Fantasy హీరోయిన్స్ దెంగులాట ::--

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

థియేటర్ లో శృతి హస్సన్ ని వేరే అతనితో చూసిన కృష్ణ మనసు బాగా గాయపడింది... బస్సు లో తన ఊరు వచ్చేదాకా ఏడుస్తూనే ఉన్నాడు..

(ఒక అమ్మాయి ఏడ్చిందంటే దానికి వంద కారణాలు... అదే ఒక అబ్బాయి ఏడ్చాడంటే దానికి ఒక అమ్మాయి మాత్రమే కారణం )

ఊర్లో దిగి కళ్ళు తుడుచుకొని ఇంటికి వెళ్ళాడు..అప్పటికే రాత్రి అయిపోయింది..

అమ్మానానకి కనపడకుండా ఇంటి పెరట్లో నుంచి పైన తన గదికి వెళ్లి శృతి కోసం కొన్న పుస్తకాలు చీర బీరువాలో పెట్టి మళ్ళీ కిందకి వచ్చి... ఏమి జరగనట్టు ఇంటిముందు నుంచి వచ్చాడు..

జానకమ్మ : రా రా అయ్యాయా నీ తిరుగుళ్ళు.. కాళ్ళు, చేతులు కడుకొని రా కూసింత అన్నం తిందుగాని...

రాధా కృష్ణ : ఆకలిగా లేదమ్మా నేను బైట తినేసే వచ్చా...

ఇంతలో కృష్ణ కళ్లు ఎర్రగా ఉండడం చూసి..

జానకమ్మ : ఏమయిందిరా కళ్లు ఎటి ఎర్రగా ఉన్నాయి..

కృష్ణ : అదా... బస్సు లో కిటికీ పక్కన కూర్చున్న దుమ్ము పడింది..

జానకమ్మ : అట్నా... సరే.. వేళ్ళు..

కృష్ణ పైకి వచ్చి మంచం మీద పడుకొని థియేటర్లో చుసిన దృశ్యని గుర్తుచేసుకుంటున్నాడు..

ఇంతలో వసంత వచ్చింది..వసంత రావడం చూసి కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు... కృష్ణ కళ్ళు తుడుచుకోవడం వసంత చూసేసింది..

వసంత : ఎరా ఏడుస్తున్నావ...?

కృష్ణ : లేదే.. కంట్లో ఎదో దుమ్ము పడితే తుడుచుకుంటున్నాను..

వసంత : సరే దా బోంచేదువుగాని..

కృష్ణ : నేను బైట తినేసా..

వసంత :  నీ గురించి నాకు తెలుసు లేరా.....ఎంత ఆకలి ఉన్న నువ్వు బైట తినవుగాని... ధా

కృష్ణ (చిరాకుగా ): అబ్బా బైట తినేసా అంటే అర్థంకాదా.. ఓ నసపెడుతుంది.... ఎల్లేహ్... అని కోపడ్డాడు..

దాంతో వసంత అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది..

తర్వాత రోజు శృతి హస్సన్ పుట్టినరోజు

కృష్ణ : అమ్మ ఈరోజు నేను కాలేజీకి వెళ్లట్లేదు.. సునీల్ గాడు వాలా అమ్మని హాస్పిటల్ కి తీసుకువెళ్తున్నాడు వాడికి తోడుగా వెళ్తున్నాను...

జానకమ్మ : హా సరేరా..

హాస్పిటల్ లో సునీల్ : ఎప్పుడు లేనిది ఈరోజు నువ్వుకూడా వస్తా అన్నావ్ ఏంటి సంగతి...?

కృష్ణ : ఏమి లేదు ఊరకె అలా...

హాస్పిటల్ పని ముగించుకొని.. సునీల్ని వాలా అమ్మని ఇంటిదగ్గర వదిలేసి. ఊరంతా తిరుగుతు చీకటిపడ్డాక ఇంటికి వచ్చాడు..

