Adultery ద్రోహం (నయ వంచన) & త్యాగం

[Uday]

ఇక్కడేం జరుగుతోందో నాకన్నీ తెలియాలి.
 
శుక్రవారం ఉదయం 10 గంటలు, జలాల్ ఖాన్ ఫాం హౌస్...
 
ఆహ్...ఆహ్..ఆగ్..ఉమ్మ్...ఆహ్హ్....
 
మూలుగులూ, తప్...తప్...మని శబ్దాలు వస్తున్నాయి...అక్కడున్న పెద్దగదిలో మూడు మంచాలు ఉన్నాయి. మూడు బెడ్ లపై ముగ్గురు ఆడవాళ్ళు ఉన్నారు, వాళ్ళని ఆరుగురు దృడమైన మగవాళ్ళు దెంగుతున్నారు. ఆడవాళ్ళను చూస్తుంటే, ఆ దెంగుడు వాళ్ళకెంతో నచ్చినట్లు బాగా ఇష్టంగా దెంగించుకుంటున్నారు. సుఖంగా మూలుగుతూ, ఇంకా గట్టిగా దెంగమని, ఇంకా...ఇంకా..అంటూ అరుస్తూ ఆ మగాళ్ళని రెచ్చగొడుతూ, ఇంకా కావాలని బతిమాలుతున్నారు. తమ మొగుళ్ళు తమనింతగా ఎప్పుడూ సుఖపెట్టలెదని, ఆ మగాళ్ళ మడ్డలకు తాము బానిసలమని, తమను ఎప్పుడూ ఇలాగే దెంగుతూ, తమను ఆ మగాళ్ళు పెళ్ళైన లంజల్లా ఉంచుకోమని అరుస్తున్నారు గట్టిగా. అదొక సినిమా షూటింగ్ సెట్లా ఉంది. ఆ రూం నాలుగు మూలలా నాలుగు కెమరాలు ప్రకాశవంతమైన వెలుతురులో అక్కడ జరుగుతున్న దాన్ని రెకార్డు చేస్తున్నాయి. 
 
ఇంతలో ఆ రూం లో ఉన్న ఒక ఫోన్ మోగింది. ఒక 22..23 యేళ్ళ కాలేజి అమ్మాయిని, అదే రూం లో ఇంకో మూల కెమరాలకందకుండా దెంగుతున్న ఓ మద్యవయస్కుడు ఫోన్ శబ్దం విని ఏడుస్తున్న ఆ అమ్మాయి పైనుంచి లేచాడు....అతనే జలాల్ ఖాన్. లేచి, ఫోన్ అందుకుని..
 
జలాల్: ఆ, దిలీప్ బాబు, ఎలా ఉన్నావు?
 
దిలీప్: ఎక్కడ వున్నావు? నేనేం బాలేను, నిన్ను అత్యవసరంగా కలవాలి.
 
జలాల్: నా ఫాం హౌస్ తెలుసుగా, అక్కడే ఉన్నా. ఇక్కడికే వచ్చేయ్ కలుద్దువుగాని, అదీకాక కొన్ని ఫ్రెష్ హోంలీ సరకు ఉంది, నేనూ నా మనుషుల్ సరదా చెసుకుంటున్నాము.
 
దిలీప్: ఇవాళ రాలేను. ఆ డాక్టరు స్థలము ఇక నాదేనన్నావు కదా, ఇప్పుడు చూడు కోర్టు నుంచి నోటీసు వచ్చింది దాని విషయంలో, రెండు వారాల్లో కోర్టుకు రమ్మని.
 
జలాల్: ఎవరికంత ధైర్యం, మనకు వ్యతిరేకంగా కోర్ట్ లో కేసు వేయడానికి? సరే, నే చూసుకుంటాలే అదెవరో, మన దారికి అడ్డం వస్తే ఏమౌతుందో తెలుసుకుంటాడు.
 
