12-11-2018, 06:26 PM
157 . 2
ఆ నెల కార్తీక మాసం కావడం తో అమ్మ , పక్కింటి రావు గారి భార్య పొద్దునే 5 కే లేచి గుడికి వెళ్ళే వాళ్ళు, వాళ్ళు వచ్చే కొద్ది ఎ 8.30 అయ్యేది. ఆ రోజు ఉదయం 5.30 బస్సుకి కీర్తి వస్తుంది , అమ్మా వాళ్లతో పాటు లేచి బైక్ మీద బస్టాండ్ కు వచ్చాను, నేను అక్కడికి వెళ్లే సరికి బస్సు అప్పుడే వచ్చినట్లు ఉంది . కీర్తి కందకు దిగి తన luggage తో నా కోసం ఎదురు చూస్తుంది.
నన్ను చూడగానే , వేగంగా వచ్చి నన్ను వాటేసుకొంది. తన చుట్టూ చేతిని వేసి నా కేసి అదుము కొంటూ "అందరు చూస్తున్నారు , పద ఇంటికి వెళ్దాం" అంటూ తన luggage తీసుకొని బైక్ మీద బయలు దేరాము
నా నడుం చుట్టూ చేతులు వేసి నా భుజం మీద తన తల పెట్టి "I miss you so much బావా " అంది.
"నేను కుడా " అంటూ రోడ్డు మీద ద్రుష్టి పెట్టాను. ట్రాఫిక్ పెద్దగా లేక పోవడం వలన 15 నిమిషాల్లో ఇంటికి వచ్చాము. తను బాత్రుం కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి కిచెన్ లో coffee కలుపు తున్న నా దగ్గరకు వచ్చి "అత్తమ్మ ఎక్కడ , లేదే " అంది
"కార్తీక మాసం కదా గుడికి వెళ్ళింది"
"మరి ఆ మాట చెప్పావే అంటూ వెనుక నుంచి నన్ను కౌగలించు కొంది"
"coffee తాగు , ఆ తరువాత తీరికగా మాట్లాడదాము " అంటూ రెండు కప్పుల్లో coffee కలిపి ఇద్దరం హాల్ లోకి వచ్చాము.
"మీ నాన్న ఎలా ఉన్నారు ? , సెలవుల ఎలా గడిపావు ?"
"నాన్న ఇప్పుడు చాలా బాగున్నాడు , ఆ గుమస్తా ఉద్యోగానికి పోవడం లేదు , రోజంతా దేవాలయం లోనే గడుపుతున్నాడు , ఇప్పుడు గుడిని కూడా బాగు చేస్తున్నారు గా , కాబట్టి నాన్నకు ఫుల్ టైం అక్కడే సరిపోతుంది. రోజూ , మిమ్మల్ని తలచుకోని దే ఆయనకు గడవదు , మీ ఫోటో ఆయనకు దొరక లేదు , లేకుంటే ఆ దేవుళ్ల పక్కన పెట్టే సి పూజ చేసే వాడు ప్రతి రోజు
"అంత లేదులే , నువ్వు మరీ నన్ను ఆకాశానికి ఎత్తేస్తున్నావు?"
"నిజం బావా ? , ఎప్పుడు అంటుంటాడు ఏమిచ్చినా మనం ఈ దేవుడి ఋణం తీర్చుకుంటాం తల్లీ " అంటుంటాడు.
"మరి ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోవాలనుకోంటావు " అన్నాను నవ్వుతూ.
"ఈ గుండెల నిండా నువ్వే బావా , నా దగ్గర ఏముంది నీ ఋణం తీర్చుకోవడానికి , బ్రతికున్నంత వరకు నీ సేవలో బతికేస్తాను , బావా " అంటూ కంటి నిండా నీళ్ళు నింపు కొన్నది
"ఏయ్ , ఏంటి ఇది నేనే దో జోక్ గా అన్నాను , నువ్వు దాన్ని సీరియస్ గా తీసుకోక "
"నువ్వు ఏమను కొన్నా నాకు పరవా లేదు బావా , నేను ఎప్పుడో డిసైడ్ అయిపోయా " అంటూ వచ్చి నా వల్లో కుచొని , తన మొహాన్ని నా మెడ వంపుల్లో దాపెట్టుకొని నన్ను గట్టిగా పట్టేసుకుంది.
