Fantasy హీరోయిన్స్ దెంగులాట ::--

[dorasam]

శృతి హస్సన్ దెంగులాట :

జాలార్ల పేటలో అక్క వసంతని కలుసుకున్న కృష్ణ అమ్మ కోసం అడుగుతాడు..

వసంత కళ్ళు తుడుచుకుంటూ తమ్ముడ్ని అమ్మ దగ్గరకు తీసుకొని వెళ్ళింది

ఒక చిన్న పాకలోకి తీసుకొని వెళ్ళింది.. అక్కడ మంచం మీద పడుకొని జానకమ్మ ఉంది..

వసంత : అమ్మ ఎవరొచ్చారు చూడు...

జానకమ్మ : ఎవరు.....? లేచి కూర్చుంది..

కృష్ణ తన అమ్మ దగ్గరకి వెళ్లి జానకమ్మ కాళ్ల మీద చేతులు పెట్టి    "అమ్మ జానకమ్మ"   అని అన్నాడు..

ఆ ఒక్క పిలుపుతో జానకమ్మ కి అర్థమైంది... వచ్చింది తన కొడుకు కృష్ణ అని  ఎందుకంటే కృష్ణ ఒక్కడే తనని అలా పిలుస్తాడు..

జానకమ్మ : కృష్ణ...... నువ్వేనా..... అంటూ తన దగ్గరుకు తీసుకొని బోరుమని ఏడవడం స్టార్ట్ చేసింది...

అమ్మ ఏడవడంతో కృష్ణ... వసంత కూడా ఏడవడం మొదలుపెట్టారు...

ఏడుస్తున్న పిల్లలు ఇద్దర్ని చూసి పోంగుకోస్తున్న తన ఏడుపు ఆపుకొని
కృష్ణని... వసంత ని దగ్గరకు తీసుకొని ఓదార్చింది...




జానకమ్మ : అవున్రా  ఇన్నేళ్లు ఎక్కడున్నావ్ అసలు ఏమైపోయావ్...?

వసంత : అసలు ఎం జరిగింది తమ్ముడు..?

కృష్ణ : చెబుతాను.... అంటూ కళ్ళు తుడుచుకొని... చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు

 ఆ రొయ్యలనాయుడు నాన్నగారిని చంపిన తర్వాత  ఇన్స్పెక్టర్ కి చెప్పి నన్ను స్టేషన్ లో పెట్టించాడు... పాపం నా వెనకే వచ్చినా సునీల్ గాడ్ని కుడా నాతో పాటు స్టేషన్ లో పెట్టి కొట్టారమ్మ... బాగా కొట్టారమ్మ... వాళ్లు కొట్టిన దెబ్బలకి సృహ కోల్పోయిన మమల్ని ఎక్కడో వేరే రాస్ట్రంలో అడవిలో జైలులో బందించారు..అక్కడ నుంచి తప్పించుకొని రావడానికి ఇన్నేళ్లు పట్టింది...
    మన ఊరు వెళ్తే సింగన్న బాబాయ్ మీరు ఇక్కడుండొచ్చు అని చెప్పాడు... మిమల్ని వెతుకుంటూ ఇక్కడికి వచ్చాను..

కృష్ణ అలా చెప్తుంటే జానకమ్మకి,, వసంతకీ ఏడుపు ఆగలేదు..

జానకమ్మ : ఎన్ని కష్టాలు పడ్డావు రా...

ఇంతలో ఆ చంటిబిడ్డ... అమ్మ అమ్మ అని వసంతని పట్టుకుంటున్నాడు..

కృష్ణ : అయోమయంగా... ఈ బాబు ఎవరు..

వసంత : నా కొడుకు రా..

కృష్ణ : నీ కొడుకా....? అసలు మీరిక్కడికి ఎలా వచ్చారు...? అసలేం జరిగింది...?

వసంత (ఊపిరి పీల్చుకొని ) : ఆరోజు నాన్నగారికి అలా అయ్యాక నాయుడు మనుషులు మా మీదకి వచ్చారు.. అప్పుడు గ్రామస్తులు వారిని అడ్డుకొన్నారు... గోవిందన్న ఇంకొంత మంది మమల్ని బోట్ ఎక్కించి దూరంగా పంపించేశారు..
                            అక్కడనుండి దూరంగా వెళ్ళిపోయి ఒక ఊరులో ఉన్నాం...  ఆ ఊరులో కూలి పనికి వెళ్లేదాన్ని....నీడ లేని ఆడది అంటే అందరికి జాలే... భుజాలు మీద నడుము మీద చేతులు వేసేవారు..

