12-11-2018, 12:51 PM
145. 5
తన లో దుస్తులు ఆరిన తరువాత చెట్టు వెనక్కు వెళ్లి వేసుకొచ్చింది.
మేము అక్కడ నుంచి తప్పించు కొని దాదాపు 3 గంటలు కా వస్తుంది, ఈ పాటికి వాళ్ళకు తెలిసి ఉంటుంది అనుకుంటుండగా , పై నుంచి ఏవో మాటలు వినబడ్డాయి.
మేము ఉన్న మలుపు లోతుగా కోయడం వాళ్ళ , కొద్దిగా గుహ లాగా ఏర్పడింది తన చేతిని పట్టుకొని పూర్తిగా లోపలి కి లాక్కుంటు, అక్కడ మేము తిని పడేసిన తుప్పల మీద ఇసుక చల్లి పూర్తిగా వెనక్కు అనుకున్నాము ఇద్దరం.
ఇద్దరో , లేదా ముగ్గరో ఉన్నట్లు ఉన్నారు పైన , మేము దాక్కున్న వైపే వచ్చినట్టు ఉన్నారు, మా ముందు సన్నగా మట్టి రాలు తుంది వాళ్ళు మా పైన ఉన్నారు అనడానికి సూచనగా.
"వాళ్ళు ఇంకా ఇక్కడే ఉంటారు అనుకోమంటున్నావా , చాలా దూరం పోయి ఉంటారు "
"ఎంత దూరం పోతారు , చుట్టూ అడివి , రోజంతా నడిస్తే గానీ వాళ్ళు రోడ్డు మీద కు పోలేరు , ఈ పక్కన కాకుండా ఇంకో పక్కకు ఏమైనా పోయినారేమో చూద్దాం పదండి"
"వాల్లు తప్పిచ్చు కొన్నారు అని సారూ కు తెలిస్తే , మన సంగతి అంతే"
"వాళ్ళు ఎక్కడి కీ పోలేరు , సాయంత్రానికి వాళ్ళు మనకు దొరకక పోరు , ఒక వేల దొరకక పొతే అప్పుడు సారూ కు చెబుతాం , ఎలా గు అయన రేపు వస్తా అన్నాడు గా అప్పుడు చెప్పొచ్చు లే "
చివర అంటున్న మాటలు మాకు దూరంగా నడుస్తూ వేలుతున్న వాళ్ళు మాట్లాడిన వాళ్ళ మాటలు. వాళ్ళు మాకు దూరంగా వెళ్లి పోయారు.
వాళ్ళు మాట్లాడిన మాటలు తను కూడా వినడం వలన "రోజంతా నడిచినా గానీ రోడ్డు రాదంట , అంటే మనం పెద్ద అడవిలో ఉన్నాము, ఇక్కడ నుంచి ఎలా బయట పడడం."
"బయట పాడడం పెద్ద సమస్య కాదులే , కానీ దీని వెనుక ఎవరు ఉన్నారు అన్నదే చాలా important, లేకుంటే ఇంత పెద్ద ఎత్తున గంజాయి పండిస్తున్నారు అంటే వాళ్ళ వెనుక పెద్ద హ్యాండ్ ఉన్నట్లు ఉంది , దాన్ని విరిచేయాలి లేదంటే ఇక్కడ కాకుంటే ఇంకో చోటు మెదలు పెడతారు "
"అంటే ఎం చేద్దాం"
"ప్రస్తుతానికి దీని వెనుక ఉన్నది ఎవ్వరు అనేది తెలుసు కోవాలి , అలా తెలుసుకోవాలి అంటే మనం రేపటి వరకు ఇక్కడే ఉండాలి, ఆ తరువాత ఎలా వాళ్ళ ఆట కట్టించాలి అని ప్లాన్ ఆలోచిద్దాం"
"మరి రాత్రికి ఎక్కడ పడుకోవాలి, వచ్చింది ఎవరో తెలుసు కోవాలి అంటే మనల్ని ఎక్కడ ఉంచారు అక్కడికి వెళితే గానీ మనకు తెలియదు"
"ఉదయం అక్కడికి వెళ్దాం , కానీ అంతవరకు వాళ్ళకు దొరకకుండా ఇక్కడే ఎక్క డైనా ఉందాం"
వాళ్ళు వెళ్ళిన ఓ 20 నిమిషాలకు అక్కడ నుంచి బయటకు వచ్చి , అదే వాగు వెంబడి ముందుకు నడవ సాగాము. కొద్ది దూరం వెళ్ళిన తరువాత అక్కడ వాగు బాగా వెడల్పు అయ్యింది. ఇసుక , రాళ్లు కాకుండా పచ్చి గడ్డి మొలిచింది, అక్కడ నుంచి వాగు పైకి చేరుకున్నాము. చుట్టూ దట్టమైన అడివి, పక్షుల కిల కిల రావాలు , అప్పుడప్పుడూ జంతువుల అరుపులు వినిపిస్తున్నాయి.
