అతడు - ఆమె - ప్రియుడు

[Kathacheputharandi]

మెల్లిగా ఇంటికి చేరుకునే సరికి 6 కావస్తుంది. అప్పటికే అద్వైత్ ఇంటికి వచ్చాడు.

నేను: పాలు తాగావా?

అద్వైత్: తాగాను నాన్న

వాడు తిరిగి హోం వర్క్ చేసుకోవడంలో పడిపోయాడు. నేను గదిలోకి వెళ్ళగానే టవల్ తీసుకుని స్నానానికి వెళ్లాను. తిరిగి వచ్చి కాఫీ పెట్టుకుని వచ్చి ఫోన్ చుస్తే 3-4 కాల్స్ ఉన్నాయి. అందులో ఒకటి నా భార్య దగ్గర నుండి వచ్చింది మిగితావి ఆఫీస్ నుండి. నేను బాత్రూం లో ఉండగా చేసింది అనుకుంట. వాట్సాప్ లో మెసేజెస్ ఉన్నాయి.

మొనాలి: బాబు.... ఆఫీస్ లో చాలా పనుంది. కాల్స్ ఉన్నాయి. రావడానికి లేట్ అవుతుంది.... మీరు తినేసి పడుకోండి

వెంటనే తనకి డయల్ చేశా. అటువైపు మోగుతూనే ఉంది కానీ ఎత్తలేదు. రెండో సారి కూడా చేశా కానీ ఎత్తలేదు.

"లంజ కసిగా దెంగించుకుంటుంది అనుకుంట" మనసులో అనుకున్న. ఫోన్ పక్కన పడేసి కాఫీ సిప్ చేసాను. విచిత్రంగా నాకు కోపంగా చిరాగ్గా అనిపించలేదు. నన్ను నేను సరిగ్గా గమనిస్తే నాలో ఉద్రేకం రాజుకుంటుంది.

ఆ రోజు జరిగింది అంతా చిత్రంగా అనిపించింది. నా భార్యని అలా వేరే వాడితో చూడాల్సిన రోజు వస్తుంది అని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. నన్ను ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్న అమ్మాయి, ఈ రోజు ఇలా ఒక పరాయి మొగుడితో అది తండ్రి వయసున్న ఒక ముసలాడితో రంకు నడుపుతుంది. ఆలోచనల్లో మునిగిపోయి టైం చూసుకోలేదు. అతనికి వంట చేయబుద్ది కాలేదు. బయట నుండి ఆర్డర్ పెట్టి తాను కొడుకు కలిసి తిన్నారు. తినేటప్పుడు కొడుకు అడిగాడు.
అద్వైత్: నాన్న అమ్మకు లేట్ అవుతుందా?
నేను: అవును
వాడు ఇంకేం మాట్లాడలేదు. నాకే మల్లి మనస్సులో ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి.
"పాపం వీడు వాళ్ళ అమ్మ ఆఫీస్ లో చాలా కష్ట పడుతుంది అనుకుంటున్నాడు. కానీ విడికి ఎం తెలుసు తాను ఫైవ్ స్టార్ హోటల్ లో తన తండ్రి వయసున్న వాడితో పడక మీద సుఖపడుతుంది అని......"
ఆలోచనల్లో ఉంటూనే తినడం పూర్తీ చేశాం. ఇద్దరం ఎవరి రూంలోకి వాళ్ళు వెళ్లిపోయాం.
నాకు పెద్దగా నిద్ర పట్టలేదు. ఎంతసేపు ఆలా నడుం వాల్చి కళ్ళు మూసుకున్నానో తెలీదు. మధ్యలో లేచి నా ఫోన్ లో టైం చూసా 11:30 ని||. వాట్సాప్ తెరిచి తన చాట్ చూసా. లాస్ట్ సీన్ 6:13 ని|| చూపిస్తుంది.
"ఈ ముసలి నా కొడుకు దొరికిందే సందు అని గ్యాప్ లేకుండా దున్నేస్తున్నాడా? అయినా పైకి కనిపించదు కానీ దీనికి బాగానే తీట ఉంది" అనుకుంటూ లేచిన నా చిన్నోడిని రుద్దుకుంటూ పడుకోవడానికి ప్రయత్నించా. ఎప్పుడు పట్టిందో తెలీదు కానీ గాడంగా నిద్ర పట్టేసింది.
ఎదో అలికిడి అయితే మెలుకువ వచ్చింది. రూం ఇంకా చీకటిగానే ఉంది. బాత్రూంలో నీళ్ల శబ్దం. భార్య వచ్చింది అని అర్థం అయ్యింది. పక్కనే ఉన్న ఫోన్ తీసుకుని టైం చూసాడు. 2:30 అవుతుంది. ఇంతలో బాత్రూం తలుపు దగ్గర అలికిడి కావడంతో ఫోన్ పక్కన పడేసి తిరిగి నిద్ర పోతున్నట్టు నటిస్తున్నాడు. తాను వచ్చి చీకట్లోనే తలా తుడుచుకుని, టవల్ పక్కన పడేసి నా పక్కన వచ్చి కూర్చుంది. నైటీ వేసుకుంది అనుకుంట. ఒక్క క్షణం చూసి తాను నిద్రకు ఉపక్రమించింది.
***   ***   ***

