08-04-2022, 06:18 PM
“అది కాదురా, బాబు వీడి వెనుక ఎవరున్నారు , ఈ మద్య ఎవరితో నన్నా సావాసం చేసాడా ఏంటి , మనకు తెలీకుండా కొత్తగా ఈ సిటీలో ఎవరున్నారు వీడికి హెల్ప్ చేయడానికి” అన్నాడు గిరీశం డ్రైవ్ చేస్తూ.
“ఏమోరా గిరీ, కానీ పొద్దున్న నన్ను తీసుకొచ్చిన తరువాత , ఓ 10 సార్లన్నా ఎవరికో ఫోన్ చేసి వాడి సలహా ప్రకారమే ప్రతి పనీ చేసుకుంటూ వస్తున్నాడు. వాడు ఎవడో ఇక్కడ లేడు , కానీ ఫోన్ మీద నే అన్నీ జరిపిస్తున్నాడు , వాళ్లు మాట్లాడిన దాన్ని బట్టి వాడు ఎవడో రేపూ ఎల్లుండో ఇక్కడికి వస్తాడు అనుకుంటా.”
“సరే , ఎందుకైనా మంచిది మన ఫ్రెండ్స్ సర్కిల్ చెప్పి పెట్టి ఉండు వాడు ఎవడో కనుక్కోమని , మన జాగ్రత్తలో మనం ఉందాం, ఓ నాలుగు రోజులు వీళ్ళ ఇద్దర్ని ఎక్కడికీ వెళ్ళకుండా ఇంటి దగ్గరే ఉండమని చెప్పు”
“సరేలే , శివా, ఇంతకూ నువ్వు ఎవరు? సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్వా, లేక మిలిటిరీ వాడివా , అంత మందిని 5 నిమిషాల్లో కింద పడి దోర్లేట్లు కొట్టావు, నా జీవితం లో ఎవరినీ ఇలా చూడలేదు, ఇదిగో మా గిరీ గాడు ఉన్నాడు చూడు ఏదన్న గొడవలు ఉంటె వాడే చూసుకుంటాడు వాడు కూడా ఇంత మంది ని కొట్టాలంటే కొద్దిగా వెనుకాడే వాడే”
“అయ్యో అదేం లేదండి , నేను ఓ చిన్న బిజినెస్ మాన్ అంతే, వాళ్ళు అంతా సన్నాసులు అందుకే నాలుగు దెబ్బలకే పడిపోయారు.”
“అంతే గానీ , నీ గొప్పతనం ఒప్పుకోవు.”
“నా సంగతి వదిలేయండి , రేపటి నుంచి మీకు వాడు టాక్సీ లు ఇస్తాడా?”
“ఏమో శివా, రేపు పొద్దున్నే వాళ్ళ నాన్న దగ్గరకు వెళ్లి అడగడమే, ఇక్కడ సాధారణంగా ఒకరి దగ్గర పని చేసే వారికి వేరే వాళ్ళు ఇవ్వరు , అది వాళ్ళ రూలు”
“ఓ సారి వెళ్ళండి పొద్దున్నే తెలుస్తుంది”
మాట్లాడుతూ ఇంటికి వెళ్ళాము.
లోపికాకు తోడుగా గిరీశం భార్య వచ్చింది , ఇద్దరు కలిసి అందరికి ఇక్కడే వంట చేసారు. నన్ను కూడా వాళ్ళతో పాటు తినమని బలవంతం చేస్తే తిని హోటల్ కి వచ్చాను.
“అయిపోయాయా నువ్వు వెళ్ళిన పని” అంది నిద్ర లేస్తున్న శివాని.
“అయినట్లే , నేను కొద్దిసేపు పడుకుంటా ఓ గంటాగి లేపు” అంటూ పడుకోండి పోయాను.
శివాని లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి కింద కు వెళ్లి తనకు కావాల్సింది తిని తీరికగా సాయంత్రానికి వచ్చింది.
“రేపు మన ఫ్లైట్ మద్యానం 2 గంటలకు , సాయంత్రానికి ఇంటికి వెళతాము, వీలయితే పొద్దున్నే ఎక్కడికైనా వెళ్లి వద్దాము” అంది నన్ను నిద్ర లేపుతూ.