దిలీప్: నువ్వాపనిలో ఉండు, నేను కొత్తగా వచ్చిన సెక్యూరిటీ అధికారి ఆఫీసరును కలిసొస్తా. వాళ్ళను కూడా మన గుప్పిట్లో పెట్టుకోవాలి కదా, అప్పుడప్పుడు వాళ్ళ సహాయం కూడా అవసరమౌతుంది.
 
జలాల్: సరే, మళ్ళీ కలుద్దాం, నువ్వేం దిగులు పడకు ఆ డాక్టర్ యొక్క వకీలును నేను చూసుకుంటా.
 
స్నేహితులతో సన్నిహితంగా ఉండు, శత్రువులతో ఇంకా సన్నిహితంగా...
 
శుక్రవారం ఉదయం 09:30 గంటలు, సోహెల్ కాలనీ....
 
తన బైక్ ఎక్కుతున్న రోనిని చూసాడు సోహెల్. రోని కూడా అదే కాలనీలో ఉంటాడు సోహెల్ ఉన్న చోటే, అదీకాక సోహెల్ ఇద్దరు కూతుళ్ళకు సాయంత్రం 6 గంటలకు వారానికి 6 రోజులు ట్యూషన్ చెప్తాడు.
 
సోహెల్ రోనిని పిలిచాడు....
 
సోహెల్: హేయ్ రోనీ, ఎలా ఉన్నావు? ఇంట్లో అందరూ బావున్నారు కదా?
 
రోనీ: శుభోదయం సోహెల్ అన్నా, అందరూ బావున్నారు. మీరెలా ఉన్నారు?
 
సోహెల్: నేను బానే ఉన్నా, నువ్వెక్కడికో వెళ్తున్నట్లున్నావ్?
 
రోనీ: అగ్రబాద్ క్లబ్ హౌస్ కెళ్తున్నా. బిల్డరు దిలీప్ అన్న వచ్చే సిటీ కార్పొరేషన్ ఎన్నికల్లో పోటీ చెస్తున్నాడు కదా, ఆయన కొడుకు షిముల్ నా స్నేహితుడు. వాళ్ళ నాన్న ఎన్నికల ప్రచారం లో నన్ను కూడా సహాయం చేయమన్నాడు.
 
సోహెల్: ఆ, అవును, నాకతను తెలుసు. గత రెండేళ్ళుగా సిటీలో చాలా దానధర్మాలు చేస్తున్నాడు కదా, కొన్ని ఎన్నికల పోష్టర్లు కూడా చూసా. అన్నట్లు నేను కూడా అదే వైపు వెళ్తున్నా, దారిలో నన్ను డ్రాప్ చేస్తావా?
కుదరదని చెప్పడానికి రోనీకి సరైన కారణాలేవీ తట్టలేదు, సరే రండి అన్నాడు.  
 
సోహెల్ రోనీ బైక్ వెనకాల కూర్చుని తన జేబులోనుంచి రోనీ చూడకుండా జాగ్రత్తలు తీసుకుంటూ ఏదో తీసి ఆ చిన్న చిప్ ను రోనీ వెనక అతికించాడు. పది నిముషాల ప్రయాణం తరువాత సొహేల్ రోనీ తో బండిని ఆపమంటూ తను దిగాల్సిన చోటు ఇక్కడే అన్నాడు. రోనీ బండి ఆపగా దిగి థ్యాంక్స్ చెప్పాడు. రోనీ పరవాలేదంటూ వెళ్ళిపోగానే సోహెల్ తన ఫోన్ తీసి ఒక యాప్ తెరచి బ్లూటూత్ కనెక్ట్ చేసాడు. ఇప్పుడు సోహెల్ అంతా క్లెయర్గా వినగలుగుతున్నాడు. తన పనికి తృప్తిపడుతూ బస్ ఎక్కి న్యూమార్కెట్ వైపు వెళ్ళాడు. న్యూమార్కెట్ లో దిగి తన సహాయకులకు కాల్ చేసి "రేష్మి, నే చెప్పిన పని చేసావా?" అన్నాడు.
 
రేష్మి బదులిస్తూ, " చేసేసాను సార్, కాని అది అంత సులభంగా అవ్వలేదు, నా జీతం పెంచాల్సిందే" అంది.
 
