Fantasy హీరోయిన్ల పై ఫాంటసీ కథలు

[Sahith1995]

అదృష్టం - అవసరం

ఎపిసోడ్ 2

నెల రోజులు గడిచాయి. నేను, రేష్మి ప్రేమికులు లాగా ఊరంతా జల్సా గా తిరిగేస్తున్నాం. వారానికి రెండు సినిమాలకు వెళ్ళేవాళ్ళం. పైన సీట్లు లో కూర్చుని ముద్దులాట ఆడుకునే వాళ్ళం. వాళ్ళ అత్త మామలు ఉన్న రోజుల్లో కూడా వాళ్ళ ఆయన రాత్రి తాగినప్పుడు నేనే ఇంట్లో పొడుకోపెట్టి ఆ రాత్రి రేష్మి తో ఎంజాయ్ చేసేవాడిని.

  ఒకోరోజు రాత్రి అందరూ పొడుకున్నాక రేష్మి నా రూమ్ కి వచ్చేది. ఇద్దరం పొద్దున దాకా బాగా దెంగుకుని ఎవరైనా లేచేలోపు రేష్మి ని ఇంటికి జాగ్రత్తగా పంపేవాడిని. ఆ నెల రోజులు ఖర్చు అంత తనే పెట్టుకుంది. నాకు ఇంత డబ్బు అవసరం అయిన తననే అడగమనేది. నాకోసం ఒక బంగారు ఉంగరం కూడా కొనిచ్చింది.

మా పరిస్థితి ఇలా ఉండగా అనసూయ ఇంట్లో పరిస్థితి మాకు భిన్నంగా ఉంది. వాళ్ళ ఆయన అప్పుల బారిన పడ్డాడు. వాళ్ళు ఇంటి మీద పడ్డారు. మరోవైపు వాళ్ళ బాబు స్కూల్ ఫీ కట్టాలి. ఇలా రోజు గడిచే సరికి ఖర్చులు పెరిగిపోతున్నాయి.

నేను ఒకరోజు కాలేజ్ నుండి వచ్చేసరికి అనసూయ ఇంట్లో గొడవ జరుగుతుంది. నేను వెళ్లి అడ్డుకుని వాళ్ళని శాంత పరిచి పంపించేసాం. అనసూయ వాళ్ళ ఆయన్ని తిడుతుంది. "ఎందుకు అంటే వినలేదు. ఇప్పుడు చూడండి. నా మాట వింటే ఇంత ఇబ్బంది ఉండేది కాదు కదా" అని అంది. వాళ్ళ ఆయన లేచి అనసూయ ని కొట్టబోయాడు. నేను ఆపి "ఏమి చేస్తున్నారు మీరు. తనని కొడతారు ఏంటి??" అని అన్నాను.

చెయ్యి విదిలించుకుని వెళ్ళిపోయాడు. అనసూయ ఏడుస్తూ సోఫా లో కూర్చుంది. నాకు అప్పుడు కూడా "ఇదే అవకాశం ఈ అందాన్ని నా దానిగా చేసుకోవాలి" అని అనుకున్నాను. అనసూయ కి మంచి నీళ్ళు ఇచ్చి ఓదార్చాను.

అనసూయ - ఛా. ఇన్ని ఇబ్బందులను ఒకేసారి ఎలా ఎదురుకోవాలి?

నేను - అన్నిటికీ సమాధానం ఉంటుంది అనసూయ. బాధ పడకు

అనసూయ - సమాధానం ఉంది. డబ్బు. డబ్బే సమాధానం. కానీ అదే నా దెగ్గర లేదు.

నేను - నా దెగ్గర ఉంది.

అనసూయ - ఉన్న అప్పులు చాలవు అన్నట్టు నువ్వు కొత్తగా అప్పులోడివి తయారవుతావ?

నేను - అయ్యో అస్సలు కాదు. మీరు ఇచ్చేదాక నేను అడగను కూడా అసలు.

