Romance ప్రొఫెసర్ భార్య

[sridhark]

సిగరెట్టు విసిరేసి అమాంతం విశాలాక్షిని మళ్ళీ ఆక మించు కున్నాడు శేఖర్. అతనికి సెకండ్ రౌండ్ వేసుకోవాలని వున్నట్టుంది. ఆమెని బోర్లా వెనక్కి తిప్పడాకి ప్రయత్నిస్తున్నాడు. వెనక నించి చెయ్యాలని అతని వుద్దేశ్యం కాబోలు. ఐతే విశాలాక్షి కానివ్వలేదూ. చివుక్కు మని లేచి అతన్ని తోసేస్తూ

" మనం ఏమనుకున్నాం! ప్లీజ్! మళ్ళీ నన్ను రెచ్చకొట్ట కండి. దయ చేసి ఈ విషయాన్ని ఈ రోజుతో మరచి పోయి ఇదొక మధుర మైన స్వప్నం లా వదిలెయ్యండి" అంటుండగానే ఆమె కళ్ళలో నీళ్ళు చిప్పిల్లాయి. వేడి ది గ గానే గిల్టీ ఆవరించుందామెను..

"విశాలాక్షి! ప్లీజ్! మీరు ఒక్కసారికే ఒప్పుకున్న మాట నిజమే. మీకు ఇష్టంలేకుండా ఇప్పుడు జరిగిన దాన్ని ఆసరాగా తీసుకుని వేధించి నా కోరిక తీర్చుకుని మీ సం సారం పాడు చేసే అంత నీచుడిని కాను. నన్ను నమ్మండి. కాని ఈ ఒక్క రాత్రి మాత్రం తనివితీరా మీతో పంచు కోనివ్వండి ! అంటూ విశాలాక్షి పొత్తి కడుపుని లాలన తడుముతూ ప్రాధేయ పడుతున్నాడు శేఖర్...

"ఒక్కసారికి తనివితీరా అతన్ని దించేసుకుని, కార్పించుకున్న జిడ్డు సబ్బుతో శుభ్రంగా కడిగేసుకుని రేపటి నుంచి తనతో నిజమైన పతి వ్రతలా వుండబోతోందన్న మాట తన పెళ్ళాం!" అని కచ్చగా అనుకున్నాడు రామనాథం.ఐతే ఆ మె కనబరచిన దుఱ్ఱం చూస్తుంటే వశం తప్పి అత ని కి ఒక్కసారి కి లొంగి పోయినా, తరవాత కుదురుగా వుందా మనే చిత్త శుద్ధి కనబడుతోంది. కానీ తొడ సంబంధం ఒక్క సారి ఇద్దరికీ నచ్చినట్టు ఏర్పడి పోయాక ఇక అది ఏదోలా కొన సాగక మానదు. నలుగురికీ తెలిస్తే పరువు పోతుంది. పిల్లల భవిష్యత్తూ నాశనమౌతుంది. తనేం చెయ్యాలో తెలీక నీరస పడి పోయాడు రామనాథం.

విషయం తెమిలేలోగా పక్కింటి గోడ ఎవరో లేక ఏదో దూకిన శబ్దం వచ్చి తేరుకున్నాడు రామనాథం. ఇక్కడ తను దొంగ చాటు గా వుండడం చూస్తే ఎవరైనా అను మాన పడతారు అనుకుని లగ్గేజి తో సహా ముఖ ద్వారం వద్ద కి వచ్చి తలుపు తట్టాడు. పది సార్లు తట్టినా వులుకూ పలుకూ లేక పోయేసరికి సౌండ్ పెంచి "విశాలా!!!" అని కేకేసి గబ గబా తడుతున్నాడు.

అప్పటికే "కొంప మునిగింది. ఆయన వచ్చేసినట్టున్నారు. ఇప్పుడెలా? " అంటు ఒక్క వుదుటున లేచి కంగారు గా ఇక చీర కట్టుకునే టై ము లేక అందిన పాత నైటీ వేసేసుకునే సరికి "మై గాడ్! అదే మిటి? రెండు రోజుల వుతుందన్నారు కదా!" అంటూ లుంగీ చుట్టేసుకుని పాడ విడి గా చొక్కా భుజాన్న వేసుకుని వెనక ద్వారం వైపు పరిగెత్తాడు శేఖర్.