ఇంకా అక్కడ ఉండలేక.. దగ్గర్లోనే సముద్ర తీరం దగ్గరకి వచ్చేసాం.. అక్కడ కొన్ని రోజులు ఉన్నాం తర్వాత ఎవరో దళారులు అక్కడున్న పాకలు పీకించేస్తుంటే... అక్కడ కుంతమంది తో కలిసి ఇక్కడికి వచ్చేసాం... ఇక్కడ మిగిలిన ఆడవారితో కలిసి చేపలు అమ్మె పనిలో చేరాను... కొన్ని రోజులకి రాంబాబుతో పరిచయం పెరిగింది... రాంబాబు ఇక్కడ ఒక లాంచిలో పని చేస్తున్నాడు...

        మా పరిచయం స్నేహంగా మారి తరువాత ప్రేమగా మారింది... రాంబాబుకి ఎటువంటి చెడు అలవాటు లేదు మంచివాడు... ఈ పేటలోనే మా పెళ్లి అయ్యింది... మా ప్రేమకి ఫలితం ఈ కొడుకు...మా ఇద్దరికీ పెళ్లి అయ్యిన వెలావిశేషం  తనకి అదృష్టం కలిసోచ్చి రెండు లాంచిలకి ఓనర్ అయ్యాడు..

గడిచిన ఇన్నేళ్లలో నీ గురించి ఆలోచించని రోజు లేదు బాధ పడని రోజు లేదు..

కృష్ణ : మరి ఆ అమెరికా సంబంధం...?

వసంత : ఏమోరా తెలీదు.... ఇంకా ఆ విషయం మర్చిపో...

జానకమ్మ : అవున్రా ఊరు ఎలా ఉంది.. మన వాళ్లు ఎలా ఉన్నారు..?

కృష్ణ : ఇంకా ఆ రొయ్యల నాయుడు కాళ్ళ కింద బ్రతుకుతున్నారు.

జానకమ్మ : అయ్యో....!

కృష్ణ : .ఇంక వాడి గురించి  బాధపడాల్సిన పని లేదు...

జానకమ్మ : ఏ...?

కృష్ణ : వాడ్ని చంపేశా అమ్మ...

వసంత, జానకమ్మ  ఇద్దరు అవాకాయ్యారు

వసంత : చంపేసావా....?

కృష్ణ : నన్ను కన్నా తండ్రిని నా కళ్ళ ముందే చంపినవాడ్ని..చంపక ముద్దు పెట్టుకుంటానా....ఆనందంగా ఉన్న మన కుటుంబాన్ని చిన్నభిన్నం చేసేసాడు కదమ్మా.. ఎలా వదిలేస్తాను..

కృష్ణ : ఏమా నేనేమైన తప్పు చేసానా..

జానకమ్మ : లేదు నాన్న.... లేదు..

కృష్ణ : అమ్మ ఇంకొవిషయం..

జానకమ్మ : ఏంట్రా

కృష్ణ : మిమల్ని తీసుకొని ఊరు వస్తా అని సింగన్న బాబాయ్ కి చెప్పాను... కానీ నాకు మళ్ళీ మన ఊరు వెళ్లడం ఇష్టం లేదు... ఎందుకంటే అక్కడికి వెళ్తే అనుక్షణం నాకు నాన్నగారు గుర్తొస్తారు..నువేమంటావ్ అమ్మ..?

జానకమ్మ : మనకి ఆ ఊరికి మీ నాన్నగారి చావుతోనే బంధం తెగిపోయింది...

ఇంతలో కృష్ణ.. తనతో తెచ్చుకున్న బ్యాగ్ లోంచి వాలా నాన్నగారి ఫోటో తీసాడు..

నాన్న ఫోటొ చూడగానే వసంత నాన్న అంటూ ఏడవడం మొదలుపెట్టింది..

జానకమ్మ  కళ్ళు తుడుచుకొని తన భర్త రాఘవయ్య ఫోటొ చూసింది...

జానకమ్మ : మీ నాన్నగారి మొహం కనపడడం లేదురా..

కృష్ణ : ఏమైంది అమ్మ...

వసంత : అమ్మకి చూపు మందగించింది తమ్ముడు సరిగ్గా కనపడడం లేదు..

జానకమ్మ : అదేం కాదురా వయసు పై పడింది కదా... అయిన నిన్ను చూడకుండానే పోతానేమో అనుకున్న అని ఏడ్చింది..