జానకమ్మ : ఎరా ఇంత ఆలస్యం అయ్యింది...?

కృష్ణ : హాస్పిటల్ లో పేషెంట్స్ ఎక్కువ ఉన్నారమ్మ అందుకే కాస్త ఆలస్యం ఐయింది..

జానకమ్మ : సరే గానీ ఇందాక శృతి వచ్చింది రా ఈరోజు నువ్వు కాలేజీకి ఎందుకు రాలేదని కనుకోవడానికి.. అలాగే ఈరోజు తన పుట్టినరోజు అంట ఇంటికి రమ్మంది... అక్క శృతితో పాటు వెళ్ళింది... నువ్వు వస్తే అక్కడికి రమ్మంది..

కృష్ణ : సరే అమ్మ...

అని అన్నం తినేసి పైకెళ్లి జారపడ్డాడు..

కాసేపటికి వసంత ఇంటికి వచ్చేసింది..

కృష్ణ పై నుంచి చెవులు రేకించి వింటున్నాడు..

వసంత : అమ్మ తమ్ముడు ఇంకా రాలేదా...?

జానకమ్మ : వాడు వచ్చి చాలా సేపు అయింది...

వసంత : మరి శృతి పుట్టినరోజు పార్టీ ఇస్తుంది రమ్మని చెప్పింది ఇవేమి వాడికి చెప్పలేదా..?

జానకమ్మ : చెప్పేనే... వెళ్తా అని కూడా అన్నాడు మరి ఏమైందో అన్నం తినేసి పైకి వెళ్ళిపోయాడు...

సరే నేను చూస్తా అని వసంత పైకి వస్తుంది... వసంత పైకి రావడం ఆలకించిన కృష్ణ దుప్పటి కప్పుకొని దొంగ నిద్ర నటించాడు..

వసంత : అయ్యో పడుకుండి పోయాడు...

వసంత వెళ్లిన తర్వాత కళ్ళు తెరిచి చూచి బాధ పడుతూ నిద్రపోయాడు..




పొద్దునే సూర్యడు డ్యూటీ ఎక్కాడు..

ఇష్టంలేకపోయినా... అయిష్టంగానే కాలజీకి బయలుదేరాడు..
ఎప్పుడు బస్సు లో వెళ్లే కృష్ణ ఈరోజు సునీల్ తో పాటు బైక్ మీద వెళ్ళాడు..

సునీల్ : ఎరా ఎప్పుడు బస్సు లోనే వెళ్తావ్ కదా ఈరోజేంటి బైక్ మీద..?

కృష్ణ : ఇష్టం లెదంటే చెప్పు నేను ఇంకో బండి ఎక్కుతా..

సునీల్ : అరేయ్ ఊరికే అడిగా రా బాబు దానికే ఎందుకంత కోపం..

కాలేజీ లో :
         సెకండ్ పీరియడ్ శృతి హస్సన్ ది... శృతి వచ్చి కృష్ణ కోసం వేతికింది...



 కృష్ణ కనపడలేదు.. కృష్ణ లాస్ట్ బెంచీలో కనపడకుండా కిందకి వంగి కూర్చున్నాడు...శృతి తన క్లాస్ స్టార్ట్ చేసింది..

కృష్ణ మెల్లిగా పైకి లేచాడు..క్లాస్ చెప్తున్నా శృతి కృష్ణ ని గమనించి... క్లాస్ చెప్తూ లాస్ట్ బెంచి కి వెళ్లి ఏమైంది అని అడిగింది..

కృష్ణ బుర్ర తిప్పేసుకున్నాడు... శృతి ఒక రెండు నిమిషాలు చూసింది... తర్వాత వేళ్ళి క్లాస్ పూర్తి చేసింది..

ఇంతలో బెల్ కొట్టారు.. శృతి హస్సన్ వెళ్తూ వెళ్తూ..

శృతి హస్సన్ : కృష్ణ come to staff room..

అని చెప్పి వెళ్ళిపోయింది..