ఈలోగా "విశాలాక్షీ! విశాలాక్షీ!!" అని రామనాథం కేకేస్తుంటే "వచ్చే వచ్చే!" అంటూనే శేఖర్ వదిలిన సిగరెట్టు పీకలూ, తను విడిచిన బట్టలు కాలితో మంచం కింద కి తోసేసి హాల్లోకి వచ్చి లైటు వేసి తలుపు తీసింది విశాలాక్షి. ఇదంతా జరిగే సరికి అత ను తలుపు తట్టి మూడు నిమిషాలు పైనే పట్టింది.ఆ మె గుండె గుబ గుబ లాడుతోంది. ఎంత ప్రయత్నించినా మా మూలుగ వుండలేక పోతోంది. అయినా భర్త కి అను మానం రాదులే అనే మొండి ధైర్యం తెచ్చుకోడనికి ప్రయత్నిస్తోంది. విశాలాక్షి.

గంభీరంగా లోపలికి అడుగు పెడుతూనే భార్య మొహంలోకి చూసాడు రామనాథం. జుట్టు చెరిగి వుంది.అతనితో చేయించుకున్నప్పుడు కారిన చెమట కి బొట్టు సగం కరిగి పోయింది ఆమె శీలంలా. అతను మా మూలు గా వుండడానికి చాల కష్ట పడాలి సి వస్తోంది.
"అదే మిటి నేనొచ్చేసరికి బెడ్ రూం లో లైటు వెలుగుతోంది. నిద్ర పోలేదా? " అంటూ ప్రశ్నించి లగే జీ కింద పెట్టి బెడ్ రూం లోకి నడిచాడు రామనాథం. అతని వెనకే తలుపు వేసేసి నడిచింది. విశాలాక్షి. శేఖర్ పెరటి తలుపు తీసేసి వుంటాడు. ఆయన చూడక ముందే ఎలా వెయ్యాలా అని టెంషను గా వుంది ఆమెకి. ఇంకో వైపు భర్త సరాసరి బెడూం కి దారి తీస్తున్నాడు.

"అబ్బే లేదండీ ! చాల సేపటి వరకు నిద్ర పట్టక ఏదో చదువు కుంటూ మొద్దు నిద్ర పోయాను. లైటు అలాగే వుండి పోయింది " అంది. "

అత ను చొక్క విప్పేసి మా మూలు గా బీరువా తెరిచి లుంగీ అందుకుని "వెంటనే వేడి గా కాఫీ పట్టు కురా! తల నెప్పిగా వుంది అన గానే విశాలాక్షి వడి వడి గా వంట గది వైపు దారి తీసింది. వంట గదికి ఆనుకునే పెరటి తలుపు వుంది. ఆమె ఆత్రం  ఆమెది.

లుంగీ కట్టు కుంటూ గదంతా పరికించి చూశాడు రామనాథం. సిగరెట్టు వాసన దట్టంగా అలుముకుంది. అది కాక ఇంకేదో రకమైన మకురు వాసన వేస్తోంది. ఐదు నిమిషాల క్రితం అతని చేతుల్లో చిత్తుగా నలిగి పోయిన తన భార్యకి ప్రతి రూపంలా పక్కంతా దుప్పటి నలిగి వుంది.


సిగరెట్టు వెలిగించుకుని దుప్పటి సరిచేసి పరిశీలన గా చూశాడు. తెల్లటి ఇస్త్రీ దుప్పటి మీద చాల చోట్ల మరకలు కట్టాయి. మధ్యలో కట్టిన పెద్ద మర క వేలితో తడిమి చూశాడు. ఇంకా తడిగా, జిగురుగా వుంది. అతను పని మనిషిని వాడుకుంటాడని విన్నాడు. బహుశా ఈ మధ్య కాలంలో చేసి వుండడు.అందుకే స్టాకంతా తన పెళ్ళాంలో వలక బోసేసాడు అనుకున్నాడు. చితంగా ఆ ఆలోచనకి రామనాథం అంగం గట్టి పడుతోంది.

మంచం కింద విశాలాక్షి విడిచిన బట్టలు, ఆ పక్క మూడు సిగరెట్టు పీకలు వున్నాయి. మంచానికి కింద ఆ చివర మందు బాటిల్ వుంది. సగానికి పైగా మిగిలి వుంది. తీసుకు పోవడానికి అతనికి తోచి వుండదు లేదా టైము దొరికి వుండదు.
రామనాథం బోటిల్ అందుకుని చేత్తో పట్టుకుని చూస్తుంటే కాఫీ కప్పుతో ఎంటరయింది. విశాలాక్షి.

"ఈ బోటిల్ మన గదిలోకి ఎలా వచ్చింది?" అన్నాడు సీరియస్ గా చూస్తూ.

