మార్పు

[ppandu]

30

ఉదయం నేను లేచే సరికి చము గారు ఇంకా పడుకున్నారు. నేను చాము గారిని లేపి  వెళ్తున్నాను అని చెప్పను.


చాము గారు:- నేను ఈ రోజు మామగారి దగ్గరకు వెళ్లి తాడో పేడో తేల్చుకొని వస్తాను. తాళం ఇక్కడ పెడతాను నీవు ట్యూషన్ చెప్పుకో అన్నారు.

నేను:- అందరి గురుంచి అంత ఆలోచిస్తావు వీడి గురుంచి ఆలోచించావా..

చాము గారు:- ఆలోచించడానికి ఏమి ఉంది అవకాశం ఇచ్చాను ఉపయోగించుకోలేదు నన్ను ఏమి చేయమంటావు అని నవ్వుతున్నారు.

నేను:- దుర్మార్గురాలు...

అక్కడనుంచి హాస్టల్ కి వెళ్లి చుస్తే యస్మిన్ రాలేదు చాచి ని మాట్లాడాలి అని ఇంటికి పిలిచాను. చాచి వస్తది అని చూసాను కానీ రాలేదు. సాయంత్రం యాస్మిన్,రబియా తో వచ్చింది. వంటగదిలో వంట వండుతుంది నేను ఒక జాక్ తీసుకొని వంటగది కి వెళ్లి ఉదయం నుంచి ఎదురు చూసాను రాలేదు వీడు నీ కోసం చూసి చూసి చిన్నబుచ్చుకున్నాడు.

చాచి:- నీకు అనవసరం గా నేర్పినట్లు ఉన్నాను.

నేను:- అసలు గుండె మీద చెయ్యి వేసుకొని చెప్పు నీవు చేసింది నేర్పడం అంటారా. నాకు వచ్చిందే నాకు చూపించి నేర్పాను అంటే సభావ కాదు. కానీ ఒకటి మొదల పెట్టావు కానీ అది కూడా అవ్వలేదు.

చాచి:- నూకాలమ్మ ఐతే అన్ని నేర్పుతుంది.

నేను:- బోరుబావిలో పెట్టడం కన్నా నాకు వచ్చిన పని నేను చేసుకోవడం మంచిది.

చాచి:- మరి నేను కూడా బోరుబావి కదా. ఐదుగురు పుట్టారు.

నేను:- అదే నీది బోరుబావుకదా అని చూడాలనేకదా ఈ తపన.

చాచి:- ఐదు రోజులు ఆగు చూదాం.

నేను:- దేవుడు చేసినదానికి నేను ఏమి చెయ్యలేను

చాచి:- సబర్ క ఫాల్ మీట హోతాహై..

నేను:- ఏమిటి..

చాచి:- ఓపికతో ఉండు..

నేను:- 17  సంవత్సరాలు నుంచి ఓపికతోనే ఉన్నాను అని వెళ్ళాను.

పక్క రోజు ఉదయం యాస్మిన్,చాచి వచ్చింది.

చాచి:- యాస్మిన్ ఉదయం నుంచి మధ్యాహ్నం వరకు ఇక్కడ చదువుకుంటుంది కాబట్టి సాయంత్రం రాదు. రబియా వస్తుంది నేను ట్యూషన్ నుంచి వచ్చేటప్పుడు ఇంటికి వెళ్లి రబియా తీసుకొని వెళ్లి మల్లి హాస్టల్ కి వెళ్ళటప్పుడు ఇంటిలో దేబెట్టు.
చాచి హాస్టల్ కి వెళ్ళింది. ఇద్దరం చదువుకుంటున్నాము.

యాస్మిన్:- రబియా తో జాగ్రత్త

నేను:- ఎందుకు..

యాస్మిన్:- నాకు లాగా కాదు.

నేను:- అంటే.

యాస్మిన్:- నాకు లాగా ఆపుకోలేదు.

నేను:- నేను ఏమి చెయ్యను నీవు కాబట్టి ఇష్టపడి చేశాను రబియా కి దూరం గా ఉంటాను.

యాస్మిన్:- నీవు ఒంటరిగా వెళ్తున్నావు నేను కూడా ఒంటరిగా వెళ్తాను అంటే నేను సాయంత్రం రావడం లేదు.

నేను:- సరే ఇప్పుడు నన్ను ఏమి చేయమంటావు.

యాస్మిన్:- రాబియాతో ఏమి చెయ్యకు నీవు రబియా ఆలా చేసుకుంటుంటే నాకు ఇష్టం ఉండదు.

నేను:- సరే చెయ్యను చదువుకో..

చము గారు వూరు వెళ్లి ఇంకా రాలేదు రెండు రోజులు అవుతుంది. సాయంత్రం రాబియాను తీసుకొని వెళ్ళాను.రూమ్ కి వెళ్లన వెంటనే ఇద్దరం గుమ్మానికి ఎదురుగా కూర్చుని చదువుతున్నాము.

నేను:- రబియా నీవు మీ అక్క అన్ని విషయాలు చెప్పుకుంటారు.