అనసూయ - కానీ నువ్వెంత ఇవ్వగలవు?



నేను - మీకు ఎంత అవసరం?

అనసూయ - అప్పులు అన్ని కలిపి 3 లక్షలు దాకా అవుతుంది.

నేను - సరే ఇస్తాను. మీకోసం సంతకం కూడా పెడతాను. అంత అగ్రిమెంట్ లో ఉంటుంది. కానీ....

అనసూయ - హా కానీ??

నేను - చూడు అనసూయ నువ్వంటే నాకు చాలా ఇష్టం. అసలు నేను ఈ రూమ్ లోకి వచ్చిందే నీ కోసం.

అనసూయ - ఛీ. నాకు తెలుసు. నీ చూపు ఎప్పుడూ అలాగే ఉంటుంది.... వేళ్ళు ముందు ఇక్కడ నుండి.

నేను - సరే వెళ్తాను. కానీ ఆలోచించుకో అను. రేపు మీ ఆయన డబ్బు తీసుకురాకపోతే వాళ్ళు జైల్ లో వెయిస్తారు. మీ పరువు పోతుంది. అటు డబ్బులు ఇవ్వలేవు, ఇటు మీ అబ్బాయి చదువు కూడా ఆగిపోతుంది.

అనసూయ - (గట్టిగా చెంప మీద కొట్టి) వెళ్ళు ఇక్కడ నుండి

నేను - ఆలోచించుకో అను. ఒకవేళ కావాలి అంటే పైన గదిలోకి దా

అని వెళ్ళిపోయాను. నాకు తెలుసు ఇలా చెయ్యడం తప్పు అని. కానీ అనసూయ మీద కోరిక ముందు అవేమి అనిపించలేదు. పైగా వాళ్ళకి సహాయం చేస్తున్నాను. నేనేమి బలవంతం చెయ్యలేదు. తనకి ఆ ఆఫర్ ఒకే అయితేనే రమ్మన్నాను. నేను చేసింది తప్పా?? అనసూయ వస్తుందా?? ఇదంతా జరిగే పనేనా?? అనే ఆలోచనలో ఉండగానే తలుపు చప్పుడు అయ్యింది.

నాకు బాగా తెలుసు, అక్కడ ఉన్నది ఎవరు అని. నేను వెళ్లి తలుపు తీసి అనసూయ ని లోపలకి రమ్మన్నాను. తను లోపలకి రాగానే తలుపు వేసి "ఏం ఆలోచించావు?" అని అడిగాను. తను తల దించుకుని "డబ్బులు ఇవ్వు" అని అంది.

నేను లోలోపల ఆనందంగా "యెస్ సాధించాను. అనసూయ ని నా దాన్ని చేసుకుంటున్నాను" అనుకుంటూ పైకి "తీసుకొస్తాను. ఈలోపు నాలో ఉత్సాహం పెరిగే లాగా నాకోసం ఏదైనా చెయ్యచ్చు కదా" అంటూ తన పెదాలను వేళ్ళతో ఆడించాను. అనసూయ "సరే" అని అంది.

  అనసూయ ని గోడకి ఆనిచ్చి కసి తీరా ముద్దు పెట్టుకున్నాను. అలా ముద్దు పెట్టుకుని బయటకు వచ్చాను. నేను, రేష్మి 6 గంటలకు బయటకు వెళదాం అనుకున్నాం. కనుక అక్కడికి వెళ్ళాను.

తనకి అనసూయ పేరు చెప్పకుండా రేష్మి నుండి డబ్బులు తీసుకోవాలి. ఎలాగ అని ఆలోచిస్తూ లోపలకి వెళ్లి ఏదో ఆలోచిస్తున్నట్టు కూర్చుని ఉన్నాను.

రేష్మి - ఏమైంది రా?

నేను - ఏమి లేదు (అని మొహం కిందకి అని బాధ పడిపోతున్నట్టు నటిస్తూ) మీ అత్త మామ రేపు వెళ్తున్నారా ఊరు?