"నువ్వు బాగా చదువుతున్నావు అని , నీకు హెల్ప్ చేసాను , ఇంక ఆ గుడిలో నిధి విషయం ఎదో కొద్దిగా క్యురీయాసిటిగా ఉంటే , కొద్దిగా డీప్ గా ఇన్వెస్టిగేషన్ చేసి ఆ నిధి ఎక్కడుందో కనుక్కున్నా, దాని వలన పరోక్షంగా మీ నాన్నకు హెల్ప్ అయ్యింది ,అంతే కానీ నేను డైరెక్ట్ గా చేసింది ఏమీ లేదు ఇందులో " అంటూ తనను నా కేసి అదుము కొన్నాను.
"నీ వరకు నువ్వు చెప్పింది నిజమే బావా , కానీ మాకు అది, నడి సముద్రం లో ఈత రాక మునిగి పోతున్న పడవలో ప్రయాణికులకు , పైనుంచి హెలికాప్టర్ సహాయం అందినట్లు ఉంది " నా భుజం మీద నుంచి లేచి నా మొహం లోకి చూస్తూ.
"ఈ పిచ్చి పిచ్చి ఎమోషన్స్ అన్నీ ఎం మనసులో పెట్టుకోకు ,పెద్ద డాక్టర్ అయ్యి జనాలకు సేవ చెయ్యి , సరియైన వైద్యం లేక పల్లెల్లో ఎంతో మంది చనిపోతున్నారు, మనం ఓ హాస్పిటల్ కట్టి వాళ్ళకు సేవ చేద్దాం" అన్నాను
ఆ నెల కార్తీక మాసం కావడం తో అమ్మ , పక్కింటి రావు గారి భార్య పొద్దునే 5 కే లేచి గుడికి వెళ్ళే వాళ్ళు, వాళ్ళు వచ్చే కొద్ది ఎ 8.30 అయ్యేది. ఆ రోజు ఉదయం 5.30 బస్సుకి కీర్తి వస్తుంది , అమ్మా వాళ్లతో పాటు లేచి బైక్ మీద బస్టాండ్ కు వచ్చాను, నేను అక్కడికి వెళ్లే సరికి బస్సు అప్పుడే వచ్చినట్లు ఉంది . కీర్తి కందకు దిగి తన luggage తో నా కోసం ఎదురు చూస్తుంది.
నన్ను చూడగానే , వేగంగా వచ్చి నన్ను వాటేసుకొంది. తన చుట్టూ చేతిని వేసి నా కేసి అదుము కొంటూ "అందరు చూస్తున్నారు , పద ఇంటికి వెళ్దాం" అంటూ తన luggage తీసుకొని బైక్ మీద బయలు దేరాము
నా నడుం చుట్టూ చేతులు వేసి నా భుజం మీద తన తల పెట్టి "I miss you so much బావా " అంది.
"నేను కుడా " అంటూ రోడ్డు మీద ద్రుష్టి పెట్టాను. ట్రాఫిక్ పెద్దగా లేక పోవడం వలన 15 నిమిషాల్లో ఇంటికి వచ్చాము. తను బాత్రుం కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి కిచెన్ లో coffee కలుపు తున్న నా దగ్గరకు వచ్చి "అత్తమ్మ ఎక్కడ , లేదే " అంది
"కార్తీక మాసం కదా గుడికి వెళ్ళింది"
"మరి ఆ మాట చెప్పావే అంటూ వెనుక నుంచి నన్ను కౌగలించు కొంది"
"coffee తాగు , ఆ తరువాత తీరికగా మాట్లాడదాము " అంటూ రెండు కప్పుల్లో coffee కలిపి ఇద్దరం హాల్ లోకి వచ్చాము.
