కల్పతరువు Part-2

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 1


రచన: సురేఖ పులి
 

సత్యప్రకాష్, చెల్లెలు సత్యలీలకు తోడుగా రాజధాని ఎక్స్ప్రెస్ టూటైర్ ఎసిలో వెళ్తున్నాడు. ఇద్దరి మనసులు బరువుగా ఉన్నాయి. సత్యలీల ప్రైవేట్ సంస్థలో సాఫ్ట్ వేర్ ప్రోగ్రామర్ ‌గా చండీగఢ్‌లో ఉద్యోగం సంపాదించుకుంది. ట్రైన్ కదిలింది.



అల్లారు ముద్దుగా చూసుకున్న చెల్లెలికి డి. ఎస్. పి. విశ్వంతో ఘనంగా పెళ్లి చేసి హానీమూన్కు పంపించాడు లాయర్ సత్యప్రకాష్. చల్లటి ఊళ్లన్ని వెచ్చ వెచ్చగా తిరిగి వచ్చిన జంట అన్యోనంగా కాపురం చేసుకుంటున్నారు.



ఎన్ని మార్లు అందమయిన ప్రకృతి ఫోటోలు చూసినా తృప్తి తీరటము లేదు.



భర్తతో కోరిక వెల్లడించింది “నాకు హిమాచల్ ప్రదేశ్ చాలా నచ్చింది. స్వచ్చమయిన గాలి, మంచుతో కప్పబడిన పచ్చటి కొండలు.. ఏమో నాకు వర్ణించటము రాదు, కానీ మళ్ళీ చూడాలని వుంది. ”



భార్య ప్రక్కనే కూర్చుంటూ ఆల్బమ్ తిరగేస్తూ “మళ్ళీ హానీమూన్ వెళ్లాలని వుందా?! అంటే రోజూ ఇంట్లో జరిగే హానీమూన్తో సరిపెట్టుకోలేక పోతున్నావన్నమాట. " భార్యను చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ కొంటెగా అన్నాడు విశ్వం.



చిరునవ్వు నవ్వి “నేను ప్రకృతి అందాల గురించి చెబుతుంటే, మీరు వేరే అర్థాలు తీస్తునారు. "



“నా ప్రకృతి.. నా భార్య! కనుక నాకు వేరే ఎక్కడికో పోయి అందాలు చూసే ఆనందం కంటే ఎల్లప్పుడూ నాతోనే వుంటున్న నా ఇల్లాలు చాలు. "



“ఓకే, మీ మాట సరే, కానీ నిజంగానే మరోసారి కులుమనార్, కుర్ఫీ, సిమ్లా, ఒకటేమిటి హిమాచల్ ప్రదేశ్ మొత్తం చూడాలని వుంది. మీకు వీలయియతే అక్కడికి ట్రాన్సఫర్ చేయించుకోండి. ”



“నా భార్య గర్బవతి, ఆమె కోరిక మేరకు ఫలానా చోటుకు ట్రాన్సఫర్ చేయండి, అంటే ఎవ్వరూ వినరు మేడమ్! నాలాంటి జూనియర్లను జల్సా చేసుకోమని మన కోరిక మన్నించరు. " డి. ఎస్. పి. గారి స్టేట్మెంట్ విన్నది సత్యలీల.



ఏమనుకొని ట్రాన్సఫర్ గురించి అనుకున్నారో గాని మూడు నెలల్లోనే నల్గొండకు ట్రాన్సఫర్ అయి ఆరు నెలల్లోనే నక్సలైట్స బాంబుల కాల్పులలో మరణించాడు.



చదువు, ఉద్యోగం, ఆస్తి, అందమయిన భార్య కల్గిన విశ్వం జీవితానికి ఆయువు కొరత ఏర్పడ్డది. హృదయవిధారకంగా రోధించిన సత్యలీలకు భర్త చనిపోయిన రెండో రోజుకే గర్భం పోయింది.



భర్త పాత్రకు ముగ్ధురాలయిన భార్యకు మౌనం ఒక్కటే మార్గంగా తోచింది. సుఖవంతమైన సంసారంలో అన్నీ దెబ్బలే!



కన్నుల్లో కళ లేదు. ముఖంలో తేజస్సు లేదు. సత్యలీల పరిస్థితి చూడలేక అన్నావదినలు మళ్ళీ పెళ్లి చేయతలచారు.



“విశ్వంను మర్చిపోలేను, మరో మనిషిని భర్తగా నా జీవితంలో ఒప్పుకోను” ఎంత చెప్పినా చెల్లెలు ఒప్పుకోలేదు.



“నీకు యింకా ఎంతో జీవితం వుంది, పెళ్ళయి ఏడాది నిండలేదు. ఆస్తి వుంది; పిల్లలు లేరు, భవిష్యత్తులో నీకు తోడు అవసరం. ” అభ్యర్థన వెళ్ళడించాడు.



“నేను బావుండలి అంటే నన్నిలా వదిలెయ్యండి. ”



“కాలక్షేపానికి ఏదైనా నిర్వాకం మొదలుపెట్టు చెల్లెమ్మా. ”



“కంప్యూటర్ ప్రోగ్రామర్ పోస్టులకు అప్లై చేశాను, ఉద్యోగం రాగానే జాయిన్ ఆవుతాను. " సత్యలీల చెప్పింది. చెల్లెలి దుఃఖానికి అన్న మనసు కుంచించుకు పోతున్నది.



