నా ముగ్గురు పెళ్లాలు

[LUKYYRUS]

తను ఇంకా ఆ మైకంలోనే ఉంది.కాళ్ళు రెండు దగ్గరకు చేర్చి,తొడల్తో తన పూకుని వత్తుకుంది,అలా చేస్తే కొంచెం మంట తగ్గినట్లు ఉంటుంది.మన శరీరం ఇవన్ని ఆటోమేటిగ్గా చేసేస్తుంది. నేను అలానే తనని చూస్తున్న, పూర్తిగా అలసిపోయి, ఒళ్ళంతా చెమటతో తడిచిపోయింది, ప్రక్రుతంతా మెల్లగా నిద్రాదేవి ఒడిలోకి జారిపోతున్నట్లుగా ఉంది, సముద్రపు హోరు తప్ప ఇంకేమి వినిపించడం లేదు. సూర్యుడు ఇవాల్టి డ్యూటీ పూర్తి చేసి దూరంగా చంద్రుడికి షిఫ్ట్ అప్పజెప్పి మెల్లిగా జారుకుంటున్నాడు.చివరిగా మిగిలిన ఆ కొద్ది వెలుతురులో తన మొహం అమాయకంగా ఉంది,బాగ అలసిపోయి నిద్రపట్టిందేమో కదల్కుండా ఉంది,కాని తన మొహంలో అదో తెలీని ఆనందం తొణికిసలాడుతుంది. "అను..అనూ..ఇంక లేస్తావా చీకటి పడుతుంది, ఇంటికి వెళ్దాం పద" తను కళ్ళుమూస్కోనే నావైపు వత్తిగిల్లింది,నా ఛాతిలో ఒదిగి,తన చేతులని నా మెడచుట్టూ వేసి, తన మొహన్ని నా ఛాతిలో దాచుకుని, మూడంకె వేసింది.నాకు భలే నచ్చింది ఆ ద్రుశ్యం, తనని ఇంకా నా దగ్గరిగా లాక్కుని,నా చెయ్యి ఒకటి తన తల కిందుగా పెట్టి, రెండో చేత్తో తన చుట్టూ వేసి వెచ్చగా దగ్గరికి లాక్కున్న.. "అనూ..బంగారం..ఇంక లేస్తావా.. చీకటిపడింది బాగా.. అత్త కంగారుపడుతుంది మళ్ళీ..రేపు నువ్వు ఊరికి వెళ్ళాలి మర్చిపోయావా?" "ఊహు..నేను వెళ్ళను,నీదగ్గరే ఉంటాను బావ.నువ్వు నన్ను బాగా చూస్కుంటావ్ కదా?" అంటూ నా కళ్ళల్లోకి చూసింది. తన కళ్ళల్లో తడి, "హయ్,పిచ్చి నిన్ను వదలి నేను వెళ్ళనే..నువ్వు నా ప్రాణానం ఇంక. నా ప్రాణంలేకుండా నేను ఉండగలనా.త్వరలో అత్తకి చెప్పి నిన్ను పెళ్ళిచేసుకుంటా." "నిజ్జంగా..ఒట్టు?" "ఒట్టు బంగారం, నీకంటే అందగత్తెని నేను ఇప్పటివరకు చూడలేదు,ఇంత అందాలరాసిని బుద్దున్నవాడు ఎవడైనా వదులుకుంటాడా? అందునా నన్ను ఇంతగా ఇష్టపడే అమ్మాయిని నేనెలా వదులుకుంటాను.." తన కళ్ళల్లో నా మీద ఉన్న ప్రేమ ముద్దురూపంలో నా నుదిటిపైన తెలిపింది.నేను కూడా తనని ముద్దుపెట్టుకుని, వెల్లికిలా తిరిగా, అప్పటికే ఆకసంలో చంద్రుడు వచ్చి,మేఘాల మధ్యలో దోబూచులాడుతున్నడు. బాగ వెన్నెలగ ఉంది,పౌర్ణమి అనుకుంటా, వెండివెన్నెల్లో,సముద్రపు ఒడ్డున,ఆకాశం కింద, నక్షత్రాలను చూస్తూ,నచ్చిన పిల్లతో సరసాలు ఆడటం అనేది నిజ్జంగా ఒక కల లాగ ఉంది(నా కల నిజమైంది కూడా). ఇంతలో తన ఫోన్ మోగింది, "అమ్మో అమ్మ..వెంటనే వెళ్ళాలి.." అంటూ హడావిడిగా లేచి తన బట్టలవైపు పరిగెత్తింది..నేను బోర్లా తిరిగి తనవైపు చూసా, పరిగెడుతున్నప్పుడు తన పిరుదులు నొక్కులు పడి ఇంకా గుండ్రంగా లయబద్దంగా ఆడాయి,తెల్లని తన పిక్కలు నాలో మళ్ళా ఆవేశం రగిలిస్తున్నయి, ఎర్రని తన పాదాలు కందిపోతున్నయి ఇసకలో నడిచినందుకు. వెళ్తూ వెళ్తూ వెన్నక్కు తిరిగి నన్ను చూచి, "హయ్ పైకి లే బాబు వెళ్దాం, నాకు ఆకలిగా ఉంది.." "ఇప్పుడె ఉహూ అన్నావ్,మళ్ళి ఇంతలోనే లేడికి లేచిందే పరుగులా మీ అమ్మ ఫోన్ రాగానే పరుగులు పెడుతున్నావ్.."