రబియా:- అవును

నేను:- నీవు నా దానితో ఆదుకోవడం మీ అక్కకు ఇష్టం లేదు అని చెప్పింది.

రబియా:- నేను ఆడుకుంటే అక్కకు ఎందుకు ఇష్టం ఉండదు.

నేను:- ఏమో నా ఊహ నిజమైతే యాస్మిన్ మన ఇద్దరి మీద కన్ను వెయ్యడానికి వస్తుంది.

రబియా:- నేను నమ్మను.

నేను:- సరే ఒక పని చెయ్యి ఈ తాళం పక్క వాటా వరండా వి ఆ తలుపు తీసుకొని సందులోనుంచి వెళ్లి చూడు మీ అక్క వస్తుంది. తను వచ్చినవెంటనే నీవు ఏమి ఎరగనట్లు వచ్చి కూర్చుని చదువు.

రబియా వెళ్ళి వచ్చింది.

రబియా:- నేను నమ్మ లేను అక్క ఆలా చేస్తుంది అని.

నేను:- మీ అక్కను తప్పుగా ఎందుకు తీసుకుంటావు నీ మీద ప్రేమ తో ఆలా చేసింది ఏమో.

రబియా:- నిజమే నేను అంటే అక్కకు ప్రేమ ఎక్కువ.

నేను:- నాకు నీవు నా దానితో ఆడుకో కానీ మీ అక్కకు చెప్పకు ఇది మన రహశ్యం.

పక్క రోజు ఉదయం

యాస్మిన్:- నిన్న చెప్పి నట్లు వచ్చాను.

నేను:- నీకు చెప్పినట్లు దూరం గా కూర్చోబెట్టి చెపుతున్నాను సంతోషం కదా.

యాస్మిన్:- నిన్న రాత్రి ఆలా వెళ్లినందుకు అబ్బా తిట్టారు.

నేను:- సరే నీకు చూడాలి అనుకున్నపుడు మీ అబ్బని కూడా తీసుకొని రా. నీకు అనుమానం తీరిపోతుంది.

యాస్మిన్:- ఛీ నాకు అనుమానం లేదు కానీ అందరితోనూ ఒక లగే మాటలాడుతావు. నేను నిన్ను ఇష్టపడినట్లు అందరు నిన్ను ఇష్టపడతారు అన్న భయం.

నేను:- పిచ్చి పిల్ల ఎక్కువ ఆలోచించకు. చదువుకో.

యాస్మిన్:- అబ్బా అమ్మి కి అక్కడ నాకుతాడు తరవాత పెడతాడు.

నేను:- ఎక్కడ నాకుతాడు..

యాస్మిన్:- ఇక్కడ అని సిగ్గుపడుతుంది.

నేను:- అక్కడ నాకుతుంటే బాగుంటుందా

యాస్మిన్:- ఛీ నాకు ఎలా తెలుస్తుంది.

నేను:- ఐతే చాచి ని అడుగుతాను ఒక్కసారి నాకడానికి అవకాశం ఇవ్వమని.

యాస్మిన్:- ఛీ.. సిగ్గులేదు నీకు

నేను:- నీవు ఇవ్వనప్పుడు వాళ్ళని వీళ్ళని అడిగి నాకాలి కదా.

యాస్మిన్:- నీకు బుర్ర లో ఎప్పుడు ఏవ్ ఆలోచనలేనా..

నేను:- మొన్నటివరకు పెద్దగా లేవు కానీ మొన్న చున్నీ కింద దానిమ్మపళ్ళు పెట్టుకున్నాక ఎప్పుడూ అవే ఆలోచనలు.

యాస్మిన్:- మాటలతో బురిడీ కొట్టించాలి అంటే నీ తరవాతే.

నేను:- నిజాలు చెపితే అలాగే ఉంటుంది.

యాస్మిన్:- నేను ఇవ్వను అమ్మి ని అడిగి నాకుకో.

నేను:- సరే నాకు ఆకలి వేస్తుంది అన్నం తింటున్నాను నీవు తింటావా

యాస్మిన్:-వద్దు ఇంటికి వెళ్లి తింటాను.

నేను:- ప్లేట్ లో అన్నం పెట్టుకొని పులుసు వేసుకొని తింటున్నాను చాచి వచ్చింది.

యాస్మిన్ తెలుపు తీసింది.

నేను;- చాచి నీ పులుసు నచ్చింది ప్లేట్ నాకుతూ ఎంత నాకిన  ఇంకా నాకాలి అనిపిస్తుంది. అని వెళ్లి చెయ్యి కడుగుకున్నాను. చాచి వంటగదిలోకి వెళ్ళింది. నేను చెయ్యి తుడుచుకుంటూ యాస్మిన్ తో అడిగాను చూసావా.యాస్మిన్ నవ్వుతుంది. మల్లి ఉదయం ఎప్పుడూ అవుతుందో..ఎదురు చూడాలి. లోపలి వెళ్లి చాచి తో మాట్లాడతాను అనుమానం రాకుండా.

లొకాలికి వెళ్లిన వెంటనే.