"ఈ అడవిలో పులులు ఉంటాయా " అంది భయం భయం గా నా చేయి పట్టు కొంటూ
"ఏమో చెప్పలేము ,మనల్ని ఓ రాత్రి మాత్రం మే కట్టి పడేశారు , అంటే రాత్రి 9 నుంచి ప్రయాణిస్తే , పొద్దున్నే 8 కి అడవిలో ఉన్నాము అంటే సిటి కి ఓ 300 లేదా 400 కిలో మీటర్ల దూరం లో ఉన్నాము అంటే మహబూబ్ నగర్ దాటినా తరువాత ఓ ఫారెస్టు ఉంది , బహు శా అదే అయి ఉండ వచ్చు."
"ఇప్పుడు ఎం చేద్దాం , రాత్రికి ఎక్క డైనా ప్లేస్ చూసుకుందాము పడుకోవడానికి" అని తను అంటుండగా ఇంకొద్ది దూరం నడిచాము. పైన ఎండ తీవ్రం గా ఉంది. ఓ చెట్టు కింద కు చేరి ఆ చెట్టు నీడన కుచోందాము అనుకోం టు పైకి చూసాను , నాతొ పాటు తను కూడా పైకి చూసి , నా చేతిని గట్టిగా పట్టుకొని , నా వెనుక అతుక్కొని పోయింది.
============================================================================================
తన లో దుస్తులు ఆరిన తరువాత చెట్టు వెనక్కు వెళ్లి వేసుకొచ్చింది.
మేము అక్కడ నుంచి తప్పించు కొని దాదాపు 3 గంటలు కా వస్తుంది, ఈ పాటికి వాళ్ళకు తెలిసి ఉంటుంది అనుకుంటుండగా , పై నుంచి ఏవో మాటలు వినబడ్డాయి.
మేము ఉన్న మలుపు లోతుగా కోయడం వాళ్ళ , కొద్దిగా గుహ లాగా ఏర్పడింది తన చేతిని పట్టుకొని పూర్తిగా లోపలి కి లాక్కుంటు, అక్కడ మేము తిని పడేసిన తుప్పల మీద ఇసుక చల్లి పూర్తిగా వెనక్కు అనుకున్నాము ఇద్దరం.
ఇద్దరో , లేదా ముగ్గరో ఉన్నట్లు ఉన్నారు పైన , మేము దాక్కున్న వైపే వచ్చినట్టు ఉన్నారు, మా ముందు సన్నగా మట్టి రాలు తుంది వాళ్ళు మా పైన ఉన్నారు అనడానికి సూచనగా.
"వాళ్ళు ఇంకా ఇక్కడే ఉంటారు అనుకోమంటున్నావా , చాలా దూరం పోయి ఉంటారు "
"ఎంత దూరం పోతారు , చుట్టూ అడివి , రోజంతా నడిస్తే గానీ వాళ్ళు రోడ్డు మీద కు పోలేరు , ఈ పక్కన కాకుండా ఇంకో పక్కకు ఏమైనా పోయినారేమో చూద్దాం పదండి"
"వాల్లు తప్పిచ్చు కొన్నారు అని సారూ కు తెలిస్తే , మన సంగతి అంతే"
"వాళ్ళు ఎక్కడి కీ పోలేరు , సాయంత్రానికి వాళ్ళు మనకు దొరకక పోరు , ఒక వేల దొరకక పొతే అప్పుడు సారూ కు చెబుతాం , ఎలా గు అయన రేపు వస్తా అన్నాడు గా అప్పుడు చెప్పొచ్చు లే "
చివర అంటున్న మాటలు మాకు దూరంగా నడుస్తూ వేలుతున్న వాళ్ళు మాట్లాడిన వాళ్ళ మాటలు. వాళ్ళు మాకు దూరంగా వెళ్లి పోయారు.
