అరణ్య

[Takulsajal]

25     

మీటింగ్ అవ్వగొట్టి వాళ్ళని ఒప్పించేసరికి గంటన్నర పట్టింది, నాకు తలనొప్పి కూడా వచ్చేసింది, టైం చూస్తే ఏడు అయిపోయింది, లాప్టాప్ స్క్రీన్ ముసేసి సూట్ పక్కన పడేసి కిటికీ తెరిచి చూసాను చీకటి పడింది. చిన్నగా రూంలో నుంచి తొంగి చూసా ఎవ్వరూ కనిపించలేదు ఇక అస్సలు పని బాలన్స్ ఉండిపోయిందని గుర్తొచ్చి ఫోన్ తీసి సందీప్ కి కాల్ చేసాను.

సందీప్ : శివ నేను రెడీ.

శివ : ఏమైనా తిన్నావా అస్సలు?

సందీప్ : లేదు, తింటాను.

శివ : అంతా రెడీనే కదా?

సందీప్ : ఆ రెడీ, నా పని మొత్తం అయిపోయింది.

శివ : సరే, ఇక అందరినీ పంపించేసేయి. ఇవ్వాళ పని అయిపోవాలనుకున్నాం కానీ ఇవ్వాలె అవ్వాలనేం లేదు కదా, మిగతావి రేపు చూసుకోవచ్చు ముందు పక్కన అక్కడ ఏ హోటల్ ఉంటే అక్కడికి వెళ్లి తినేసేయి నేను హాస్టల్ కి వచ్చాక మాట్లాడుకుందాం.

సందీప్ : అలాగే శివ.

శివ : సరే, బై.

ఫోన్ పెట్టేస్తూనే బైటికి వచ్చాను, తల ఎత్తి చూసాను మీనాక్షి ఎదురుగా నన్నే చూస్తుంది. తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను.

శివ : సారీ, ఇందాక నేను కావాలని చెయ్యలేదు, అదీ..

మీనాక్షి : (ప్రేమగా చూస్తూ) ష్... ముందు తిందువు పదా.

శివ : హా, పదా చాలా ఆకలిగా ఉంది.

మీనాక్షి : అటు కాదు అది చల్లగా అయిపోయి గట్టిగా ఉంది, ఇంకోటి తెప్పించాను ఇటు రా

వెంటనే వెళ్లి టేబుల్ మీద కూర్చున్నాను, మీనాక్షి వడ్డించగానే వేగంగా ప్లేట్ అందుకుని ముద్ద నోట్లో పెట్టుకుంటూనే ఆగిపోయాను.

శివ : నువ్వు తిన్నావా?

మీనాక్షి ఏం మాట్లాడలేదు, నా చెయ్యి నాకు తెలీకుండానే తన వైపు వెళుతుంటే ఆగిపోయాను పెట్టాలా వద్దా అని ఒకసారి చుట్టూ చూసాను ఎవ్వరు లేరు, ఈలోపే మీనాక్షి నా చెయ్యి పట్టుకుని తన నోటి దెగ్గరికి తీసుకుంది నన్ను చూసి నవ్వుతూ, తినిపించాను.

శివ : ఎందుకు తినలేదు?

మీనాక్షి : అప్పుడు ఆకలి అవ్వలేదు.

శివ : నిజంగా?

మీనాక్షి : నిజంగా

శివ : ఇంతకీ అందరూ ఏరి?

మీనాక్షి : నాన్న బైటికి తీసుకెళ్లాడు, కొంచెం రెస్ట్ కోసం చల్లగాలికి ఫ్రెష్ అవుతారని.

ఇంతలో మీనాక్షికి ఎక్కిళ్ళు వస్తే లేచి వాటర్ బాటిల్ తెచ్చి ఇచ్చాను, తాగి నన్నే చూస్తుంది.

శివ : ఏంటి?

మీనాక్షి : శివా... (అని పిలిచి నేను పెట్టిన అన్నం ముద్ద తింటుంది)

శివ : ఆ

మీనాక్షి : నన్ను జీవితాంతం ఇలానే చేసుకుంటావా?

నేను నోట్లో పెట్టుకునే ముద్ద నోటి దెగ్గరే ఆగిపోయింది, మీనాక్షిని చూసాను.

