అరణ్య

[Takulsajal]

60       

అరణ్య(అమ్ములు) తన అమ్మ హంస మీద నుంచి దిగి అరణ్య కోసం ముందుకు పరిగెడుతుంటే గగన్ రజితలు (జింకలు) మరియు శివ మీనాక్షిలు (సింహాలు) చూస్తూ ఉన్నాయి.

అరణ్య(అమ్ములు) ముందుకు ఒక్కో అడుగు వేస్తున్నకొద్ది తన బట్టలు తెల్ల చీర ఎర్రని జాకెట్ గా మారిపోయింది, రెండో అడుగుకి తలలో పూలు, మూడో అడుగుకి మెడలో ముత్యాల హారాలు, నాలుగు చేతికి గాజులు, ఐదు వేళ్ళకి ఉంగరాలు, ఆరు నడుముకి వడ్డాణం, ఏడు కాలికి బంగారు పట్టీలు.. ఆ పై మరో అడుగుకి అరణ్య ఎద మీదకి చేరి తన కౌగిలిలో చేరింది. ఇదంతా చూస్తున్న శివ మరియు మీనాక్షి ఎంతగానో మురిసిపోయారు. గగన్ మరియు రజిత ఇది చూసిన తమ జన్మ ధన్యం అంటూ చూడసాగాయి.

అమ్ములుని కౌగిలించుకున్న అరణ్యకి వెంటనే తన కావేరి అమ్మమ్మ గుర్తొచ్చి ఒక్క క్షణం శివ వంక క్షమించమని వేడుకున్నట్టు చూసి ఆ వెంటనే కళ్ళు మూసుకుని తెరిచాడు అంతే కావేరి ఇక్కడ ప్రత్యక్షమయింది, శివకి తన అమ్మ కనిపించగానే వెంటనే ఒక్క దూకు దూకాడు.. పదమూడు అడుగుల సింహం ముందుకు దూకగానే పిచ్చి పట్టిన కావేరి బెదిరిపోయింది.

అరణ్య దెగ్గరికి వెళ్లి కావేరి అరచేయి పట్టుకుని తిప్పి తన కళ్ళలోకి చూడగానే ఒక్కసారిగా గతమంతా తన కళ్ళ ముందు తిరిగి గట్టిగా అరుస్తూ కొడుకు కోడలిని గుర్తు తెచ్చుకుని ఏడుస్తుంటే శివ దెగ్గరికి వెళ్ళాడు, అరణ్య వెంటనే తన మణికట్టు మీద ఒత్తగానే తన పిచ్చితో పాటు తన వేదన అంతా దూరం చేసి శివ మరియు అరణ్య ముందు నిలబడ్డాడు. అరణ్య శక్తితో అంతా తెలుసుకున్న కావేరి వెంటనే మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని శివని, మీనాక్షిని హత్తుకుపోయి ముద్దులు పెడుతుంటే అరణ్య అమ్ములు పక్కన చేరి వాళ్ళ ప్రేమని చూస్తున్నాడు..

ఆకాశం నుంచి హంస ఎగిరి రావడం చూసిన అడవి ప్రజలు వెంటనే అరణ్య దెగ్గరికి వచ్చి దట్టమైన అడవి నందనవనంలా మారడం ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ ఆ వెంటనే అరణ్యని తన కౌగిలిలో ఉన్న అరణ్య(అమ్ములు)ని చూసి జేజేలు పలుకుతూ హర్షధ్వనాలు చేశారు, ఆ శబ్దాలకి ఇద్దరు విడిపడగా అమ్ములు సిగ్గుతో తల వంచుకుని తనని తాను చూసుకుని తన బట్ట వేషం మారడం చూసి తన బావ వంక ప్రేమగా చూసింది.