అంటూ నేను పైకి లేచి నా బట్టల్ని వేసుకోవటం మొదలుపెట్టా.. "నీకేం బాబు,అబ్బాయివి అమ్మయివి అయితే తెలుస్తుంది.. "ఇంతలో ఫోన్ మళ్ళి మోగింది, "అమ్మో అమ్మ " "ఫోన్ ఎత్తు.. ఎత్తి మాట్లాడు..మళ్ళీ కంగారు పడుతుంది.. వస్తున్నం అని చెప్పు..అక్కడికి వెళ్ళాక నేను ఏదో స్టోరీ చెబుతాలే.." "హలో అమ్మా, ఇక్కడే ఉన్ననమ్మా..బావ నేను బీచ్ దగ్గర హాయిగా ఉంటే కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉన్నాం, ఆ..వచ్చేస్తున్నాం.. టూ మినిట్స్*లో అక్కడ ఉంటాం..ఓకే బాయ్.." "పద పదా.. అమ్మ కంగారుపడుతున్నది.." అంటూ నేను జీన్స్ జిప్ వేస్కుంటుంటే నన్ను నెట్టుకుంటూ తీస్కెళ్ళింది. అసలు అంత చీకట్లో అంత ఫాస్ట్ గా తన బట్టలన్ని ఎలా వేస్కుందో అని ఆశ్చర్యపోతూ నేను ఫాస్ట్గా మూవ్ అయ్యా.ఇద్దరం బీచ్ వదిలి ఫాస్ట్*గా ఇంటివైపు దారితీసాం. ఇప్పుడు తను నా చేతులు పట్టుకుని జాగ్రత్తగా, రాళ్ళ మధ్యలోంచి నడుస్తుంది, వెన్నెలరాత్రుల్లో ఇలా గర్ల్*ఫ్రెండ్*తో నడుస్తూ ఉంటె నాకు "గాల్లో తేలింట్లుందే.." సొంగ్ నా మైండ్*లో రెపీట్ అయ్యింది. తన బట్టలనిండి వచ్చే పర్*ఫ్యూం వాసన ఎంతో ఫ్రెష్*గా ఉంది. తన కురులు గాలికి అలా అలా ఎగురుతూ ఉంటీ నాలో ఉన్న కవి రక రకలైన పాటలు తెగ పాడుతున్నడు. ఇవ్వాళ నిజంగా నా జీవితంలో మరిచిపోలేని రోజు. ఇద్దరం ఇంటికి వెళ్ళేటప్పటికి చిన్నగా వర్షపు జల్లు మొదలయ్యింది.సరిగ్గా ఇంటి దగ్గిరికి వెళ్ళే సరికి వర్షం ఎక్కువైంది,ఇద్దరం చిన్న పరుగందుకుని ఇంట్లోకి వెళ్ళాం, మొత్తానికి ఇద్దరం తడిచాం.కాలింగ్ బెల్ కొట్టగానే తలుపు తెరుచుకుంది, తీసింది అత్త, "రేయ్, ఎక్కడకెళ్ళార్రా ఇంతసేపు? త్వరగా లోపలికి రండి.." అంటూ మమ్మల్ని ఆశ్చర్యంగా చూసింది. "ఏం లేదత్తా, అలా బీచ్ దగ్గరకు వెళ్ళామా, అకాడ మాట్లాడుకుంటూ ఉండిపోయాము..." "అవునమ్మా, అలా సముద్రం ఒడ్డున కూర్చుంటే అస్సలు టైం తెలీలేదు." "హుం.. సరే సరే ముందు తలలు తుడుచుకోంది జలుబు చేస్తుంది, అను నువ్వెళ్ళి బట్టలు సర్దుకో, రేపు పొద్దున్నే మన ప్రయాణం." "ఒకే మమ్మీ." అంటూ అను లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. నేను అత్త ఇచ్చిన టవల్ తీస్కుని తుడుచుకుంటూ పైన నా రూం లోకి వెళ్ళిపోయా.రూంలోకి వెళ్ళినాక, ఇప్పటిదాక జరిగిన దాన్ని తలుచుకుంటూ నా మనసు పులకించి పోతుంది. ఇంకా ఇంకా కావాలనిపిస్తుంది.కాని అంత సాహసం ఇంట్లో చెయ్యలేం ఇప్చ్..అని నిట్టూర్చి బట్టలు మార్చుకుని,తడి బట్టలు అలా బాల్కనీలో చెయిర్ మీద వేశి వెనక్కు తిరిగి చూస్తే అత్త నా రూంలోకి వస్తున్నది.ఒక్క నిముషం నాకు లైట్*గా వణుకు మొదలయ్యింది.కొంపదీసి అత్తకు తెలిసిపోయిందా? ఎంటో చూద్దాం అని, "ఎంటత్తా? ఎమైంది?" "రెయ్, చిన్నా నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి.."