వాళ్ళు మాట్లాడిన మాటలు తను కూడా వినడం వలన "రోజంతా నడిచినా గానీ రోడ్డు రాదంట , అంటే మనం పెద్ద అడవిలో ఉన్నాము, ఇక్కడ నుంచి ఎలా బయట పడడం."
"బయట పాడడం పెద్ద సమస్య కాదులే , కానీ దీని వెనుక ఎవరు ఉన్నారు అన్నదే చాలా important, లేకుంటే ఇంత పెద్ద ఎత్తున గంజాయి పండిస్తున్నారు అంటే వాళ్ళ వెనుక పెద్ద హ్యాండ్ ఉన్నట్లు ఉంది , దాన్ని విరిచేయాలి లేదంటే ఇక్కడ కాకుంటే ఇంకో చోటు మెదలు పెడతారు "
"అంటే ఎం చేద్దాం"
"ప్రస్తుతానికి దీని వెనుక ఉన్నది ఎవ్వరు అనేది తెలుసు కోవాలి , అలా తెలుసుకోవాలి అంటే మనం రేపటి వరకు ఇక్కడే ఉండాలి, ఆ తరువాత ఎలా వాళ్ళ ఆట కట్టించాలి అని ప్లాన్ ఆలోచిద్దాం"
"మరి రాత్రికి ఎక్కడ పడుకోవాలి, వచ్చింది ఎవరో తెలుసు కోవాలి అంటే మనల్ని ఎక్కడ ఉంచారు అక్కడికి వెళితే గానీ మనకు తెలియదు"
"ఉదయం అక్కడికి వెళ్దాం , కానీ అంతవరకు వాళ్ళకు దొరకకుండా ఇక్కడే ఎక్క డైనా ఉందాం"
వాళ్ళు వెళ్ళిన ఓ 20 నిమిషాలకు అక్కడ నుంచి బయటకు వచ్చి , అదే వాగు వెంబడి ముందుకు నడవ సాగాము. కొద్ది దూరం వెళ్ళిన తరువాత అక్కడ వాగు బాగా వెడల్పు అయ్యింది. ఇసుక , రాళ్లు కాకుండా పచ్చి గడ్డి మొలిచింది, అక్కడ నుంచి వాగు పైకి చేరుకున్నాము. చుట్టూ దట్టమైన అడివి, పక్షుల కిల కిల రావాలు , అప్పుడప్పుడూ జంతువుల అరుపులు వినిపిస్తున్నాయి.
"ఈ అడవిలో పులులు ఉంటాయా " అంది భయం భయం గా నా చేయి పట్టు కొంటూ
"ఏమో చెప్పలేము ,మనల్ని ఓ రాత్రి మాత్రం మే కట్టి పడేశారు , అంటే రాత్రి 9 నుంచి ప్రయాణిస్తే , పొద్దున్నే 8 కి అడవిలో ఉన్నాము అంటే సిటి కి ఓ 300 లేదా 400 కిలో మీటర్ల దూరం లో ఉన్నాము అంటే మహబూబ్ నగర్ దాటినా తరువాత ఓ ఫారెస్టు ఉంది , బహు శా అదే అయి ఉండ వచ్చు."
"ఇప్పుడు ఎం చేద్దాం , రాత్రికి ఎక్క డైనా ప్లేస్ చూసుకుందాము పడుకోవడానికి" అని తను అంటుండగా ఇంకొద్ది దూరం నడిచాము. పైన ఎండ తీవ్రం గా ఉంది. ఓ చెట్టు కింద కు చేరి ఆ చెట్టు నీడన కుచోందాము అనుకోం టు పైకి చూసాను , నాతొ పాటు తను కూడా పైకి చూసి , నా చేతిని గట్టిగా పట్టుకొని , నా వెనుక అతుక్కొని పోయింది.
============================================================================================
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)