కృష్ణ తన వెనకాలే ఊగుతున్న తన పుచ్చకాయ లాంటి గుద్దని చూస్తూ వెళ్ళాడు..



కృష్ణ తన గుద్దని చూస్తున్నాడని శృతి కి అర్థమై నవ్వుకుంది..


కృష్ణ : మేడం రమ్మనారు...?

శృతి హస్సన్ : ఇక్కడేవారు లేరుగా మేడం దేనికి...?

కృష్ణ (చిరాకుగా ) : ఇంతకీ నన్ను ఎందుకు పిలిచారు...?

శృతి హస్సన్ : ఏంటి అలకే... అసలు అలాగాల్సింది నేను... నిన్న నా పుట్టినరోజు.. తెలిసికూడా నన్ను కలవలేదు..ఏంటీ సంగతి...?

కృష్ణ : నన్ను ఎందుకు పిలిచారో తొరగా చెప్పండి మేడం... అవతల క్లాస్ మిస్ అవుతుంది..

శృతి : అబ్బో క్లాస్.... ఆ క్లాసులు ఎగ్గొటి నా వెనక తిరిగినప్పుడు లేదు..

కృష్ణ ఇంకేం మాట్లాడకుండా.... అక్కడనుంచి వచ్చేబోయాడు.. ఇంతలో కుర్చీలో కూర్చున్న శృతి హస్సన్ కృష్ణని అపి వెనక నుండి గట్టిగా వాటేసుకుంది...

శృతి : రెండు రోజులు కనపడలేదనేగా ఈ అలక... ఒక పని మీద రాజమండ్రి వెళ్ళాను రా... అంటూ కృష్ణ మెడ మీద ముద్దులు పెట్టింది..

కృష్ణ శృతిని విడిపించుకోని.. చూసాను చూసాను మీ షికార్లు... థియేటర్లో మీ ముద్దులు అన్ని చూసాను...నువ్వేని రోజులు కనపడకపోతే నాకెందుకు.. ఎవరితో తిరిగితే నాకెందుకు..అని గట్టిగా అరిచాడు

దాంతో శృతి నిర్గంతపోయి చూస్తూ ఉండిపోయింది...

కృష్ణ అక్కడ నుండి కోపంగా వచ్చేసాడు..

ఆరోజు సాయంత్రం కృష్ణ ఇంటికి వెళ్లేసరికి అక్కడ శృతి ఉంది..

కృష్ణ శృతి ని పట్టించుకోకుండా పైకి వెళ్ళబోయడు..

జానకమ్మ : అదేమీ కృష్ణ శృతి నీ కోసం వస్తే నువ్వు అట్ట వెళిపోతున్నావ్..

కృష్ణ : అక్క కోసం వచ్చిందేమో అనుకున్న అమ్మ..అని పైకెళ్ళిపోయాడు..

జానకమ్మ : ఏమిటో వీడు..

వసంత : సరే శృతి దా మనం పైకెళ్లి మాట్లాడుకుందాం..

వసంత  ( మెట్లు ఎక్కుతు ) : ఏమిటే ఏమైనా గోడవ పడ్డారా...?

శృతి : అదేమీ లేదే రెండ్రోజులు నేను చెప్పకుండా రాజమండ్రి వెళ్ళాను అందుకు అలిగాడు..

వసంత : అనుకున్నాను ఆదివారం నుంచి అదోలా ఉంటునాడు ఇదా కారణం..సరే  నువ్వెళ్ళి పైన వాడి సంగతి చూడు.. నేను కిందా ఉండి అమ్మ పైకి రాకుండా చూస్తాను..

శృతి కృష్ణ గదిలోకి వెళ్ళింది..

శృతిని చూడగానే బైటికి రా బోయాడు.. శృతి అడ్డుగా నిలబడి తలుపు గడియ పెట్టేసింది..

శృతి : నేను చెప్పేది వింటావా...

కృష్ణ : వినను అంటూ చెవులు గట్టిగా మూసుకున్నాడు..