"మీ నాన్న ఎలా ఉన్నారు ? , సెలవుల ఎలా గడిపావు ?"
"నాన్న ఇప్పుడు చాలా బాగున్నాడు , ఆ గుమస్తా ఉద్యోగానికి పోవడం లేదు , రోజంతా దేవాలయం లోనే గడుపుతున్నాడు , ఇప్పుడు గుడిని కూడా బాగు చేస్తున్నారు గా , కాబట్టి నాన్నకు ఫుల్ టైం అక్కడే సరిపోతుంది. రోజూ , మిమ్మల్ని తలచుకోని దే ఆయనకు గడవదు , మీ ఫోటో ఆయనకు దొరక లేదు , లేకుంటే ఆ దేవుళ్ల పక్కన పెట్టే సి పూజ చేసే వాడు ప్రతి రోజు
"అంత లేదులే , నువ్వు మరీ నన్ను ఆకాశానికి ఎత్తేస్తున్నావు?"
"నిజం బావా ? , ఎప్పుడు అంటుంటాడు ఏమిచ్చినా మనం ఈ దేవుడి ఋణం తీర్చుకుంటాం తల్లీ " అంటుంటాడు.
"మరి ఏమిచ్చి ఋణం తీర్చుకోవాలనుకోంటావు " అన్నాను నవ్వుతూ.
"ఈ గుండెల నిండా నువ్వే బావా , నా దగ్గర ఏముంది నీ ఋణం తీర్చుకోవడానికి , బ్రతికున్నంత వరకు నీ సేవలో బతికేస్తాను , బావా " అంటూ కంటి నిండా నీళ్ళు నింపు కొన్నది
"ఏయ్ , ఏంటి ఇది నేనే దో జోక్ గా అన్నాను , నువ్వు దాన్ని సీరియస్ గా తీసుకోక "
"నువ్వు ఏమను కొన్నా నాకు పరవా లేదు బావా , నేను ఎప్పుడో డిసైడ్ అయిపోయా " అంటూ వచ్చి నా వల్లో కుచొని , తన మొహాన్ని నా మెడ వంపుల్లో దాపెట్టుకొని నన్ను గట్టిగా పట్టేసుకుంది.
"నువ్వు బాగా చదువుతున్నావు అని , నీకు హెల్ప్ చేసాను , ఇంక ఆ గుడిలో నిధి విషయం ఎదో కొద్దిగా క్యురీయాసిటిగా ఉంటే , కొద్దిగా డీప్ గా ఇన్వెస్టిగేషన్ చేసి ఆ నిధి ఎక్కడుందో కనుక్కున్నా, దాని వలన పరోక్షంగా మీ నాన్నకు హెల్ప్ అయ్యింది ,అంతే కానీ నేను డైరెక్ట్ గా చేసింది ఏమీ లేదు ఇందులో " అంటూ తనను నా కేసి అదుము కొన్నాను.
"నీ వరకు నువ్వు చెప్పింది నిజమే బావా , కానీ మాకు అది, నడి సముద్రం లో ఈత రాక మునిగి పోతున్న పడవలో ప్రయాణికులకు , పైనుంచి హెలికాప్టర్ సహాయం అందినట్లు ఉంది " నా భుజం మీద నుంచి లేచి నా మొహం లోకి చూస్తూ.
"ఈ పిచ్చి పిచ్చి ఎమోషన్స్ అన్నీ ఎం మనసులో పెట్టుకోకు ,పెద్ద డాక్టర్ అయ్యి జనాలకు సేవ చెయ్యి , సరియైన వైద్యం లేక పల్లెల్లో ఎంతో మంది చనిపోతున్నారు, మనం ఓ హాస్పిటల్ కట్టి వాళ్ళకు సేవ చేద్దాం" అన్నాను