విశాలాక్షి కి మాటలు తడ బడుతున్నాయి. అత ను అంత తొందరగా చూస్తాడని అనుకోలేదు. "అదీ.. అదీ.. మా దాసన్న వచాడు సాయంత్రం. తను తీసుకున్నాడు. అప్పటికీ నేను వద్దు అంటూనే వున్నాను. మనసు బాగాలేదు. ఆఫిసు పని మీద వచ్చాడు. మర్చిపోయి వెళ్ళినట్టున్నాడు." అంది తేరుకుంటూ. అత ను విశాలాక్షి కి రెండో అన్న. వేరే వూళ్ళో వుంటాడు. అతను తాగుతాడని అందరికీ తెలుసు.

"ఫర్వా లేదు. రంకు నేర్చిన దాని కి బొంకడం కష్టమా!" అనుకున్నాడు రామనాథం.

"సరేలే ఐతే మాత్రం మన బెడ్ రూ మే దొరి కిందా? ఆ కాఫీ అక్కడ పెట్టి కాస్తా నీళ్ళు తీసుకురా? చలా కాల మైంది. ముట్టుకుని." నిజానికి అత ని కి తాగడం ఇష్టం కాదు.

అమె మారు మాట్లాడ కుండా తెచ్చిన నీళ్ళతో రెండు పెగ్గులు వంచుకుని గట గట తాగే సాడు. గ్లాసు పక్కన పెట్టి లైటు ఆర్పేసెయ్! నిద్ర వస్తోంది. ప్రయాణం కద ! అలిసి పోయాను. నువ్వూ వచ్చి ఇలా పడుకో" అతని మాట తూలుతోంది అల వాటు లేక పోవడం వల్ల.

విశాలాక్షి లైటు తీసేసి బెడ్ లైటు ఆన్ చేసి ఒక పక్క బెడ్ మీద నడుం వాల్చి వత్తిగిల్లి పడుకుంది. తొడల మధ్య శేఖర్ వంపిన మలినం సగం ఎండి పోయి లోపల కాస్తా తడి గా చికాకు పుట్టి స్తోంది. ఆయన నిద్ర పోయాక శుభ్రంగా కడుక్కోవాలనుంది.

"విషాలా! " అంటూ చెయ్యి వేసి దగ్గరగా లాక్కున్నాడు రామనాథం. అతనప్పటికే లుంగీ లాగే సుకున్నటున్నాడు, పిర్రల మధ్య బిగుసుకున్న అంగం గట్టి గా తగులుతోంది.

"నైటీ తీసేసై !" అన్నాడు ఆ గ్నాపిస్తున్నట్టు.

ఆమె మౌనంగా లేచి నైటీ తీసేసి వెల్లి కలా పడుకుంది. శేఖర్ తో మైల పడ్డ శరీరాన్ని కనీసం శుభ్రం చేసుకోకుండా ఆయన కి ఇవ్వడాని కి బాధ గా వుంది. ఐనా ఈ టైములో అతన్ని వంటరిగా వదలడం మంచిది కాదు. లేని పోని పరిశీలనలు మొదలు పెడితే కష్టం అనుకుని కళ్ళు మూసుకుంది విశాలాక్షి..

జెర్రి గొడ్డులా పెళ్ళం మీద కి పాకి ఆక మించుకుని అందిన చోటల్లా ముద్దులు పెట్టు కుంటూ ఆమె తొడల మధ్యకి చేతిని దించాడు రామనాథం. గంజి పెట్టి ఆరవేసినట్టు రెమ్మల పక్క వెంట్రుకలు అతుక్కు పోయి వుండడం తెలుస్తోంది. కసిగా మధ్య వేలిని రెమ్మల్లోకి దూర్చి కెలుకుతూ పెదాలందుకున్నాడు.

కొద్ది నిమిషాల క్రితం ఆ పెదాలతోనే పక్కింటి వాడి బలిసిన దడ్డుని ప్రీతి గా ముద్దు పెట్టు కుంది. తమకంగా ఆమె పెదాలని వత్తుతూ రెమ్మల్లో వేలిని ఆడిస్తున్నాడు. జారుగా దిగుతోంది. అతని రసం ఇంకా ఆరినట్టు లేదు. అంత కి ముందు చూసిన దృశ్యాలు కళ్ళ ముందు అడుతున్నాయి.

ఆమెని చెంపల మీదా, కళ్ళ మీదా కిందకి దిగి మెడ సందులో ముద్దులు గుప్పిస్తున్నాడు రామనాథం. శేఖర్ కింద నలిగి నలిగి బంకలా తగుల్తోంది. విశాలాక్షి వళ్ళు. ఎక్కడ నోరు పెట్టి నా గుప్పుమని చెమట వాసన తగుల్తోంది.

