నా ముగ్గురు పెళ్లాలు

[kishore]

2 వ భాగంఆంటీ చెప్పడం కంటిన్యూ చేసింది, “ స్నేహ ఎంతో మంచి అమ్మాయి. మంచిగా చదువుకుంది. పెళ్లీడుకు వచ్చింది, మంచి సంబంధం చూసి పెళ్లి చేసింది. అతను దుబాయి లో ఉద్యోగం, స్నేహ కూడా వెళ్ళింది. ఇంకా వాళ్ళ కష్టాలు తీరాయి అని అనుకుంది. మూడేళ్లు బానే ఉన్నారు, కానీ ఒక బాబు పుట్టగానే, అతనికి దాని మీద మొహం మొత్తింది. దాన్ని ఇంటికి పంపించి వేసి, విడాకులు ఇచ్చేశాడు. తన బ్రతుకు లాగే తన బిడ్డ బ్రతుకు అయ్యిందని ఎంతో బాధపడింది. ఆమె ఏడ్పు తీర్చే వాళ్ళు ఎవరున్నారు? నేను ఏదో మాట సహాయం చెయగలిగాను అంతే. రెండో అమ్మాయి అను,అప్పుడు స్కూల్ చదువుతుంది. స్నేహ ఇండియా వచ్చినప్పుడు ప్రెగ్నెంట్, పండంటి బిడ్డ పుట్టాడు. అయితే ఎవ్వరి మొహంలో సంతోషం లేదు. ఎప్పుడు నవ్వుతూ ఉండే స్నేహ, అసలు నవ్వటమ్ మానేసింది. మానసికంగా చాలా పోగొట్టుకుంది. తన సంసారం, ఇంకా దిగజారీ పోకుండా ఉండేందుకు, ప్లేస్ మార్చాలని అనుకుంది గీత. 

అప్పుడు దాకా సంపాయించిన డబ్బుతో, ఆల్*రెడీ ఉన్న దాంతో ఒక ఇల్లు కొనుక్కొవాలని, అను కైనా అది ఉపయోగ పడుతుందని అనుకుంది. మా ఆయినకు తెలిసిన ఒక ఫ్రెండ్, గోవా లో ఒక రెస్టోరెంట్ నడుపుతున్నాడు, అతను దుబాయి వెళ్తూ ఎవరయినా ఉంటే అమ్మమని మా ఆయనకు చెప్పాడు. ఇదే మంచి అవకాశంగా తీస్కొని, గీత రెస్టోరెంట్ కొనేసింది. తన పిల్లల్ని తీస్కొని, గోవా వెళ్లిపోంది. అసలు నాకు కూడా ఆమె అడ్రెస్ తెలిసేది కాదు, మా దగ్గర తీస్కున్న డబ్బులు తిరిగి ఇన్*స్టాల్మెంట్స్ లో కట్టింది. అప్పుడప్పుడు ఇక్కడకు వచ్చి మమ్మల్ని పలకరించేది, అందువల్ల కొంచం టచ్ లో ఉంది. కానీ దేవుడు ఆమెకు మంచే చేశాడు, తాను కొన్న రెస్టోరెంట్ ప్లేస్ లో ఎవరో రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారి ఒక పెద్ద మాల్ ని కట్టాలనుకుని,తన రెస్టోరెంట్ని మంచి ధరకు కొనేసాడు, అంతే కాదు, రాయల్టీ కింద ఆమెకు సంవత్సరానికి ఇంత అని ఒక పర్సెంటేజ్ ఇచ్చాడు. దీంతో తన డబ్బు కష్టాలు పోయాయి. గోవాలో నే ఊరి చివరగా ఒక ఇల్లు కట్టుకుంది, ఇప్పుడు అందులోనే ఉంటున్నారు వాళ్ళు.”
ఇదంతా విని నా కళ్ళు చెమర్చాయి. అత్త ఇన్ని కష్టాలు పడింది అని. నా కళ్ళు చూసి, సునీత ఆంటీ కూడా కళ్ళు వొత్తుకుంది.
ఇంకా నేను ఆగలేక పొయ్యాను, వెంటనే వాళ్ళను చూడాలని అనిపించి లేచాను ఛైర్ లో నించి, కానీ ఒక సందేహం వచింది, అసలు అత్తాయ్యకు నేను గుర్తున్నానా.? 
“ఇంకొక విషయం వసంత ఆంటీ, నా గురించి అత్త మీతో ఎప్పుడైనా చెప్పిందా?” నేను ఎక్స్*పెక్ట్ చేస్తున్న ఆన్సర్ “ఎస్” కానీ టెన్షన్ గా ఉంది.
“ఎప్పుడైనా న? అస్సలు ని అత్త నిన్ను మార్చిపోయిన రోజు లేదు. గుర్తు తెచ్చుకుని మరి ఏడ్చేది. వాడికి ఎవరు లేరు, నేను వచ్చేశాను, ఎలా ఉన్నాడో అని తెగ ఏడ్చేది. ఎప్పటికైనా నిన్ను తన దగ్గరకు తీస్కొని వెళ్ళాలని అనుకునేది. కానీ ఇన్ని కష్టాల మధ్య నిన్ను పెట్టటం ఇష్టం లేక ఊరికే ఉంది. ఇన్ని కష్టాలలో కూడా, నీకు తెలియకుండా, డబ్బులు పంపింది మీ అనాధ శరణాలయం కి. కానీ నువ్వు మళ్లీ తన కోసం వస్తావని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. పాపం”
ఇది విన్న నేను పొందిన ఆనందం అంత ఇంత కాదు. నా ఛాతీ కొంచం ఉప్పొంగింది గర్వంగా, అత్త నా గురించి కూడా ఆలోచించింది అంటేనే,నాకెందుకో ఇంకా ఆగలేను అనిపించింది, వెంటనే వాళ్ళ అడ్రెస్ అడిగా,
“మే అత్త అడ్రెస్ ఇవ్వటానికి నాకు ఇబ్బంది ఏమీ లేదు కానీ…” అంటూ నసిగింది. నాకు అర్థం కాలేదు ఆమె అంటున్నదేమిటో. మళ్లీ తానే మొదలు పెట్టింది,
“మి అత్త చాలా మంచిది, కానీ కష్టాలు ఆమెను ఒక బండరాయిలా చేశాయి, నువ్వు కొంచం జాగ్రత్తగా వాళ్ళను కలవాలి. పిల్లలని మగ వాసన పడకుండా పెంచింది , సో ఇప్పుడు ఇన్నేళ్ల తర్వాత నువ్వు వెళ్ళి వాళ్ళతో ఎలా ఉంటావో అని?”
దానికి నేను, “మీరేమీ బాధ పడొద్దూ, మా అత్త నన్ను బానే చూసుకుంటుందనుకుంటున్న, ముందు అడ్రెస్ ఇవ్వండి నేను అర్జెంట్ గా వెళ్ళాలి” అని అన్న.
“అబ్బో ‘అల్లుడుగారికి ‘ అత్తను చూడాలని తొందరెక్కువగా ఉన్న్నట్లుందే?! ‘అల్లుడుగారికి’ అని నొక్కి చెప్పింది. ఆది అర్థం అయ్యి నాకు నవ్వు వచింది, అడ్రెస్ తీస్కొని గోవా కి బయలు దేరాను.