మా అమ్మ జీవితం BY రసమయి

[LUKYYRUS]

పార్ట్ 5

అమ్మ దగ్గరకి వెళ్ళి ఏమి తెలియనట్టు ఎందుకమ్మ పిలిచావు అని అడిగా. అమ్మ ఏమీలేదు కన్నా పటేల్ బాబాయి నీతో మాట్లాడతాడంట. ఫోన్ న చేతికి ఇచ్చింది. నేను ఫోన్ చెవిదగ్గర పెట్టుకొని

నేను: హాయి తాతయ్య ఇ మద్య ఇంటికెళ్ళి రావటం లేదు వూర్లో కూడా ఏక్కువగా కనిపించటం లేదు ఎలవున్నావు తాతయ్య. (నేను పటేల్ ని తాతయ్య అని పిలుస్తాను అమ్మ బాబాయి అని పిలుస్తుంది కాబట్టి పటేల్ నన్ను నవీన్ అని పిలుస్తాడు )

పటేల్: బాగానే వున్న నవీన్ ఇ మద్య పనులు ఎక్కువగా వుండటం వల్ల రాలేకపోయా వీలు చూసుకొని ఒకసారి వస్తాలే నవీన్. పట్టణం లో జాగరర్థ అసలే పట్టణం లో ప్రమాదాలు ఎక్కువ నీకు ఏమైనా అయితే మి అమ్మ తట్టుకోలేదు దనికేమైన అయితే నేనూతట్టుకోలేను. నీకు తెలుసుగా నవీన్ మీ అమ్మను నేను కన్న కూతురుల చూసుకుంటా అని. దానికి ఏమయిన అయితే నేను తట్టుకోలేను నా కన్నా కూతుర్ల కంటే మీ అమ్మనే నాకు ఎక్కువ నవీన్.

నేను: (న మనసులో నీకు అమ్మ ఎందుకు ఎక్కువో నాకు తెలుసులే అనుకోని) నాకు తెలుసుగా తాతయ్య నీకు అమ్మ అంటే ఎంత ప్రేమో. అమ్మకు కూడా నువ్వు అంటే ఎంతో ఇస్టం నిన్ను తన స్వంత నాన్న లాగే అనుకుంటుంది తాతయ్య. మాకు ఏది కావాలన్న నువ్వే చూసుకుంటున్నావు మా స్వంత తాతయ్య కూడా ఇలా చూసుకోలేదు చాలా థాంక్స్ తాతయ్య అంటూ కొంచెం కొంచం ఏడుస్తూ మాట్లాడుతున్నట్టు నటించ. వాళ్ళు నాకు వాళ్ళ గురించి ఏమి తెలియదని నమ్మాలని అలా ఏద్చినట్టు యాక్టింగ్ చేశా.

పటేల్: వూరుకో నవీన్. మీ అమ్మ లాంటి కూతురు నీ లాంటి మనవడు దొరకటం న అదృష్టం బాధపడకు నీకు అటువంటి సహాయం కావాలన్న ఈ తాతయ్య వున్నడని మరచి పోకూ. నీ ఫీజు కోసం అమ్మకు డబ్బులిచాను అవి సరిపోతాయో లేదో ఒకవేళ సరిపోక పోతే అమ్మని పంపించు ఇంకా ఇచ్చి పంపిస్తా.

నేను: (అమ్మని డబ్బు పేరుతో పంపిస్తే తనతో మళ్ళీ ఎంజాయ్ చేయవచ్చని నీ ప్లాన్ నకుతెలుసు అని మనసులో అనుకున్నాను)

అవి సరిపోతాయి తాతయ్య ఏమయినా అవసరం వుంటే అమ్మను పంపిస్తాలే

పటేల్: సరే నవీన్ అమ్మ ఏమి చేస్తుంది దానికి ఇవ్వు ఫోన్

నేను: అలాగే తాతయ్య అని ఫోన్ అమ్మకి ఇచ్చేస

అమ్మ: హ బాబాయ్ చెప్పు

పటేల్: జగర్తగా వెళ్ళి రండె.వెళ్ళగానే ఫోన్ చెయ్యవే. నికేమయిన అయితే నేను తట్టుకోలేను నువ్వు న కూతురివీ. మంచిగా వెళ్ళిరా. న బంగారుకొండకు వుమ్మామమ

అమ్మ: అలాగే బాబాయ్ నువ్వు కూడా జగర్త ఉమ్మ నవీన్ గాడి తరుపున కూడా వుమ్మా.

నేను అక్కడ వున్నానని నాకు డౌట్ రకూడదని వాళ్ళు కలివిడిగా వుండేవాళ్ళని నేను అనుకోవాలని అలా నముందే ఫోన్ లో ముద్దులు పెట్టుకుంటున్నారు.

అమ్మ తన ఫోన్ మళ్ళీ తన జాకెట్ లో పెట్టు కొని. కన్నా అన్నీ సర్దవ లేట్ అవుతుంది మనం తొందరగా మన గూడెం బస్ స్టాండ్ కి వెళ్ళాలి. అంటూ అమ్మ అదం ముందుకెళ్ళి చెరిగి పోయిన తన జుట్టుని సరి చేసుకుంటుంది పూలు మొత్తం నలిగిపోయాయి. ఆ పూలు జడలోనుంచి తీసి మంచం పైన పెట్టి పక్కన అల్లుకొని వుంచుకున్న మరో పూల మాల తలలో పెట్టుకుంది. పూలు నాలిగిపోతాయని అమ్మకు ముందే తెలుసు అనుకుంటా అందుకే అమ్మ ఇంకో పూల మూర రెడీ గా పెట్టుకుంది. అమ్మ అదం లో చూసుకుంటూ బొట్టు సరిచేసుకొని తరువాత తన జాకెట్ పైన వున్న పైట ను తీసి జాకెట్ లో దాన రెండు సళ్ళ మద్యలో ఇరుక్కు పోయిన ఆ తెల్ల జిగట పదరదాన్ని తన పైట చెంగుతో తుడుచుకుంది. ఇదంతా నేను దూరంగా వుండి గమనిస్తూ వున్నానని అమ్మకి తెలియదు. బయట నుంచి నేను అప్పుడే లోనకు వవస్తున్నట్టు అమ్మ అమ్మ అం చేస్తున్నావు అంటూ లోపలికి వొచ్చా. అదం ముందు వున్న అమ్మ న మాట విని న వైపుకు తిరిగి అయిపోయింది కన్నా అంటుంది. న వైపు అమ్మ తిరగగానే ఆమె లవాటి సళ్లు తన జాకెట్ లో నుంచి పైకి తన్నుకు వవస్తున్నట్టు కనిపిస్తున్నాయి ఆమె పైట జాకెట్ పైన లేక పోవటం తో అమ్మ సళ్లు సగం వరకు కనిపిస్తున్నాయి అమ్మ చిన్నగా తన పైటని తన జాకెట్ పైన వేసుకొని అయిపోయింది కన్నా ఇంకా మనం వెల్లతమే మొత్తం సర్దుకున్నావుగా మళ్ళీ ఒకసారి చూసుకో యమైన మర్చిపోయావేమో అంటూ తన పైటను సరిచేసుకుంటూ అదం లోకి చూసుకుంటూ తన అందాన్ని చూసి అనే పొంగిపోతూ వుంది.