“అంట షార్ట్ టైం లో ఎక్కడికీ వెల్ల లేము , కావాలంటే మరో మారు టెంపుల్ కి వెళ్లి రా”
“నువ్వు రావా? నేను ఒక్కదాన్నే వెళ్ళాలా?”
“పగలు ఎం కాదులే , టాక్సీ బుక్ చేస్తా వెళ్లి రా నేను కొద్దిసేపు రెస్ట్ తీసుకుంటా”
“సరేలే రేపటి సంగతి రేపు ఆలోచిద్దాము , లేచి రెడీ కా , రాత్రి ఎక్కడికన్నా బయటికి వెళ్లి వద్దాము అంది”
“ఎక్కడికైనా , అంటే ఎక్కడికి”
“ఇక్కడ హోటల్ లో కూచుని ఎం చేస్తాము, నువ్వు రెడీ కా నేను చెప్తాను” అంటూ నన్ను లేపి బాత్రుం లోకి నెట్టింది.
స్నానం చేసి బద్దకాన్ని వదిలించు కొని బయటకు వచ్చాను.
శివాని నాకంటే ముందే కింద కు వెళ్ళింది. నేను రూమ్ లాక్ చేసుకొని కింద కి రాగానే “ఇక్కడికి దగ్గరలో ఓ క్లబ్ ఉందట , బాగుంటుంది అని రిసెప్షన్ చెప్పింది, వెళ్దాం”
తన మాటకు తల ఊపుతూ , రిసెప్షన్ ని అడిగి ఆ క్లబ్ అడ్రెస్స్ తీసుకొని హోటల్ లోంచి బయటకు వచ్చాము.
హోటల్ కు దగ్గరే 5 నిమిషాల వాక్ అని చెప్పింది రిసెప్షన్ , కార్ అక్కడే పార్క్ చేసి శివాని ముందు వెళుతూ ఉండగా తన వెనుక పబ్ కి బయలుదేరాను.
జనం పలుచగా ఉన్నారు, నేను బీర్ ఆర్డర్ చేయగా తను జిన్ ఆర్డర్ చేసుకుంది. మేము కూచున్న టేబుల్ పక్కన ఓ అమ్మాయి వచ్చి కుచోంది. 22 లేదా 23 ఉండొచ్చు అనుకుంటా , బయట నుంచి వచ్చింది తెల్ల తోలు , ఎవరి కోసమన్నా ఎదురు చూస్తుందో లేక ఒంటరిగా వచ్చిందో తెలీదు. నాకు ఎదురుగా ఉన్న శివాని నేను చూస్తున్న వైపు చూసి వెళ్లి తనను పరిచయం చేసుకుంది.
తనను మా టేబుల్ మీదకు తీసుకొని వచ్చింది. తన పేరు Kristina. ఎదో NGO పని మీద ఇక్కడికి వచ్చింది. ఇంకా 10 రోజులు ఇక్కడే ఉంటుంది అంట. నిన్న రాత్రి కాసినో కి వెళ్ళింది అంట , మొదట డబ్బులు బాగానే వచ్చాయి , కానీ తాగిన మైకంలో అలాగే ఆడుతూ ఆడుతూ మొత్తం పోగొట్టుకొంది అంట. ఎం చేయాలో పాలు పోక ఇక్కడికి వచ్చి కుచోంది.
శివాని తనకు కూడా డ్రింక్ ఆఫర్ చేసింది.
“ఇంతకూ ఎంత పోగొట్టుకున్నావు” అని అడిగాను.
“5000 డాలర్లు”
“ఓసి దీనెమ్మ , అంతే మన లెక్కలో దగ్గర దగ్గర 4 లక్షలు” అంది శివాని ఆశ్చర్యంగా.
“చేపుతుందిగా తాగింది అంది , దాంట్లో ఎం చేస్తున్నది దానికే తెలియడం లేదు అనుకుంటా”
“ఎక్కడ ఉంటున్నావు”
“వర్కింగ్ ఉమెన్స్ హాస్టల్”
“ఆ కాసినోకి మిమ్మల్ని తీసుకెళ్ళు” అని అడగ్గా తన గ్లాస్ లో ఉన్న డ్రింక్ మొత్తం ఒక్క గుక్కలో ఫినిష్ చేసింది. అక్కడ బిల్ చెల్లించి తను చెప్పిన అడ్రస్ కి కాబ్ బుక్ చేసి తనతో పాటు ఆ కాసినో కి వెళ్ళాము.