ఏడుస్తున్న అమ్మ కళ్ళు తుడుచి.. ఇక నో ఏడుపు... నో బాధలు... నేను వచ్చేసాకదా...అమ్మ నీ చేతి ముద్దా తిని ఎన్ని సవంత్సరాలు అయ్యిందో.. కాస్త నీ చేత్తో అన్నం పెడతావా..

తమ్ముడు అలా అడగడంతో వసంత కంచంలో అన్నం కలుపుకొని వచ్చి అమ్మకి ఇచ్చింది..

ముగ్గురు ఒకరికొకరు అన్నం తినిపించుకున్నారు...

భోజనం చేసాక... జానకమ్మ కాసేపు కునుకు తీసింది..

కృష్ణ : అక్క బావగారు ఎక్కడ...?

వసంత : వేటకి వెళ్లారు రాత్రికి వచ్చేస్తారు...

కృష్ణ : శృతి గురించి ఏమైనా...?

వసంత : నువ్వింకా తనని మర్చిపోలేదా...?

కృష్ణ : లేదు..నీకేమైనా తెలుసా..?

వసంత : శృతి శేఖర్ ని పెళ్లిచేసుకొని వెళ్ళిపోయిందని... సింగన్న చెప్పాడు.. అంతకు మించి ఏమి తెలీదు..

కృష్ణ  అక్క చేతిని పట్టుకొని ఎలా ఉండేదానివే అలాంటిది ఇలాంటి జీవితం అంటూ ఏడ్చాడు..

కృష్ణ కళ్ళు తుడుచి ఊరుకో రా... ఇప్పుడేంయ్యింది... ఇప్పడు బానే ఉన్నాను... బంగారం లాంటి భర్త... ఒక కొడుకు.... ఆడదానికి ఇంతకన్నా ఎం కావాలి...

కృష్ణ : ఇక మీరు ఇక్కడ ఉండాల్సిన అవసరం లేదు.. నాతో పాటు హైదరాబాద్ వచ్చేయండి బావగారితో నేను మాట్లాడతా...

వసంత అలాగే అన్నట్టు తల ఊపింది...

వసంత : అవున్రా సునీల్ ఎడి..?

కృష్ణ : అమ్మకి చెప్పకు వాడ్ని రొయ్యల నాయుడు చంపేశాడు...

వసంత : సునీల్ ని కూడానా....

కృష్ణ : హ్మ్మ్

వసంత బాధపడింది..

రాత్రికి వసంత మొగుడు రాంబాబు వచ్చాడు... వసంత పరిచయం చేసింది...

రాంబాబు ని కౌగలిచుకొని థాంక్స్ చెప్పాడు...అంత ఆనందంగా కబుర్లు చెప్పుకొని బోంచేసారు... అలాగే బావగార్ని హైదరాబాద్ వచ్చేటట్టు ఒప్పించాడు..

తన రెండు లాంచిలాని అమ్మడానికి ఒక వారం టైం కావాలని అన్నాడు..

ఇక కృష్ణ వారం రోజులు అక్కడే బస....

*********

ఇంకోపక్క శృతి హస్సన్ కి హైదరాబాద్ ట్రాన్స్ఫర్ అవ్వడంతో హైదరాబాద్ రావడం కోసం డిల్లీ ఎయిర్పోర్ట్ కి చేరుకుంది..



అక్కడ తను ఎక్కవలిసిన ఫ్లైట్ కోసం వెయిట్ చేస్తుంది..

ఇంతలో ఎవరో కృష్ణ అని పిలవడంతో వెనక్కి తిరిగి చూసింది..

ఒకావిడ తన చిన్న పాపా అటు ఇటు పరుగులు పెడుతుంటే కృష్ణ.. కృష్ణ అని పిలుస్తుంది..

ఆ పాపా అటుఇటు తిరిగి శృతి దగ్గరకొచ్చింది..

శృతి ఆ పాపని తీసుకొని వాలా అమ్మకిచ్చింది..

శృతి : మీ పాపా పేరు కృష్ణ... నా..?

ఆవిడా : కృష్ణవేణి అండి అందరం ముద్దుగా కృష్ణ అంటాం..

ఇంతలో మైక్ లో హైదరాబాద్ వెళ్లి ఫ్లైట్ రెడిగా ఉంది పాసెంజర్ రావాలి అని అనౌన్స్ చేసారు..