రేష్మి - కాదు ఎల్లుండి..... రేయ్య్ ఏమైంది చెప్పరా. నా దెగ్గర ఏంటి నీ దాపరికాలు. చెప్పు.

నేను - ఇంట్లో చిన్న డబ్బు సమస్య.

రేష్మి - ఒహ్హ్.

నేను - నేను ఒక లక్ష సర్దగలిగాను. కానీ ఇంకో రెండు లక్షలు అవసరం అవుతాయి.

రేష్మి - (నా చేతి మీద చెయ్యి వేసి) ఆ లక్ష ఉంచుకో. నీకు 3 లక్షలు నేను ఇస్తాను.

నేను - ఏయ్య్ రేష్మి. నీ దెగ్గర ఎలా తీసుకుంటాను నేను. నా వల్ల కాదు రేష్మి.

రేష్మి - రేయ్య్ నీకు అవసరం అంటే నాకు అవసరం అన్నట్టే. మొదటి రోజే చెప్పాను కదా. నువ్వు బాధ్యతలు తీసుకోకు. ఎంజాయ్ చెయ్యి అని.

నేను - కానీ నీకు మళ్ళీ తిరిగి ఇవ్వడానికి సమయం పడుతుంది.

రేష్మి - నేను ఆడిగానా వెంటనే ఇవ్వమని? వీలు చూసుకునే ఇవ్వు.

నేను - (తన చేతి మీద ముద్దు పెట్టి ) థాంక్యూ.

రేష్మి - ఐ లవ్ యూ చెప్తావు అనుకున్నాను

నేను - హహహ ఐ లవ్ యూ.

రేష్మి - సరే పదా వెళదాం.

ఇద్దరం బయటకు వచ్చాము. రేష్మి నడుము పట్టుకుని మీదకి అనుకుని జంట లాగా నడుస్తూ వెళ్లి కార్ లో కూర్చుని మనుషులు లేని చోటుకి వెళ్లి ముద్దులాడుకుని ఇంటి దారి పట్టాము.

రేష్మి నన్ను అందరూ పడుకున్నాక వచ్చి డబ్బులు తీసుకెళ్లమంది. నేను రాత్రి వెళ్లి రెండు రౌండ్లు వేసి డబ్బులు తీసుకుని వచ్చి పొద్దునే అనసూయ దెగ్గరికి వెళ్లి తనది, వాళ్ళ ఆయనది పేపర్లు మీద సంతకాలు తీసుకున్నాను. వాటిని భద్రంగా పెట్టి ఇంకొక కాపీ తీయించుకుని అనసూయ ఇంటికి వెళ్ళాను. ఆరోజు రాష్ట్రమంతా సెలవు కనుక అనసూయ, వాళ్ళ ఆయన ఇద్దరు ఇంట్లోనే ఉన్నారు.

నేను లోపలకి వెళ్లి "ఏంటి అంకుల్, అందరికి డబ్బులు పంచేశారా?" అని అడిగాను. ఆయన "హా బాబు. చాలా థాంక్స్. ఇంత సహాయం చేసినందుకు" అని అన్నాడు.

"నేను ఉరికినే ఎందుకు చేస్తాను అంకుల్ సహాయం. మళ్ళీ డబ్బులు ఇచ్చేదాక మీది అనుకున్నది నాదే కదా" అని అన్నాను. అనసూయ, వాళ్ళ ఆయన ఇద్దరు షాక్ అయ్యి చూస్తున్నారు. "ఎం అంటున్నావు?" అని.

నేను నవ్వుతూ "ఇదిగొండి చూడండి" అంటూ వాళ్ళు సంతకాలు చేసిన పత్రాల రెండో కాపీ ఇచ్చాను. వాళ్ళు అర్ధం కానట్టు చూస్తున్నారు.