తొడలు ఎడం చేసి ఒక చెయ్యి ఇద్దరి మధ్య కి జరిపి, నిగిడిన రామనాథం అంగాన్ని చర్మం కిందకి లాగి రెమ్మల మధ్య సర్దుకుంది విశాలాక్షి.

గాడి కుదరగనే ఒక్కసరిగా మోటుగ లోపలికి తోసేసాడు రామనాథం. బాగా నానిన తడి నేలలో గునపం దిగి నట్టు మెత్త గ దిగి పోయింది. అత గాడు వదిలిన జీళ్ళ పాకం ఇంకా అరినట్టు లేదు. ఇప్పుడు తను దిగిన తడి శేఖర్ దే అని స్పష్ట మయింది రామనాథంకి.

మొగుడి వీపు మీద ఒక చెయ్యి, పిర్రల మీద ఒక చెయ్యి వేసి అదు ముకుంటూ "అబ్బ! ఏ మిటండీ ఏ మిటా మోటు! "అంటూ గారాలు పోయింది. విశాలాక్షి. నిజానికి కొద్ది నిమిషాల క్రితం ది గ బడ్డ శేఖర్ బలిసిన దడ్డుతో పోలిస్తే ఆ మె ఎక్కడా ఆనడం లేదు.

పెళ్ళం నిజంగా అంటోందో ఫేక్ చేస్తోందో అను మాన మే.కాని ఇప్పుడతను అవన్నీ ఆలోచించే స్థితిలో లేడు. ఏదో క సి.ఎవరి మీదో కోపం. చంపేయాలి ! పొడిచేయాలి ! ఆ చిరు చీకట్లో అతని భావాలు ఆ మెకి కనిపించడం లేదు కాని లేక పోతే ఒక రకమైన క్రౌర్యం అతని కళ్ళలో కన బడి వుండేది.

మన సులోని కసిని నడుంలోకి దింపుకున్నట్టు వున్మాదిలా భార్య రెమ్మల్లోకి కత్తితో పొడుస్తున్నట్టు దించేస్తున్నాడు. ఒక చేత్తో సళ్ళు మార్చి మార్చి వడి తిప్పి పిసుకుతున్నాడు.

"ఎవండీ! ఏవండీ!! ఏమిటండి! అబ్బ! ష్! మ్మ మ్మ! చంపేస్తారా? చంపేయండి. నలిపేయండి!!" అంటూ ఎదురొత్తులు మొదలెట్టింది. అతను దిగే లోగా అంతే స్పీడ్ తో పిరల మీద చేతులేసి లోపలికి లాగే సుకుంటోంది. ఆయాసానికి వగరుస్తున్నాడు రామనాథం.

అతని పొట్ట ఎత్తు గా వుండం వల్ల ఆమె పొత్తి కడుపు విసురుగా తగిలి నప్పుడల్లా చిన్నగా శబ్దం అవుతోంది.

అతనికి దగ్గర పడుతోందని అర్ధం కాగానే పిరల మీద లాలనా ని మిరుతూ "ఏమండీ ! ప్లీజ్! ఆగలేను. ఆపకండి. నన్ను... మ్మ! ఉమ్మ! వ్! వ్! ష్! " అంటూ రెచ్చగొడుతోంది.

అంతే కసిగా పది పోట్లు పొడవక ముందే అవుట్ అయిపోయాడు. అత ను అవడం గ మనిస్తూనే "అబ్బ! ఫ్లే! హో!" అంటూ తనకీ అయిపోయినట్టు కాళ్ళు బి గించే సి పిరల్లో గోళ్ళు దింపేసింది విశాలాక్షి.

అత ను వెల్లి కల తిరిగి నిమిషం పాటు వగరుస్తూ పడుకున్నాడు. ఇద్దరి మధ్య నిశ్శబ్దం నెలకొంది.

"ఏదోలా గండం గడిచి నట్టేనా ?" అను కుంటోంది విశాలాక్షి.

"ఎంత బాగా నటించ గలదు? ఆడదాని లోతు(?) కనుక్కోవడం ఎంత కష్టం ?" అను కుంటున్నాడు రామనాథం.

లేచి మౌనంగా లుంగీ కట్టుకుని సిగరెట్టు వెలిగించాడు. ఆమె నైటీ అందుకుని అలా దిసమొలతోనే బాత్రూం లోకి నడిచింది. లోపలి వరకూ వేళ్ళు దూర్చి ఇద్ద రి ఓడూ ఒకే సారి కడుక్కుని బైట పడేసరికి అతని సిగరెట్టు పూర్తి అయిపోయి మంచం మీద వత్తి గిలి పడుకుని వున్నాడు.

