09-11-2018, 07:19 PM
౩౩.2
అక్కడెమో సరుకుల అంగళ్లు , ఓ పౌరానిక డ్రామా, పిల్లలు ఆడు కోవడానికి రంగుల రాట్నం. ఎదో కొద్ది సేపు అలా వాళ్లతో పాటు తిరిగి వద్దాం అని వెళ్లాను.
గుడి దగ్గర జనాలందరూ ఇక్కడికే వచ్చినట్లు వున్నారు. పక్కనే ఉన్న కరెంటు పొల్ల నుంచి కరెంటు లాగి , అన్ని అంగళ్ళకు లైట్స్ వేసారు. ఆ ప్రాంతం మాత్రమె వెలుతురుగా వుంది.
మిగిలిన ప్రాతం అంతా చీకటిగా ఉంది. ఈ తిరునాల ఆమావస్య రోజున జరుగుతూంది అందుకే కటిక చీకటి , దారంతా చీకటే ముందు వెళ్ళే వాళ్ళు మాత్రం టార్చ్ లైట్స్ వేసుకుంటే వెళితే వెనుకన వెళ్ళే వాలు వాళ్ళను ఫాలో కావడమే ముందేమో రాజి వాళ్ళ అమ్మ, జలాజ, యాదమ్మ , ఆ వెనుక నేను, నిర్మలా రాజి వెళుతున్నాము.
ఆ చీకట్లో కుడివైపున వున్న రాజి మీద చేయి వేసి , జాకెట్ పైన నుంచే తన చన్నులు పట్టుకొని చిన్నగా పిసుకుతూ వెళుతున్నా తనేమో నా చేతి పైన చేయి వేసి నొక్కు కుంటుంది. తన చెప్పుల్లో రాయి పడింది అని కొద్దిగా వెనుక వుండి పోయింది. తనకు తోడుగా నిర్మలా ఆగి ఇద్దరూ వచ్చారు. నేను తిరిగి చెయ్యి వేసి తన చన్ను పట్టుకొన్నాను, నెమ్మదిగా పూర్తి చన్నును చేతిలోకి తీసుకోని అలా పాముతూ వేళ్ళతో ముచ్చికలు పట్టు కొన్నాను
"అన్నా అంటూ నాకు హత్తుకొని పొతూ నడవసాగింది ".
నాకు ఎడమ వైపు నుంచి "అన్నా , నీవు ఇంతకూ ముందు ఎప్పుడన్నా , తిర్నాల చూసినావా అంది " ఆ మాట రాజిది
అమ్మ దీ నెమ్మ , రాజీ అనుకోని నిర్మలాను పట్టుకొన్నట్లు వున్నాను, కానీ తను కుడా ఏమి అనకుండా గమ్మున వుంది అంటే తనకు ఇష్టమే అనుకుంటూ
"లేదు రాజీ ఇదే ఫస్ట్ టైం "
చూద్దాం ఇంది ఎంత వరకు వేళ్ళనిస్తుందొ అనుకుంటూ, కుడి చేతికి రెండు చన్నులు పట్టుకోవడం ఇబ్బందిగా ఉన్నా మార్చి మార్చి పిస్తుకుతూ , మద్యలో రాజిని చంనులకు అన్యాయం చేయకుండా వాటికి న్యాయం చేస్తూన్నాను.
నిర్మల్లా రాజీ కంటే ఓ సైజు పెద్దవి. మద్యలో ఆ చేతిని అలాగే వెనక్కు తీసికెళ్ళి తన పిర్రల సైజు చూసా గుండ్రని షేపులో పుల్ గా గాలి కొట్టిన ఫుట్ బాల్స్ లాగా ఉన్నాయి. నా చేయి పాడంగానే
తను జర్క్ ఆ స్పర్శకు ముందుకు జరిగి , ఇంకా కావాలన్నట్లు మల్లి వెనక్కు వచ్చింది. ఇంతలోనే మేము అంగళ్ళ దగ్గరకు వచ్చాము. ఆ దారి ఇంకొద్ది దూరం ఉంటే బాగుండు నని నా మనస్సులోనే కాకుండా, వాళ్ళ మనసులో కుడా ఉన్నట్లు ఓ నిట్టూర్పు వదిలారు.