నేను "హహహ మీ పిల్ల వాడిని లోపలకి పంపండి. నేను అంత అర్ధమయ్యేలా చెప్తాను" అని చెప్పాను. అనసూయ వెంటనే వాళ్ళ బాబు ని లోపలకి పంపి తలుపు గడి పెట్టింది. ముగ్గురం కూర్చున్నాం. నేను చెప్పడం మొదలు పెట్టాను. "3వ పేజీ 4వ పారా లో చూడండి. ఈ అప్పు తీరేవరకు మీకు సొంతమైన అన్ని ఆస్తులను నా ఆధీనంలో షూర్టీ గా రాసారు" అని అనగానే అధ్స్ను అది చూసి "రేయ్య్ దొంగ నా......" అని అంటుంటే "హహహ ఏంటి అప్పుడే ఆవేశ పడుతున్నారు. పేజీ తిప్పి 5వ పారా చదవండి." అని చెప్పాను.

5వ పారా లో రాసి ఉన్న విషయం - "నేను అప్పు తీర్చేవరకు మరియు 20xx సం. వరకు నా భార్య అయిన అనసూయ భరద్వాజ్ ని దయ మూర్తి దెగ్గర తాకట్టు పెడుతున్నాను. నా అప్పు తీరే వరకు దయ మూర్తి ఏమి చెప్పినా నేను, నా భార్య అనసూయ చేస్తాము. చెయ్యని పరిస్థితుల్లో మా పిల్ల వాడిని, మా ఇంటిని దయ మూర్తి కి అప్పజెప్పి మేము ఊరు వదిలి వెళ్లిపోతాము"

వాళ్ళు తేరుకునే లోపే "దానికి 3 పారాలు కింద కూడా 2 పారాలు చదవండి" అని చెప్పాను.

8వ పారా - అనసూయ భరద్వాజ్ అను నేను ఇష్టపూర్వకంగా దయ మూర్తి ని ప్రియుడు గా మా ఆయన అంగీకారంతో స్వీకరిస్తున్నాను

9వ పారా - దయ మూర్తి అను నేను వీళ్ళకి అప్పు ఇస్తూ వాళ్ళ కండిషన్స్ కి ఒప్పుకుంటు, నా ప్రాణానికి ఎటు వంటి హాని జరిగిన, అందుకు ఈ దంపతులే కారణం అని తెలియజేస్తున్నాను

అదంతా చదివి ఇద్దరూ డీలా పడిపోయారు. నేను కాలి మీద కాలు వేసుకుని కూర్చుని ఉన్నాను.



రెండు నిమిషాలకి అనసూయ వాళ్ళ ఆయన లేచి నా మీదకి వచ్చి "పోనీలే అని నీడని అందిస్తే నన్నే నమ్మించి మోసం చేస్తావా?? నిన్ను చంపేస్తే ఈ కాగితాలు ఉంటే ఏంటి పోతే ఏంట్రా" అంటూ మీదకి రాబోయాడు.

నేను వెంటనే లేచి అతన్ని కొట్టి పడేసి "చూడు. మీ మొదటి తప్పు డబ్బులు ఇస్తాను అనగానే ఏమి ఆలోచించకుండా సంతకాలు పెట్టడం. అందుకే ఆఖరి క్షణంలో మీకు డబ్బులు ఇచ్చింది. రెండో తప్పు నన్ను తక్కువ అంచనా వెయ్యడం. మీరు ఇలాంటిది ఏదో చేస్తారు అనే ఒరిజినల్ పేపర్లు రహస్యంగా దాచి ఉంచాను. నేను రోజు 12 గంటలకి ఫోన్ చేసి పాస్వర్డ్ చెప్తే నా మనిషి వాటిని బయట పెట్టకుండా ఉంటాడు. చెయ్యకపోతే ఇదంతా బయటకి వస్తుంది. అది కూడా నాకు అనుకూలంగా. చెక్ మేట్ భరద్వాజ్. నీ పెళ్ళాం నాది" అంటూ లేచి అనసూయ కళ్ళలో భయాన్ని చూస్తూ అనసూయ నడుము చుట్టూ చేతులు వేసి మీదకి లాక్కున్నాను.