ఆమె పక్క మీద కి చేరడం తెలుస్తూనే మొహం తిప్పకుండా "బాబు కి ఎలా వుంది ? తగ్గిందా?" అన్నాడు.

" మీరు వెళ్ళాక బాగా ఎక్కువైది. నిన్న రాత్రి పదకొండు గంటల కి హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళి సెలైన్ పెట్టించాల్సొచ్చింది." అంది సన్నగా..

" మరి అంత రాత్ర ప్పుడు ఎలా తీసుకెళ్ళావు? అడిగాడు.

గొంతులో ఎదో అడ్డుకున్నట్టు అయింది. విశాలాక్షి కి. పె గుల్చుకుంటూ " పక్కింటి శేఖరం గారు ఆటైంలోనే ఇంటికి వస్తూ కనిపించారు. విషయం చెప్పగానే అప్పటి కప్పుడు బాబుని చూసి హాస్పిటల్ కి వెళ్ళడం మంచిదండీ అని వెంటనే తీసుకెళ్ళి జాయిను చేసారు. ఈ మధ్య అందరికీ వస్తున్న వెరలు ఫీవరే కాని సరైన టైముకి తీసుకెళ్ళక పోతే ప్ర మాద మే నని చెప్పారు డాక్టరు.

" మరి ఎంత వరకూ వుంచుకున్నారు? ఫీజు.నేను వెళ్ళే ముందు డబ్బు ఇవ్వడం మర్చిపోయాను కద? అన్నాడు గిల్టీగా ఫీల్ అవుతూ.

"తెల్లారి ఇంచు మించు నాలుగు గంటలకి ఇంటి కి తీసుకెళ్ళాచ్చని చెప్పారు. వచ్చేసరికి నాలుగున్నరెంది. డబ్బు నేను దాచుకున్నది వుంది లెండి. ఆ పైన నాలుగు వందలు పడితే ఆయనే ఇచ్చారు. మీ వారి వద్ద నుండి నేను తీసుకుంటా లెండి అన్నారు." అంది.

"అంటే పాపం ఆయన అంత వరకూ నీతో పాటు హాస్పిటల్లో వైట్ చేసాడా?" అన్నడు వెటకారం కనబడ కుండా కష్టపడుతూ.

" వూ" అంది ఆమె చిన్నగా..
అంటే పిల్లాడికి సేలైన్ పెట్టేక మిగతా మూడు గంటలూ వెచ్చ వెచ్చగా కబుర్ల లోకి దిగి పోయి వుంటారు. సరిగ్గా అదును చూసుకుని భార్యని మానసికంగా ప్రలోభ పెట్టి లొంగదీసుకుని వుంటాడు. అతని చూపులు అంత బాగోలే వండీ అని తను ఇది వరకు చెప్పనే చెప్పింది. తనూ ఇంత కాలం అతని మీద కోరిక ని కంట్రోల్లో పెట్టుకుని వుంటుంది.ఆ కోరిక కి గట్టు తెంచి పక్కలో కి లాగే సుకున్నాడన్న మాట.

ఆ తరవాత ఇద్దరి మధ్య మాటలు సాగలేదు. ఎవరు ఎప్పుడు నిద్ర పోయారో ఇంకొకరికి తెలీదు.

విశాలాక్షి ని వాయించుకున్న మత్తు లోంచి ఇంకా బైట పడక ముందే అకస్మాత్తుగా రామనాథం గారు రావడం, తాను హడవిడి గా లుంగీ కట్టుకుని చొక్కా వేసుకునే టైం కూడా లేకుండా బైట పడడం తో పది నిమిషల వరకూ దడ తగ్గ లేదు శేఖరాని కి.

మందు బోటిలూ, సిగరెట్టు పాకెట్టూ అక్కడే వదిలేసి వచ్చాడు. అయన ఆ గదిని అలానే చూస్తే కనుక అక్కడ జరిగిన భాగోతం అర్థ మౌతుంది. మరి విశాలాక్షి ఎలా మేనేజ్ చేసుకుంటుందో. ఆమెకీ టైము లేదు. ఏ క్షణం లో నైన రామనాథం తనింటి కి రావొచ్చు, లేద వాళ్ళింటిలో ఘర్షణ జరుగుతున్న చప్పుళ్ళు రావొచ్చు అనుకున్నాడు శేఖర్. ఐతే అర గంట గడిచినా అలా జరగక పోవడం ఆశ్చర్యం గానే అనిపించింది.

విశాలాక్షితో గడిపిన మధుర క్షణాలు తలుచుకుంటుంటే మళ్ళీ శరీరం వేడెక్కి అంగం బిగుసుకుంది.