విన్న సోహెల్ చిన్నగా నవ్వుతూ, " మొదట నా జీతం పెరగనీ, నువ్విలాగే నేనేం చెబితే అది చేస్తుండు" అన్నాడు.
 
కొన్ని సూచనలు, సలహాలు ఇచ్చి కాల్ కట్ చేసాడు సోహెల్.
 
శుక్రవారం ఉదయం 10:30 ని, న్యూమార్కెట్ 
 
సోహెల్ నిఘా పరికరాలు అమ్మే దుకాణం ముందు నిలుచుని వున్నాడు. అతనికి కావలసిన వస్తువులను (పరికరాలను) అంతకు ముందే ఆర్డర్ చేసున్నాడు. ఆ దుకాణపు యజమాని సోహెల్ కు ముందునుంచే తెలుసు, సోహెల్ చాలా తరచుగా తనకు కావలసిన వస్తువులను అక్కడి నుంచే కొంటుంటాడు. తను ముందే ఆర్డర్ చేసినవాటిని దుకాణం నుంచి కలక్ట్ చేసుకుని తన మనిషికి కాల్ చేసాడు. రెండు నిముషాలు తనతో మాట్లాడి కాల్ కట్ చేసి అర్జున్ కు కాల్ చేసాడు ఈ సారి.
 
అర్జున్: ఆ, ఏంటి చెప్పు సోహెల్?
 
సోహెల్: ఎక్కడున్నావు?
 
అర్జున్: హోటల్ లో, కొద్దిగా పనిఉంది.
 
సోహెల్: నా మనిషి ఈ రోజు సాయంత్రం ఆరు గంటలకు నీ అపార్ట్ మెంట్ దగ్గరకు వస్తారు, వాళ్ళ దగ్గర నీ అపార్ట్ మెంట్ తాళం చెవి కూడా ఉంది. ఆ సమయంలో ఇంట్లో ఎవ్వరూ లేకుండా చూసుకో.
 
అర్జున్: కాని, అక్కడ 24/7 కాపలా ఉంటుంది, అదీకాక సీసీటీవీ కెమరాలు కూడా ఉన్నాయి. వీటన్నిటినీ తప్పించుకుని నీ మనిషి ఎవరూ చూడకుండా లోపలికి ఎలా వెళ్తాడు?
 
సోహెల్: దాని గురించి నువ్వేం ఆలోచించకు. నా మనిషి లోపలికెళ్ళడం, బయటకు రావడం ఎవరూ చూడరు. ఇటువంటి విషయాల్లో తనకు బాగా అనుభవముంది.
 
అర్జున్: నువ్వెలా అంటే అలాగే, నీమీద నాకు పూర్తి భరోసా ఉంది.
 
సోహెల్: అన్నట్లు, ఈ నిఘా పరికరాలకు పది వేలు అయ్యింది, నా మనిషికి ఇంకో ఇరవై వేలు, మొత్తం ముప్పై వేలు అయ్యింది. ముఖ్యంగా ఇది చెప్పడానికే కాల్ చేసాను. మా వాడికి తన పని పూర్తైన వెంటనే డబ్బులు చెల్లించాలి.
 
అర్జున్: నా స్నేహితునిగా నువ్విదంతా నా కోసం వుచితంగా చేస్తున్నావనుకున్నా, చూస్తే ఇప్పుడు డబ్బులు అడుగుతున్నావు. నువ్వు దురాశాపరుడివి.
 
సోహెల్: హహహా...జ్ఞాన మెప్పుడూ ఉచితంగా దొరకదు స్నేహితుడా. నేను నా కోసం ఏమీ చార్జ్ చేయడం లేదు, ఇది నా స్నేహితుడు నాకు వేసిన బిల్లు.
 
అర్జున్: సరే, నేను నీ "బికాష్" అకౌంట్ లో పంపిస్తాను (బికాష్ బంగ్లాదేష్ లో సాదారణంగా డబ్బులు బదలాయించడానికి వాడే యాప్).
 
సోహెల్: సరే, ఉంటాను.
 
అర్జున్: సరే.