“ఏమోరా గిరీ, కానీ పొద్దున్న నన్ను తీసుకొచ్చిన తరువాత , ఓ 10 సార్లన్నా ఎవరికో ఫోన్ చేసి వాడి సలహా ప్రకారమే ప్రతి పనీ చేసుకుంటూ వస్తున్నాడు. వాడు ఎవడో ఇక్కడ లేడు , కానీ ఫోన్ మీద నే అన్నీ జరిపిస్తున్నాడు , వాళ్లు మాట్లాడిన దాన్ని బట్టి వాడు ఎవడో రేపూ ఎల్లుండో ఇక్కడికి వస్తాడు అనుకుంటా.”
“సరే , ఎందుకైనా మంచిది మన ఫ్రెండ్స్ సర్కిల్ చెప్పి పెట్టి ఉండు వాడు ఎవడో కనుక్కోమని , మన జాగ్రత్తలో మనం ఉందాం, ఓ నాలుగు రోజులు వీళ్ళ ఇద్దర్ని ఎక్కడికీ వెళ్ళకుండా ఇంటి దగ్గరే ఉండమని చెప్పు”
“సరేలే , శివా, ఇంతకూ నువ్వు ఎవరు? సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్వా, లేక మిలిటిరీ వాడివా , అంత మందిని 5 నిమిషాల్లో కింద పడి దోర్లేట్లు కొట్టావు, నా జీవితం లో ఎవరినీ ఇలా చూడలేదు, ఇదిగో మా గిరీ గాడు ఉన్నాడు చూడు ఏదన్న గొడవలు ఉంటె వాడే చూసుకుంటాడు వాడు కూడా ఇంత మంది ని కొట్టాలంటే కొద్దిగా వెనుకాడే వాడే”
“అయ్యో అదేం లేదండి , నేను ఓ చిన్న బిజినెస్ మాన్ అంతే, వాళ్ళు అంతా సన్నాసులు అందుకే నాలుగు దెబ్బలకే పడిపోయారు.”
“అంతే గానీ , నీ గొప్పతనం ఒప్పుకోవు.”
“నా సంగతి వదిలేయండి , రేపటి నుంచి మీకు వాడు టాక్సీ లు ఇస్తాడా?”
“ఏమో శివా, రేపు పొద్దున్నే వాళ్ళ నాన్న దగ్గరకు వెళ్లి అడగడమే, ఇక్కడ సాధారణంగా ఒకరి దగ్గర పని చేసే వారికి వేరే వాళ్ళు ఇవ్వరు , అది వాళ్ళ రూలు”
“ఓ సారి వెళ్ళండి పొద్దున్నే తెలుస్తుంది”
మాట్లాడుతూ ఇంటికి వెళ్ళాము.
లోపికాకు తోడుగా గిరీశం భార్య వచ్చింది , ఇద్దరు కలిసి అందరికి ఇక్కడే వంట చేసారు. నన్ను కూడా వాళ్ళతో పాటు తినమని బలవంతం చేస్తే తిని హోటల్ కి వచ్చాను.
“అయిపోయాయా నువ్వు వెళ్ళిన పని” అంది నిద్ర లేస్తున్న శివాని.
“అయినట్లే , నేను కొద్దిసేపు పడుకుంటా ఓ గంటాగి లేపు” అంటూ పడుకోండి పోయాను.
శివాని లేచి ఫ్రెష్ అయ్యి కింద కు వెళ్లి తనకు కావాల్సింది తిని తీరికగా సాయంత్రానికి వచ్చింది.
“రేపు మన ఫ్లైట్ మద్యానం 2 గంటలకు , సాయంత్రానికి ఇంటికి వెళతాము, వీలయితే పొద్దున్నే ఎక్కడికైనా వెళ్లి వద్దాము” అంది నన్ను నిద్ర లేపుతూ.
“అంట షార్ట్ టైం లో ఎక్కడికీ వెల్ల లేము , కావాలంటే మరో మారు టెంపుల్ కి వెళ్లి రా”
“నువ్వు రావా? నేను ఒక్కదాన్నే వెళ్ళాలా?”
