వదినా!...ఎవరైనా వస్తారు లోపలికి ...విదిలీ!... అన్నాడే గానీ విడిపించుకోలేదే!... అన్నాను
‘...ఏ మగాడూ విడిపించుకోడటువంటి కౌగలింతని... ఏ ఆడదానికైనా తెలుసా విషయం....అదలా ఉంచు...నీ అర చేతుల్లో ఇమడనివేంటీ? ...నీ మునివేళ్ళకంకినవేంటీ?...ఏం చేశావ్ వాటినీ?... అసలువాడ్నడిగావా!...ఎలా గుర్తుపట్టావ్ రా!... అనీ?...’ అంటూ మరిన్ని ప్రశ్నలు గుప్పించిందది...
...ఎందుకడగనూ!...అడిగాను...ఫలితమేమైందో తెలుసా!?...మొన్నమొన్న కుట్టించుకున్న బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోయాయి...ఇంటికి చేరేదాకా దాచుకోలేక ఛచ్చాననుకో!...అన్నాను , ఆ రోజు నేపడ్డ అవస్థని గుర్తుతెచ్చుకుంటూ!...
...‘...నేనడిగిందేంటీ...నువ్వు చెప్పేదేంటీ?... నీ బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోడానికీ , నేనడిగిందానికీ ఏంటీ సంబంధం?!...’ అంటూ కస్సు మంది వకుళ...
...అబ్బ...ఆగు!. ... సమాధానాలు తెలీనంత ముద్దరకురాలివేం కాదులే తల్లీ నువ్వు!... అవి నువ్వు చెప్తే , ఆఖరు ప్రశ్నకి జవాబు చెప్తాను... అన్నాను
‘...సర్లే!...విను...నీ వర్ణన ప్రకారం వినోద్ గాడి ఛాతీ ని చుట్టేయడం నీవల్లాకాదు , నా వల్లా కాదూ!...అంచేత నువ్వు పట్టుకోడానికి ట్రై చేసింది వాడి ఛాతీ కండల్ని!... మగాళ్లవి బల్ల పరుపుగా ఉంటాయికానీ ,మనలాగ ముందుకి పొడుచుకొస్తాయేంటీ !...అంచేత అవీ అంకుండవు... ఇక నీ వేళ్ళకి చిక్కినవేంటీ!?...బహుశా వాడి చనుమొనలు...అవికూడా మన...వా...టి...లాగ పొ...ట...క...రించుండవుగా! ... అంచేత జారిపోయుంటాయవి... జారిపోయేలోపుగా వాటిని గిచ్చేయడమో!...మెలిపెట్టేయడమో చేసుంటావ్!... అంచేతే వాడు వెనక్కి తిరిగిపోయి , ఓ పక్క నిన్ను గోడకదిమేస్తూనే మరో పక్క నీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేసి , నీ గుబ్బల్ని ...కసి...కసి...గా పిసికేసుంటాడు... అంచేతే నీ కొత్త బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోయుంటాయి...’... అని ముగించింది వకుళ...ఉద్రేకంతో పౌర్ణమి నాటి సముద్ర కెరటాల్లా పొంగిపోతూన్న చనుకట్టుతో...
... అబ్బ!...షెర్లాక్స్ హోమ్స్ ని చంపి పుట్టావే పిల్లా!...ఎంత కరెక్ట్ గా చెప్పావో!... నే మెలిపెట్టాలే!...ఇంకేమీ!?...తరవాత జరిగింది కూడా నువ్వేచెప్పు! ...అన్నాను... పొంగిపోతూన్న నా గుబ్బల్ని అరచేతుల్తో ఒత్తుకుంటూ...
...‘...ఏవుందీ!...నిన్ను నిలబెట్టే...క...చ...క...చా...దున్నుంటాడు...నీ చీర నలిగిపోయి , మరకలుబారుంటుంది...అవి దాచుకోడానికి నానా యాతనలూ పడుంటావ్...అవునా!?...’ అంది వకుళ...మరింత కసిగా ...
...