మరుసటి రోజు పొద్దునే లేచే సరికి తను ఎప్పుడో లేచి వంటింట్లో పనిలో ఉంది. ఫోన్ లో నా ఆప్ తెరిచి చూసా. చిన్న చాట్

దశరధ్: ఇంటికి చేరుకున్న

మొనాలి: సరే.... నేను ఇప్పుడే స్నానం చేసి పడుకున్న.... నాకు నిద్ర వస్తుంది

దశరధ్: నాకు మాత్రం నిద్ర రాదు

మొనాలి: ఎందుకో.... అలసిపోలేదా?

దశరధ్: అలసట! అసలు నువ్వు రాత్రంతా ఉంటె నేను రాత్రంతా దున్నేస్తూ ఉండే వాడిని

మొనాలి: ఉమ్మ్

దశరధ్: ఈ రోజు నువ్విచ్చిన సుఖం అస్సలు మరిచిపోలేను మొనాలి....

మొనాలి: ఉమ్మ్

దశరధ్: మరి నీకు

మొనాలి: నేను కూడా

దశరధ్: నేను కూడా ఏంటి?

మొనాలి: మరచిపోను

దశరధ్: నీకేం నచ్చింది?

మొనాలి: డాగీ

దశరధ్: అబ్బా!!!!! నాకు కూడా... నిన్ను వొంగేసి వెనక నుండి దోపి ముందు బలిసిన రెండు బొండాలాంటి సండ్లను పట్టుకుని వాయిస్తుంటే.... ఆ సుఖమే వేరు....

మొనాలి: ఉమ్మ్

దశరధ్: ఈ రోజు ఎక్కువ సేపు డాగీ లోనే దేంగా అనుకుంట కదా?

మొనాలి: అవును

దశరధ్: నేను ఇంకో సరి నిన్ను ఊహించుకుంటూ కార్చుకుని పడుకుంటా

మొనాలి: సరే స్వీట్ డ్రీమ్స్ ....

దశరధ్: మరి నువ్వు? ని మొగుడితో వేయించుకుంటావా?

మొనాలి: లేదు అలసిపోయా.... మీ పోట్లకి.... అయినా మా అయన పడుకున్నారు

దశరధ్: ఇలాంటి దద్దమ్మ మొగుళ్ళు ఉన్నంతకాలం మన లాంటి వాళ్ళ రంకుకి ఎం లోటు ఉండదు

మొనాలి: గుడ్ నైట్ సర్

దశరధ్: గుడ్ నైట్

లేచి గది నుండి బయటకు వెళ్ళా. అప్పుడే వంటింట్లో నుండి బయటకు వస్తున్నా నా పెళ్ళాం నన్ను చూసి నవ్వుతూ

మొనాలి: లేచావా బాబు?

నేను: హా.... ఏంటి రాత్రి చాలా లేట్ గా వచ్చావా?

మొనాలి: అవును

నేను: బాగా పనెక్కువయిందా?

మొనాలి: నన్ను అడక్కు బాబు. వచ్చే వారం బిజినెస్ కి డెలివరీ ఉంది కదా. ఆఖరి క్షణంలో వచ్చి ఇది కావాలి అది కావాలి అని మెయిల్స్. చిరాకు వచ్చింది. రెండు మూడు గంటల కాల్స్, వర్క్ టెస్టింగ్ అంతా అయ్యే సరికి 12:30 అయ్యింది. దశరధ్ సార్ డ్రాప్ చేశారు.

నేను ఎం మాట్లాడ లేదు. మళ్ళీ తానే ఎత్తుకుంది.

మొనాలి: ఒక్కో సారి ఈ జాబ్ వదిలేద్దాం అనిపిస్తుంది

నేను: వదిలేసి?

మొనాలి: హౌస్ వైఫ్ గా ఉండి పోవాలని ఉంది. కానీ అదృష్టం లేదు గా

అంటూ కొంటెగా నవ్వింది. నేను కూడా నవ్వేసా. అసలు ఎం జరగనట్టు ఎంత తేలిగ్గా అబద్దం చెప్పింది. ఇది గుండెలు తీసిన భార్య రా అనుకున్న.