అరణ్య అమ్ములు చెయ్యందుకుని ముందుకు నడిచి శివ మీనాక్షిల సమేతగా నిలుచున్నా కావేరి ముందు నిలబడి మోకాళ్ళ మీద కూర్చోగా రెండు సింహాలు ప్రేమగా వారిరువురిని దెగ్గరికి తీసుకున్నాయి కావేరి మనస్ఫూర్తిగా వారిని దెగ్గరికి తీసుకుని హత్తుకుంది, ఆ వెంటనే జింకల ముందు కూడా అలానే మోకరిల్లి కూర్చుని ఆశీసులు తీసుకోగా శివ బైటికి వెళుతుంటే ఆ వెంటే మీనాక్షి వారి వెంట జింకలు మరియు ప్రజలు అందరూ బైటికి వెళుతుంటే అరణ్య శివని పిలిచాడు శివ, మీనాక్షి మరియు కావేరి ఆగిపోగా అందరూ నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోగా అరణ్య పక్కకి వెళ్లి శివతో ఏదో దీర్గంగా చర్చించాడు.. మీనాక్షి మళ్ళీ అరణ్య, శివ కలిసి ఏం వెలగబేడుతున్నారో అని చూస్తుండడం అరణ్య గమనించి అమ్మా అని పిలిచాడు.. మీనాక్షి వెంటనే పరుగుతో అరణ్య మీదకి చేరి నాకుతూ ఉండగా అమ్ములు కూడా తన బావ పక్కన నిలుచుని మీనాక్షి తల మీద చెయ్యి వేసింది, మీనాక్షి అమ్ములుని కూడా అలానే ప్రేమగా తన మొహాన్ని రుద్ది కిందకి దిగి బైటికి పరిగెత్తింది.

అందరూ వెళ్ళిపోయాక అమ్ములు వైపు తిరిగాడు, చుట్టు ఏదో మాయలా జరుగుతుంటే అమ్ములు చుట్టు చూస్తుంది, చెట్లన్ని గోడలా లోపలికి ఎవ్వరు రాకుండా మూసుకుపోతూ గోడలా ఏర్పడుతుంటే వాటికి అలంకరణగా రంగు రంగు పూలు తీగలుగా చెట్లకి అల్లుకుపోతున్నాయి.

అమ్ములు గడ్డం మీద అరణ్య చెయ్యి పడగానే, అమ్ములు తన బావ వంక చూసింది.

అమ్ములు : బావా.. నీతో చాలా మాట్లాడాలి, చాలా...

అరణ్య : నేను కూడా.. ఈ రోజు కోసం కొన్ని ఏళ్లగా ఎదురు చూస్తున్నాను.. ముందు నేనెవరో నీకు తెలియాలి, నా పుట్టుక ఎందుకు జరిగిందో నేను నీకు చెప్పాలి, మనుషులకి తెలియని చాలా దైవ రహస్యాలు నీతో పంచుకోవాలి.. అందుకే ఎవరు రాకుండా ఈ ఏర్పాటు చేసాను.. అని అమ్ములుని ఎత్తుకున్నాడు. అమ్ములు ఇంకా సిగ్గు పడుతూ అరణ్య ఒడిలో ఒదిగిపోయింది.. సిగ్గుతో తల ఎత్తడం లేదు.. కాని జీవితంలో మొదటిసారి తన చేతిలో నుంచి వేణువు కింద పడిపోయింది.. బహుశా ఇక అరణ్య(అమ్ములు)కి ఆ వేణువుతో పని లేదనుకుంటా

అరణ్య అమ్ములుని ఎత్తుకుని నీళ్లలో నడుస్తుంటే అమ్ములు అడిగింది, బావ ఈ నీరు నీ కన్నీటితో ఏర్పడ్డాయి కదా అంటూ కిందకి దిగి దొసిటతో పట్టుకుని తాగింది కానీ ఉప్పగా తగిలేసరికి తల ఎత్తి అరణ్య వంక చూసింది, అరణ్య అమ్ములు తల మీద చెయ్యిపెట్టగానే అమ్ములు కళ్ళు మూసుకుంది. అరణ్య అమ్ములుని దీవిస్తూ ఇంకా నీలో ఉన్న బిడియం, భయాలు, అనుమానాలు అన్ని వదిలేయి అని చెపుతుండగానే అమ్ములు వంగి అరణ్య కాళ్లు మొక్కింది.. అరణ్య ప్రేమగా ఒక భర్తలా అమ్ములుని తన భార్యగా స్వీకరించి ఆశీర్వాదించి తన నుదిటిపై బొటన వేలితో రాయగానే అక్కడ ఎర్రగా కుంకుమ ఏర్పడింది, భార్యని పైకి లేపి తన కౌగిలిలోకి తీసుకుని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టగా పై నుంచి పువ్వుల వర్షం పడింది.