నేను:- ఇంకా నాలుగు రోజులు ఆగాలి పులుసు నాకి తాగడానికి.

చాచి:- నీకు నోటి దూల ఎక్కువైపోతోంది

నేను:- యాస్మిన్ ఇంకా చిన్న పిల్ల నేను అన్న మాట అర్ధం చేసుకోలేదు.

చాచి:- కొంచం నూరు అదుపులో ఉంచుకో..

నేను:- అది అదుపులో ఉండనంటుంది నీ పప్పకు వేసి కట్టేయి.

చాచి:- ఇంక వెళ్తాను అని వెళ్తూ. చీరకు ఫాల్ వేయాలి అన్నావు మధ్యాహ్నం భోజనం చేసి వస్తాను.

ఇద్దరు వెళ్లిన తరవాత నేను పడుకున్నాను.
సాయంత్రం ట్యూషన్ కి వెళ్ళాను అక్కడ సాగరిక వాళ్ళ కుటుంబం, చము గారి కుటుంబం, ప్రెసిడెంట్ గారు, వార్డెన్ గారి కుటుంబం ఉన్నారు. ట్యూషన్ లేదు అని అందర్నీ పంపిచేసాను. చాచి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి రాబియాను తీసుకొని రూమ్ కి వచ్చాను. కటకటాల గది కి గొల్లం పెట్టి బెడ్ రూమ్ లో రాబియాను గట్టి గా పట్టుకొని వరండాకి వచ్చేసాను.

రబియా:- ఏమైంది.

నేను:- ఏమో పట్టుకోవాలి అనిపించని.

రబియా:- నాకు భయం వేస్తుంది.

నేను:- దేనికి

రబియా:- అమ్మి కి తెలిస్తే చంపేస్తుంది.

నేను:- ఐతే దీనితో ఆడుకోవ.

రబియా:- వద్దు.

నేను:- సరే నీ ఇష్టం కానీ ఒక్క విష్యం గుర్తుపెట్టుకో వాడిని నీ చెయ్యి అంటే చాల ఇష్టం. ఆ రోజు అలా చేసేసరికి వాడు ఉక్కరి బిక్కరి అయిపోయాడు. నీ చెయ్యి కావాలి అని చాల రోజులనుంచి అడుగుతున్నాడు.

రబియా:- నేను చెయ్యలేను.

నేను:- మంచి పిల్లవు బాగా చదువుకో 

నేను:- రబియా లుంగీలు అన్ని ఉతకాలి పంచె కట్టుకున్నాను ఏమి అనుకోకు.

రబియా:- ఒక్క సరి చేస్తాను అంతే మల్లి అడగకు అంది.

నేను:- సరే అని లిగిసి నుంచున్నాను రబియా వచ్చింది నా దానిని పట్టుకొని పైకి కిందకి అంటుంది. నా చెయ్యి తీసుకొని రబియా నడుం చుట్టూ వేసాను.

రబియా డార్లింగ్ అలానే. కొంచం నెమ్మదిగా మ్మ్ మ్మ్మ్మ్ మ్మ్మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్మ్మ్ మ్మ్మ్మ్... చాల బాగుంది నా బుజ్జి రబియా అలానే అలానే...ఆ….ఆ…ఆ….. చాల బాగా చేస్తున్నావు.. అంటూ నడుం నొక్కుతున్నాను. రబియా నా రబియా ఆహ..ఆహ..ఆహ..ఆహ..ఆహ. అని చున్నీ కింద ఉన్న సొల్లు మీద చెయ్ వేసాను యాస్మిన్ అంత ఉండవు కానీ పెద్ద బత్తాయికాయి అంట ఉంటాయి. నా చెయ్యి సొల్లు మీద వేసిన దగ్గర నుంచి రబియా స్పీడ్ పెంచింది. సొల్లు నెమ్మదిగా పిసుకుతున్నాను ముచికలు పడుతున్నాయి.

రబియా గట్టిగా పిసుకుతున్నాను చెప్పు నెమ్మదిగా పిసుకుతాను ఏమి మాట్లాడం లేదు నా పిసుకుడికి, రబియా స్పీడ్ కి కారిపోతుంది. కారడం చూసి ఊపడం ఆపేసింది. ఆపకు రబియా స్పీడ్ గా చెయ్యి అహ్హ్హ్హ్... అని మొత్తం కార్చేసాను. అలానే రాబియాను పట్టుకొని ఉండి పోయాను. రబియా తలా మీద ముద్దు పెట్టి ఎలాంటి అననుభవం ఎప్పుడూ కలగలేదు.థాంక్స్ అని చెప్పను. రబియా కారిన చోటు అంత కడిగి వచ్చి కూర్చుని చదువుకుంటుంది.

ఉంకో రెండు రోజులు యాస్మిన్ తో సరసాలు ఆడాను, రబియా మౌనం గా ఉండి, చాము గారు మల్లి వూరు వెళ్లారు, చాచి అవకాశం ఎప్పుడూ ఇస్తుందో అని ఎదురు చూస్తునాను.