శృతి హైదరాబాద్ ఫ్లైట్ ఎక్కి హైదరాబాద్ పయనం అయ్యింది..

ఫ్లైట్ లో కృష్ణ గురించే ఆలోచించింది...


శృతి హస్సన్ ఫ్లాష్ బ్యాక్ :--

వారం రోజులు ఊరు వెళ్లి వస్తా అని వెళ్లిన శృతి హస్సన్ వారం రోజుల తర్వాత కృష్ణ ని చూడబోతునాన్ని ఆనందంగా ఊరు వచ్చినా శృతికి  ఊర్లో జరిగిన విషయం తెలిసి షాక్ అయ్యింది..

అక్కడ పరిస్థితి ఎం బాగోకపోవడంతో శృతి వాళ్ళ అమ్మ వసుంధర బలవంతం మీద మావయ్య గారి ఇంటికి వచ్చేసారు...

నిచ్చితార్ధం.. పెళ్లి వెంట వెంటనే అయిపోయాయి..

సివిల్స్   కారణం చెప్పి మొగుడు శేఖర్ ని దూరం పెట్టింది...శృతి ని ఇబ్బంది పెట్టడం ఇష్టంలేని భర్త తనని ఏమి బలవంతం పెట్టలేదు..

ఇలోగా శృతి వాలా అమ్మ వసుందర గోడ మీద ఫొటోలోకి వెళ్ళిపోయింది..

ఎలాగోలా కస్టపడి ips కి సెలక్షట్ అయ్యింది.. ఇంకో వారంలో ట్రైనింగ్ అనగ.. శేఖర్ వాలా అమ్మగారు ఒప్పుకోలేదు.. పైగా కొడుకుని దూరం పెట్టినందుకు శృతి ని తన కొడుకుకి విడాకులు ఇచ్చి ఇంట్లోనుంచి వెళ్లిపోమని.. చెప్పడంతో శృతి ఇంట్లోంచి బైటకి వచ్చేసింది..

ఒక వారం రోజులు ఫ్రెండ్ హాస్టల్ లో ఉండి తర్వాత ట్రైనింగ్ కి వెళ్ళిపోయింది....

అప్పటి నుంచి ఇప్పటిదాకా ఇలా ఒంటరిగానే ఉంటుంది...

(తన పూకు ఇంక చీరగలేదు )

పైకి గంబీరంగా ఉన్న లోలోపల కృష్ణ కోసం బాధ పడుతూ.... కృష్ణ ప్రేమకై పడిగాపులు కాస్తూ... విరహ వేదనతో ఎదురుచూస్తుంది...

ప్రస్తుతం :--

ఫ్లైట్ హైదరాబాద్ చేరుకుంది..

హైదరాబాద్ లో శృతి కి ఇన్స్పెక్టర్ సంధ్య ఇంకొంతమంది ఆఫీసర్స్ గ్రాండ్ వెల్కమ్ చెప్పారు..

సంధ్య : వెల్కమ్ టూ హైదరాబాద్ మేడం

శృతి : థాంక్స్..

సంధ్య : మేడం మీరు స్టే చేయడానికి క్వాటర్స్ ఇచ్చారు..

శృతి : నో నో... నేను ఆల్రెడీ ఇక్కడ ఒక independant హౌస్ తీసుకున్న...
        మీరంతా ఇక వెళ్లిపోండి రేపు స్టేషన్ లో మీట్ అవుతాను.. And మిస్ సంధ్య మీరు నాతోపాటు రండి..

సంధ్య : ఒకే మేడం...

శృతి,,, సంధ్య ఇద్దరు వెహికల్ లో బయలుదేరారు..

శృతి : ఇంకేంటి సంధ్య ఇక్కడ విశేషాలు ఏంటీ...?

సంధ్య : ఏముంటాయి మేడం...

శృతి : ఏంటే మేడం అంటున్నావ్... మొహం పగులుతుంది శృతి అని పిలువు..

సంధ్య : నువ్వేం మారలేదే... కాలేజీ టైం లో ఎలా ఉన్నావో ఇప్పుడు అలానే ఉన్నావ్..

శృతి : నువ్వు మాత్రం డ్రమ్ లా తయారయ్యావ్..

సంధ్య : హే....

శృతి : just జొకింగ్...

( సంధ్య శృతి  డిగ్రీ క్లాసుమేట్ ఇద్దరు సివిల్స్ కి ప్రిపేర్ అయ్యారు... శృతి ips అయితే సంధ్య ఇన్స్పెక్టర్ అయ్యింది )

శృతి : ఇంతకీ పెళ్లయిందా...?