అరణ్య : ఇప్పుడు తాగి చూడు

అమ్ములు వంగి మళ్ళీ నీళ్ళని తీసుకోగా ఈ సారి అమృతంలా అనిపించి నవ్వేసరికి అరణ్య అమ్ములుని ఎత్తుకుని నీళ్లలో నడిచి తామర పువ్వుపై కూర్చోగా అమ్ములు చిన్నగా పడుకునేసరికి అరణ్య కూడా తన పక్కన పడుకుంటుంటే, తామర పువ్వు చిన్నగా ముడుచుకుని ఇరువురినీ కప్పేసింది.

సుమారు ఇరవై రోజులు భార్యభర్తలు ఇద్దరు బైటికి రాలేదు, ఇద్దరు ఏం మాట్లాడుకున్నారో, ఏం పంచుకున్నారో, అరణ్య తన భార్యకి ఎలాంటి వరాలు ఇచ్చాడో యే యే విద్యలు నేర్పించాడో తన గురించిన నిజాలు తన శక్తుల గురించి ఏం చెప్పాడో ఎవరికి తెలియదు.. ఆ స్వచ్ఛమైన ప్రేమ వాళ్ళకి మాత్రమే సొంతమయ్యింది.. ఇరవైయొక్క రోజు ఇద్దరు అరణ్యలు బైటికి వచ్చారు.

అరణ్య మెడలో రుద్రాక్ష దండతో పాటు పూదండ, చేతికి కడియం ఉన్నాయి.. ఇక తన భార్య అరణ్య చేతి వేళ్ళకి కాలి వేళ్ళకి గోరింటాకుతో ఎర్రగా పండి ఉంది, తన అరచేతిలోని మచ్చని కూడా గోరింటాకు మచ్చతో కప్పేసింది, తన మెడలో కూడా దండ ఉంది.. ఇద్దరి మొహాలు ప్రకాశవంతంగా వెలిగిపోతున్నాయి.. ఇద్దరు ఒక్కటయ్యారన్న దానికి ఇంతకన్నా నిదర్శనం ఉండదు..

భార్య భర్తలు ఇరువురు బైటికి వచ్చేసరికి అడవి మొత్తం మంటలతో కాలిపోతుంది, ఒక పక్క విక్రమాదిత్య తన ఆయుధమైన విష్ణు చక్రంతో నిలబడి ఉండగా ఇంకోపక్క రుద్ర త్రిశులంతో నిలబడి ఉన్నాడు. అరణ్య తన భార్యని చూసి తనలో కలుపుకోగా అందరికీ చతుర్ముఖుడై దర్శనం ఇచ్చాడు.

అందరూ నమస్కరించగా అరణ్య ఒకసారి అందరినీ పరికించి చూసాడు.. ఎదురుగా రంగు రాళ్ళని ధరించిన వారు.. విక్రమ్ తన ధనుస్సుతో.. ఆదిత్య గదతో.. వాసు రెండు కత్తులతో..  చిరంజీవి ఆర్మీ సైన్యంతో.. సుబ్బు పెద్ద ట్రక్ లో మరియు అతని వెనక విశ్వ అండ్ టీం కార్లలో చివరిగా డాన్ శీను కొన్ని వేల మంది డాన్స్ మరియు రౌడీలు ఆయుధాలతో.. అందరి వెనకా అక్షిత చిన్న కత్తులు పట్టుకుని నిలుచొగా రక్ష తన గొడ్డలితో ముందు నిలుచుని ఉంది సుమారు పదివేల మంది సైన్యంతో.. వాళ్ళ వెనక కంధర మరియు ఇంద్రుడు సేనాధిపతులుగా వేలల్లో దేవుళ్ళు.. ఆ వెనక లిఖిత మరియు నల్ల కంధర రాక్షసులతో సుమారు లక్ష మంది సైన్యంతో జరగబోయే యుద్దానికి సిద్ధంగా నిలబడ్డారు.

సమాప్తం

❤️❤️❤️

❤️

Please comment

ఇప్పటి వరకు అరణ్య కధ గురించి కామెంట్ చేయవద్దని వేడుకున్నాను

ఇప్పుడు అడుగుతున్నాను

అరణ్య అనే ఈ కధ గురించి మీ ఫైనల్ కామెంట్ చేయమని

కధని ఆదరించిన ప్రతి ఒక్కరికి పేరు పేరునా కృతజ్ఞతలు

Waiting for your beautiful comments

ధన్యవాదాలు 

❤️