అనసూయ ఇంకా షాక్ లోనే ఉండి చూస్తూ నా నుండి విడిపించుకునే ప్రయత్నం చేసింది. నేను తనని గట్టిగా పట్టుకుని మెడ ఒంపున ముద్దు పెడుతూ చెవిలో మెల్లగా "నువ్వు నా దానివి అను. ఎప్పటికైనా నా దానివే" అంటూ ముద్దులు పెడుతున్నాను. అనసూయ షాక్ అవుతూ కదలడం ఆగిపోయి, తన జీవితం ఇలా ఎలా అయ్యింది అనే ఆలోచన లో ఆగిపోయింది.

నేను అక్కడ కుర్చీలో కూర్చుని అనసూయ పైట పట్టుకుని లాగి ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకున్నాను. అనసూయ లెగిసే ప్రయత్నం చేసింది. కాని నేను గట్టిగా మీదకి లాక్కుని "ఏయ్య్ ఏంటి ఎదిరిస్తున్నావు. అగ్రిమెంట్ గుర్తుంది గా" అని అంటూ అనసూయ నడుము గిల్లుతూ అనసూయ పైట జార్చాను.

భరద్వాజ్ ని చూసి అనసూయ "ఏమండీ..... ఏదైనా చెయ్యండి.... ప్లీస్ అండి. కాపాడండి" అని అంది. కానీ భరద్వాజ్ అలా ఏమీ చెయ్యడు అని నాకు ముందే తెలుసు. భరద్వాజ్ కి జనాలు గట్టిగా మాట్లాడితే ఎదిరించడం తెలీదు, బయట పలుకుబడి ఉన్న వాళ్ళతో పరిచయాలు కూడా పెద్దగా లేవు. అన్నిటికన్నా ముఖ్యంగా అనసూయ మీద తనకి ఎలాంటి ప్రేమ లేదు.



నేను తన స్థానం తెలిసేలాగా చేద్దాం అని "రేయ్య్ భరద్వాజ్, వెళ్లి నీ కొడుకు ఉన్న గది తలుపు తీసి లోపలకి వెళ్ళు" అన్నాను. నా ఒళ్ళో నుండి అనసూయ "ఏమండీ ప్లీస్, వెళ్ళకండి. నన్ను వదలకండి. ఏమండీ...." అంటూ ఏడుస్తూ నిస్సహాయంగా భరద్వాజ్ ని చూస్తుంది. భరద్వాజ్ తల దించుకుని వెళ్ళిపోయాడు.

నేను అనసూయ ని లేపి "వెళ్ళు అను. వెళ్లి వాళ్ళు ఉన్న గదికి గడి పెట్టి రా" అని అన్నాను. నిజానికి అలా అనసూయ ని పంపడం ప్రమాదం అని నాకు కూడా తెలుసు. ఎందుకంటే వాళ్ళకి చెప్పినట్టు ఆ ఒరిజినల్ పేపర్లు ఎవరికి ఇవ్వలేదు నేను. అదంతా ఒక పెద్ద నాటకం. నమ్ముతారా లేదా అనే అనుమానంతో చేసిన ఒక చిన్న ఆలోచన. ఇద్దరు నమ్మేశారు. కానీ ఏదైతే అది అయ్యింది అని ఇద్దరు నన్ను చంపేయాలి అని చూస్తే అనుకున్నాను. అందుకే అనసూయ గది నుండి వస్తుందా రాదా అని ఎదురు చూసాను.
20 నిమిషాలకు అనసూయ తలుపు గడి పెట్టి కళ్ళు తుడుచుకుంటూ హాల్ లో నా దెగ్గరికి వచ్చింది. నేను తన ఒళ్ళంతా పూర్వతుగా గమనించాను, ఎక్కడైనా మారణాయుధాలు ఉన్నాయా అని. కానీ ఏమీ లేకుండా వచ్చి నా ముందు నుంచుంది.