అక్కడెమో సరుకుల అంగళ్లు , ఓ పౌరానిక డ్రామా, పిల్లలు ఆడు కోవడానికి రంగుల రాట్నం. ఎదో కొద్ది సేపు అలా వాళ్లతో పాటు తిరిగి వద్దాం అని వెళ్లాను.
గుడి దగ్గర జనాలందరూ ఇక్కడికే వచ్చినట్లు వున్నారు. పక్కనే ఉన్న కరెంటు పొల్ల నుంచి కరెంటు లాగి , అన్ని అంగళ్ళకు లైట్స్ వేసారు. ఆ ప్రాంతం మాత్రమె వెలుతురుగా వుంది.
మిగిలిన ప్రాతం అంతా చీకటిగా ఉంది. ఈ తిరునాల ఆమావస్య రోజున జరుగుతూంది అందుకే కటిక చీకటి , దారంతా చీకటే ముందు వెళ్ళే వాళ్ళు మాత్రం టార్చ్ లైట్స్ వేసుకుంటే వెళితే వెనుకన వెళ్ళే వాలు వాళ్ళను ఫాలో కావడమే ముందేమో రాజి వాళ్ళ అమ్మ, జలాజ, యాదమ్మ , ఆ వెనుక నేను, నిర్మలా రాజి వెళుతున్నాము.
ఆ చీకట్లో కుడివైపున వున్న రాజి మీద చేయి వేసి , జాకెట్ పైన నుంచే తన చన్నులు పట్టుకొని చిన్నగా పిసుకుతూ వెళుతున్నా తనేమో నా చేతి పైన చేయి వేసి నొక్కు కుంటుంది. తన చెప్పుల్లో రాయి పడింది అని కొద్దిగా వెనుక వుండి పోయింది. తనకు తోడుగా నిర్మలా ఆగి ఇద్దరూ వచ్చారు. నేను తిరిగి చెయ్యి వేసి తన చన్ను పట్టుకొన్నాను, నెమ్మదిగా పూర్తి చన్నును చేతిలోకి తీసుకోని అలా పాముతూ వేళ్ళతో ముచ్చికలు పట్టు కొన్నాను
"అన్నా అంటూ నాకు హత్తుకొని పొతూ నడవసాగింది ".
నాకు ఎడమ వైపు నుంచి "అన్నా , నీవు ఇంతకూ ముందు ఎప్పుడన్నా , తిర్నాల చూసినావా అంది " ఆ మాట రాజిది
అమ్మ దీ నెమ్మ , రాజీ అనుకోని నిర్మలాను పట్టుకొన్నట్లు వున్నాను, కానీ తను కుడా ఏమి అనకుండా గమ్మున వుంది అంటే తనకు ఇష్టమే అనుకుంటూ
"లేదు రాజీ ఇదే ఫస్ట్ టైం "
చూద్దాం ఇంది ఎంత వరకు వేళ్ళనిస్తుందొ అనుకుంటూ, కుడి చేతికి రెండు చన్నులు పట్టుకోవడం ఇబ్బందిగా ఉన్నా మార్చి మార్చి పిస్తుకుతూ , మద్యలో రాజిని చంనులకు అన్యాయం చేయకుండా వాటికి న్యాయం చేస్తూన్నాను.
నిర్మల్లా రాజీ కంటే ఓ సైజు పెద్దవి. మద్యలో ఆ చేతిని అలాగే వెనక్కు తీసికెళ్ళి తన పిర్రల సైజు చూసా గుండ్రని షేపులో పుల్ గా గాలి కొట్టిన ఫుట్ బాల్స్ లాగా ఉన్నాయి. నా చేయి పాడంగానే
తను జర్క్ ఆ స్పర్శకు ముందుకు జరిగి , ఇంకా కావాలన్నట్లు మల్లి వెనక్కు వచ్చింది. ఇంతలోనే మేము అంగళ్ళ దగ్గరకు వచ్చాము. ఆ దారి ఇంకొద్ది దూరం ఉంటే బాగుండు నని నా మనస్సులోనే కాకుండా, వాళ్ళ మనసులో కుడా ఉన్నట్లు ఓ నిట్టూర్పు వదిలారు.