శివ : నేను ఎప్పుడు ఆలోచించి చెయ్యను మీనాక్షి, ఇంతకముందుది కూడా నాలోనుంచి వచ్చిందే కానీ ముందు ప్లాన్ చేసింది కాదు, నేను ఎప్పటికీ అలానే ఉంటానో లేదో నాకు తెలీదు కానీ నీకు ఇలా నేను నచ్చి ఉంటే మాత్రం నా క్యారెక్టర్ ని మార్చుకోకుండా ఉండటానికి ప్రయత్నిస్తాను. కానీ ఒక్కటి నిన్ను అస్సలు వదులుకోను. ఐ ప్రామిస్.

మీనాక్షి నా ఒళ్ళోకి వచ్చి వాటేసుకుంది, అలానే కూర్చుని ఉండేసరికి తనకి తినిపించి నేనూ తిన్నాను, ఇద్దరం మాట్లాడుకుంటూ ఉండగా కార్ వచ్చిన సౌండ్ విని విడిపడ్డాము, నేను చెయ్యి కడుక్కుందామని వెళుతుంటే సర్ వాళ్ళు ఎదురు వచ్చారు ముస్కాన్ చేతిలో ఐస్ క్రీం డబ్బా ఉంది, నవ్వుతూ వెళ్లి కడుక్కుని వచ్చేసరికి అందరూ కూర్చుని ఐస్ క్రీం తింటూ మాట్లాడుకుంటున్నారు, నేనూ వెళ్లి ముస్కాన్ పక్కన కూర్చున్నాను నాకు కప్ లో వేసి ఇచ్చింది.

గగన్ : శివ, ఏదో చెప్తా అన్నావు, చెప్పు శివ సస్పెన్స్ తట్టుకోలేకున్న.

శివ : తరువాత మాట్లాడుకుందాం సర్, ముందు నేను పెద్దమ్మని, ముస్కాన్ ని దించాలి ఇప్పటికే లేట్ అయిపోయింది, అక్కడ చాచా వాళ్లు తనకోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటారు.

గగన్ : పర్లేదు శివ డ్రైవర్ ఉన్నాడు, (అని డ్రైవర్ ని పిలిచాడు, అటు వెళ్లి తనతో ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు)

పెద్దమ్మని చూసాను.

శివ : మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెట్టినట్టున్నాను.

ముస్కాన్ : (కోపంగా) భయ్యా.

పెద్దమ్మ తల మీద మొట్టింది, నవ్వాను.

శివ : నేను డ్రాప్ చెయ్యనా, కార్ లో వెళతారా?

పెద్దమ్మ : వెళతాలే శివ, ఇప్పటికే అలిసిపోయావు, నేను కూడా అని నవ్వింది.

కొంతసేపు మాట్లాడుకుని, ముస్కాన్ ని పెద్దమ్మని పంపించేసాను. కార్ ఎక్కి కూర్చున్నారు బైట నుంచే చూస్తూ

శివ : పెద్దమ్మ ముందు ముస్కాన్ దిగిన తరువాత నువ్వు ఇంటికి వేళ్ళు.

పెద్దమ్మ : రేయి పొద్దున నుంచి చెప్పింది విన్నానని ఓవర్ చెయ్యకు, నాకే జాగ్రత్తలు చెప్తున్నావా, బాబు నువ్వు పోనీ (అని డ్రైవర్ కి చెప్పింది)

ముస్కాన్ నవ్వుతుంటే, నేను నవ్వుతూ బై చెప్పి మీనాక్షితొ పాటు వెనక్కి తిరిగి వచ్చేసాను.

గగన్ సర్ నా కోసం ఎదురు చూస్తుంటే వెళ్లి పక్కన కూర్చున్నాను, మీనాక్షి కూడా నా పక్కన కూర్చుని నన్ను చూస్తుంటే.

శివ : ఈ కంపెనీ ఇలా అవ్వడానికి కారణం సుశాంత్.

గగన్ : ఏ సుశాంత్?

శివ : మీ పెద్దల్లుడు సుశాంత్, ఈ కంపెనీ మీ చేతికి రాకముందు తనే ఇండైరెక్ట్ గా నడిపేవాడు, ఎవ్వరికీ తెలీదు ఆ గోపాల్ మరియు శ్యామ్ ఇద్దరు మీ అల్లుడు మనుషులే తనతో పాటు చదువుకున్న కాలేజీ ఫ్రెండ్స్.