ఇలా కాదు అని కృష్ణని వెనక్కి తోసింది..కృష్ణ మంచం మీద పడ్డాడు... వెంటనే కృష్ణ మీదకి ఎక్కి తన చేతులు గట్టిగా పట్టుకొని వింటావా లేదా అని అడిగింది..

కృష్ణ వినను అన్నాటూ తల ఊపాడు..

శృతి కృష్ణ చేతులు గట్టిగా పట్టుకొని తన మొహం అంత ముద్దులు పెట్టింది..

కృష్ణ ఏమో గింజకుంటున్నాడు...




కృష్ణ : ఒసేయ్ ఆపవే..

శృతి హస్సన్ : నేను ఆపను... నువ్వు వింటా అంటే ఆపుతా..

కృష్ణ  ( కోపంగా ) : సరే చెప్పు..

శృతి కృష్ణ గుండెల మీద తల వాల్చింది... అంతే కృష్ణ కోపం ఎగిరిపోయింది..

శృతి : తన పేరు శేఖర్... అమ్మ వాళ్ల అన్నయ్య కొడుకు... అమ్మ పోయినసారి ఊరు వెళ్ళినప్పుడు మా పెళ్లి విషయం అనుకున్నారంట..ఈ మధ్య అమ్మ నాకు చెప్పింది... ఒక మాట చెప్పు.. నువ్వు నేను పెళ్లి చేసుకోవడం అనేది జరగని పని..
             అది నీకూడా తెలుసు.. ఇవన్నీ మనం ముందే అనుకునం... నాన్న ఉండి ఉంటే అది వేరు.. పైగా అమ్మ కూడా ఇంతకుముందులా పని చేసుకోలేపోతుంది..తను పోయేలోపు నా పెళ్లి చేసాయాలని తొందర పడుతుంది..పైగా మావయ్య వాళ్ళు కట్నం కూడా అడగలేదు... దాంతో అమ్మ ఈ పెళ్ళికి ఒప్పుకుంది.. ఇక చేసేదేమి లేక నేను ఓకే అన్నాను... అందుకే అబ్బాయితో సరదాగా బైటకి వెళ్లి రా అని అమ్మ అంటే కాదనలేక వెళ్ళాను..

ముద్దు పెట్టుకున్న కాబోయే వాడే కదా అని అడ్డు చెప్పలేదు..

శృతి : మన జీవితం మన చేతులో లేనప్పుడు తల వంచక తప్పదు ప్రస్తుతం నేను చేస్తున్నది అది అని ఏడవడం స్టార్ట్ చేసింది..

కృష్ణ : ఏడవకు.... ఇంతకీ ఆ అబ్బాయి మంచి వాడేనా...?

శృతి : మంచి వాడే... సివిల్స్ విషయం చెప్పాను... ఒప్పుకున్నాడు...

శృతి కృష్ణ గుండెల పై నుండి లేచి మంచం మీద కూర్చుంది.. కృష్ణ కూడా లేచి శృతి పక్కన కూర్చున్నాడు..

శృతి కృష్ణ ని గట్టిగా హత్తుకుంది...



శృతి : దా ఒక ముద్దు ఇవ్వు...

కృష్ణ : వద్దు ఇక చాలు..

శృతి : అలా అనకు రా నీలో మా నాన్నని... ఫ్రెండ్ ని.... లవర్ ని.. చూసుకున్న.. అంతెందుకు నువ్వే నా ఫస్ట్ లవ్ కదరా.... నేను నీదగ్గర మాత్రమే సిగ్గు లేకుండా ఉండగలను...

 ఏంటో ఏవేవో మాట్లాడుతున్నాను అని అంటూ కృష్ణ ని ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుంది...... రారా నీకు నా బొడ్డు అంటే ఇష్టం కదా దా వచ్చి నీ ఇష్టం వచ్చినంతసేపు ఆడుకో అని చీరని పక్కకి జరిపింది..