సంధ్య : హ.. ఒక అమ్మాయి కూడా..మరి నీ సంగతి ఏంటీ...?

ఇంతలో ఇల్లు వచ్చింది...



సంధ్య : ఇంత పెద్ద ఇళ్ల.... అంటే నీ ఫ్యామిలీ బా పెద్దది అనమాట...

శృతి : అదేం కాదు... నాకొక్కదానికే...

సంధ్య : అంటే నీకు పెళ్ళి...

శృతి : అయింది...

సంధ్య : మరి...?

శృతి : divorce కూడా అయ్యింది..

సంధ్య : అదేంటే...

శృతి : నేనొక్కడ్ని గాడంగా ఇష్టపడ్డాను... ఇంతలో అమ్మ బలవంతం మీద అత్త కొడుకుని పెళ్లి చేసుకున్నాను... నేను సివిల్స్ చదవడం అత్తయ్య కి ఇష్టం లేదు... మొగుడు కావాలో... Ips ఉద్యోగం కావాలో తేల్చుకో అన్నారు...
ఈ జాబ్  మా నాన్న కళ అందుకే విడాకులు తీసుకొని సివిల్స్ సెల్సక్ట్ అయ్యను...

ఒకపక్క వర్కర్స్ ఇల్లు సద్దుతూ ఉంటే సంధ్య శృతి టీ తాగుతు మాట్లాడుకుంటున్నారు..

ఇంతలో ఒక వర్కర్ వచ్చి మేడం ఈ ఫోటొ ఎక్కడ పెట్టమంటారు...

శృతి : అది బెదురూమ్ లో పెట్టండి...

వర్కర్ : ఓకే మేడం..

సంధ్య : బాబు ఆ ఫోటో కాస్త చూపించు.....



ఈ అబ్బాయిని ఎక్కడో చూసానే... హ గుర్తొచ్చింది తిను వసంత తమ్ముడు కృష్ణ కదా... ఆ అబ్బాయికి నీకు సంబంధం ఏంటీ...?

శృతి : బాబు నువ్వేలి అది బెదురూమ్ లో ఫిక్స్ చెయ్..

వర్కర్ : ఓకే మేడం...

సంధ్య : చెప్పవే... వసంత తమ్ముడికి నీకు మధ్య ఉన్న సంబంధం ఏంటీ..

శృతి : నేను ఇష్టపడింది కృష్ణ నే..

సంధ్య : what.....!.  ఆశ్చర్యంగా

సంధ్య :  ఒక్కమాట చెప్పు కృష్ణ నువ్వు చదువుకోవడానికి సివిల్స్ బుక్స్ ఏమైనా ఇచ్చాడా...?

శృతి : హే అవును అది నీకెలా తెలుసు..

సంధ్య : లోకం చిన్నది అని ఇప్పుడు అర్థమైంది అందరం మళ్ళీ ఒకదగ్గరకి చేరుకునం...

శృతి : ఇంతకీ నీకెలా తెలుసు అది చెప్పు...

సంధ్య : ఆరోజు   రాజమండ్రిలో 200 తక్కువవైయ్యని షాప్ ముందు ఎండలో నుంచున్నాడు.. నేను చూసి గుర్తు పట్టి ఏంటని అడిగితే.. తన లవర్ సివిల్స్ కి ప్రిపేర్ అవుతుందని బుక్స్ కోసం వస్తే 200 తక్కువ అయ్యియిందని చెప్పుకొచ్చాడు.. నేను వేరే షాప్ కి తీసుకొని వెళ్లి తక్కువ రేట్ కి కొని ఇచ్చాను..

ఆ లవర్ నువ్వా...

శృతి : హ్మ్మ్ అంటూ బాధ పడింది..

సంధ్య : మరి ఇప్పుడు కృష్ణ ఎలా ఉన్నాడు..

శృతి : ఏమో..

సంధ్య :  అదేంటే...?

శృతి :  అదో పెద్ద కదా వీలు కుదిరినప్పుడు చెప్తాను...

సంధ్య : సరే అయితే నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో... నేను మళ్ళీ కలుస్తాను..

సంధ్య వెళ్లిన కాసేపటికి వర్కర్స్ కూడా వెళ్ళిపోయారు ...శృతి  స్నానం చేసి కృష్ణ ని తలుచుకుంటూ పడుకుంది...

సశేషం :