“పగలు ఎం కాదులే , టాక్సీ బుక్ చేస్తా వెళ్లి రా నేను కొద్దిసేపు రెస్ట్ తీసుకుంటా”
“సరేలే రేపటి సంగతి రేపు ఆలోచిద్దాము , లేచి రెడీ కా , రాత్రి ఎక్కడికన్నా బయటికి వెళ్లి వద్దాము అంది”
“ఎక్కడికైనా , అంటే ఎక్కడికి”
“ఇక్కడ హోటల్ లో కూచుని ఎం చేస్తాము, నువ్వు రెడీ కా నేను చెప్తాను” అంటూ నన్ను లేపి బాత్రుం లోకి నెట్టింది.
స్నానం చేసి బద్దకాన్ని వదిలించు కొని బయటకు వచ్చాను.
శివాని నాకంటే ముందే కింద కు వెళ్ళింది. నేను రూమ్ లాక్ చేసుకొని కింద కి రాగానే “ఇక్కడికి దగ్గరలో ఓ క్లబ్ ఉందట , బాగుంటుంది అని రిసెప్షన్ చెప్పింది, వెళ్దాం”
తన మాటకు తల ఊపుతూ , రిసెప్షన్ ని అడిగి ఆ క్లబ్ అడ్రెస్స్ తీసుకొని హోటల్ లోంచి బయటకు వచ్చాము.
హోటల్ కు దగ్గరే 5 నిమిషాల వాక్ అని చెప్పింది రిసెప్షన్ , కార్ అక్కడే పార్క్ చేసి శివాని ముందు వెళుతూ ఉండగా తన వెనుక పబ్ కి బయలుదేరాను.
జనం పలుచగా ఉన్నారు, నేను బీర్ ఆర్డర్ చేయగా తను జిన్ ఆర్డర్ చేసుకుంది. మేము కూచున్న టేబుల్ పక్కన ఓ అమ్మాయి వచ్చి కుచోంది. 22 లేదా 23 ఉండొచ్చు అనుకుంటా , బయట నుంచి వచ్చింది తెల్ల తోలు , ఎవరి కోసమన్నా ఎదురు చూస్తుందో లేక ఒంటరిగా వచ్చిందో తెలీదు. నాకు ఎదురుగా ఉన్న శివాని నేను చూస్తున్న వైపు చూసి వెళ్లి తనను పరిచయం చేసుకుంది.
తనను మా టేబుల్ మీదకు తీసుకొని వచ్చింది. తన పేరు Kristina. ఎదో NGO పని మీద ఇక్కడికి వచ్చింది. ఇంకా 10 రోజులు ఇక్కడే ఉంటుంది అంట. నిన్న రాత్రి కాసినో కి వెళ్ళింది అంట , మొదట డబ్బులు బాగానే వచ్చాయి , కానీ తాగిన మైకంలో అలాగే ఆడుతూ ఆడుతూ మొత్తం పోగొట్టుకొంది అంట. ఎం చేయాలో పాలు పోక ఇక్కడికి వచ్చి కుచోంది.
శివాని తనకు కూడా డ్రింక్ ఆఫర్ చేసింది.
“ఇంతకూ ఎంత పోగొట్టుకున్నావు” అని అడిగాను.
“5000 డాలర్లు”
“ఓసి దీనెమ్మ , అంతే మన లెక్కలో దగ్గర దగ్గర 4 లక్షలు” అంది శివాని ఆశ్చర్యంగా.
“చేపుతుందిగా తాగింది అంది , దాంట్లో ఎం చేస్తున్నది దానికే తెలియడం లేదు అనుకుంటా”
“ఎక్కడ ఉంటున్నావు”
“వర్కింగ్ ఉమెన్స్ హాస్టల్”
“ఆ కాసినోకి మిమ్మల్ని తీసుకెళ్ళు” అని అడగ్గా తన గ్లాస్ లో ఉన్న డ్రింక్ మొత్తం ఒక్క గుక్కలో ఫినిష్ చేసింది. అక్కడ బిల్ చెల్లించి తను చెప్పిన అడ్రస్ కి కాబ్ బుక్ చేసి తనతో పాటు ఆ కాసినో కి వెళ్ళాము.