కృష్ణ : అదేం కాదు కానీ.. రేపు నీకు పెళ్ళైతే నన్ను మర్చిపోవు కదా...?

శృతి : చ.. చా.. నిన్ను మర్చిపోతానా... నా గుండెల్లో నీ స్థానం ఎవరు కూల్చలేరు... చివరకి నువ్వు కూడా..

అని తన పెదాలతో కృష్ణ పెదాలు మూసేసింది...


smells smileys

వా్లిద్దరూ ఇంకో రెండు నిముషాలు అలానే ముద్దు పెట్టుకున్నారు .. ఇంతలో గిఫ్ట్ గుర్తొచ్చింది..

కృష్ణ : ఒక్క నిమిషం ఉండు..

శృతి : అరేయ్ ఏమైంది..?

కృష్ణ బీరువా నుండి శృతి కి కొన్న పుస్తకాలు... అలాగే చీర కవర్ బైటకి తీసాడు..

శృతి : ఏంటా కవరు..?

కృష్ణ : నీ పుట్టినరోజు గిఫ్ట్ నువ్వే ఓపెన్ చేయి...

శృతి హస్సన్ : నాకు తెలుసు నా పుట్టినరోజుకి నువ్వు కచ్చితంగా గిఫ్ట్ కొంటావని ..అని ఓపెన్ చేసింది..

ముందుగా చీర తీసింది...

కృష్ణ : నీకు బ్లాక్ కలర్ అంటే ఇష్టమని తెలుసు కానీ.. పుట్టినరోజు నాడు బ్లాక్ ఎందుకని ఈ క్రీం కలర్ తీసుకున్న... నచ్చిందా..?

శృతి వెంటనే కృష్ణ ని తనపైకి లాకొని నోట్లో నోరుపేటేసింది..

తర్వాత శృతి కృష్ణ పెదాలు విడిచిపెట్టి ఇంత నచ్చింది అని చెప్పింది..

కృష్ణ : ఇంకో గిఫ్ట్ ఉంది ఓపెన్ చెయ్...

శృతి : ఏంట్రా ఇంత బరువు ఉంది....?

ఇంతలో కింద నుండి కృష్ణ నాన్నగారు పిలవడంతో కృష్ణ తలుపు గడియ తీయనుకోని కిందకి వెళ్ళాడు..

శృతి ఆ కవర్ ఓపెన్ చేసి చూసింది...

కృష్ణ కిందకి రావడంతో వసంత పైకి వెళ్ళింది... అప్పటికి శృతి మంచం మీద కూర్చొని ఏడుస్తుంది...

వసంత శృతి తలపై చేయి వేసి ఏమైంది అని అడిగింది..

శృతి : చూసావా.. వసంత వాడు నాకేం గిఫ్ట్ ఇచ్చాడో.. సివిల్స్ చదవడానికి నా దగ్గర బుక్స్ కి  డబ్బులు లేవని వాడే నాకు కొని గిఫ్ట్ గా ఇచ్చాడు..అని వసంత ని పట్టుకొని ఏడ్చింది..

నా మనసు నీ తమ్ముడోక్కడే అర్ధం చేసుకున్నడే...అలాంటి వాడు నా జీవితంలో లేకపోవడం నా దురుదృష్టం...

వసంత : సరే ఏడవకు.. అమ్మ వస్తుంది..

శృతి కళ్ళు తుడుచుకుంది..

శృతి : ఆలస్యం అవుతుంది ఇక నేను వెళ్తా ఆంటీ....

జానకమ్మ : ఒక్కదానివే ఎం వెళ్తావ్ అమ్మ.. ఉండు... ఒరేయ్ కృష్ణ కాస్త శృతి ని వాలా ఇంట్లో దింపేసి రా..

కృష్ణ : అలాగే అమ్మ...

శృతి ఇంకా కృష్ణ ఇద్దరు శృతి హస్సన్ ఇంటికి బయలుదేరారు...

సశేషం :