ఆర్ధిక యిబ్బంది లేకున్నా, సత్యలీల తనకున్న కంప్యూటరు డిగ్రీతో తాను ఇష్టపడే హిమాచల్ ప్రదేశ్కు ప్రక్కనే వున్న హర్యానా రాజధాని చండీగఢ్‌లో పేరుగాంచిన ప్రైవేట్ కంప్యూటరు సంస్థలో సాఫ్ట్ వేర్ ప్రోగ్రామర్ ఉద్యోగం సంపాదించుకొన్నది.



ఇది కేవలం టైమ్ పాస్కే అని తెల్సినా, చెల్లెలిని దిగపెట్టి అన్ని బాగోగులు చూడ్డానికి తోడుగా వెళ్తున్నాడు లాయర్ సత్యప్రకాష్.



>>>>>>>>>> 



వూహ తెలిసినప్పటి నుండి ప్రజ్ఞా పృథ్వీధర్లు స్వయానా బావామరదళ్లు అయినందుకు కాబోలు ఇరువురి తల్లిదండ్రులు ఇద్దరి మనసులో భార్యభర్తలన్న బీజాన్ని నాటారు. ఆ భావన తోనే పెరుగుతూ ప్రజ్ఞ తానొక రాధ, పృథ్వి మాధవుడు అనే ముద్ర మనసుల్లో నాటుకుంది.



ప్రియమైన బావకు, నువ్వు వీలైనంత త్వరగా ఇంటికి రావాలి. నీకో తీయటి మాట చెప్పాలి. వుత్తరంలో చెప్పలేను, వస్తావుగా. ఇట్లు, నీ ప్రజ్ఞ.



ప్రజ్ఞ వుత్తరాన్ని ఆజ్ఞగా పాటించి రెక్కలు కట్టుకొని అమాంతం రాలేదు. పృథ్విథర్ తన వీలు చూసుకొని వూరికి వచ్చాడు.



బక్కపలచగా చిన్న పిల్లలా వుండే ప్రజ్ఞ, రెండేళ్లలో బాగా రంగొచ్చి, ఒళ్ళు చేసి పౌష్టిగా వుంది. పృథ్విథర్ని చూడగానే ముగ్ధ అయింది.



“తీయటి మాట అన్నావు, నన్ను చూడగానే చప్పబడి పోయావా? వచ్చి రెండు రోజులైంది ఏది చెప్పవేం. ”



ఎంతో సిగ్గు పడుతూ చెప్పాలని ప్రయత్నిస్తూ వుంది. పృథ్వీ బావ తన కాబోయే భర్త! త్వరలోనే పెళ్ళి, పెద్దలు మాట్లాడుకున్నారు. ఈ అమూల్యమైన ముచ్చట విన్నవించాలంటే ఏదో తడబాటు!



ప్రజ్ఞ సిగ్గు, బిడియం చూసిన పృథ్వీకు థ్రిల్లింగ్ గా వుంది. పెద్దల అనుమతి పొంది ఒక చల్లటి సాయంత్రం వేళ ప్రజ్ఞను తీసుకొని బయటికి వచ్చాడు.



ఒక వైపు గాలితో సమంగా వూగుతూన్న పచ్చని పొలాలు, మధ్యన కాలువ, ఇటుకేసి మామిడి తోట, చెట్టు నిండా భారంగా వేలాడుతున్న మామిడి కాయలు.



సూర్యాస్తమం. కాషాయ రంగుతో నిండిన వాతావరణం. తోటలో ఓ వైపు కూర్చుంటూ “ఇప్పుడు చెప్పు, నీ మాటలతో నేనే కాదు, ఈ పుల్లటి మామిడికాయలు కూడా తీయని పండ్లు అయిపోవాలి. "



ప్రశాంత వాతావరణనానికి తోడైన ఏకాంతం. ప్రజ్ఞలో ధైర్యం వచ్చింది. బావ కళ్ళలోకి చూస్తూ భవిష్యత్తుని వూహిస్తు ఇబ్బంది పడుతూ పెళ్లి కబురు చెప్పింది. పృథ్వి పకపకా నవ్వాడు. క్షణం బిత్తరపోయి చేసేది లేక తాను నవ్వింది.



“ప్రజ్ఞా, చాలా థాంక్స్. నాతో ఈ మాట చెప్పడానికి యింత బిడియ పడ్డావెందుకు?” మెత్తని చేతిని అందుకొని అన్నాడు.



“నేను ఇంకా చదువుకోవాలి. మా నాన్నకు నన్నొక సైంటిస్టు గా చూడాలని కోరిక. మరి నువ్వేం అంటావు?”



పెళ్లికి ముందే పురుషోత్తముడు కాబోయే భార్య సంప్రదింపుకు, సలహాకు విలువ ఇస్తున్నాడు, ఎంతటి మహానుభావుడు! సరేనని తల వూపింది.



ఇంట్లో పెద్దలకు చెప్పి కొన్ని సార్లు, చెప్పక కొన్ని సార్లు పొలం వైపు తోటలో కలుసుకోవటం, ప్రకృతిలోని అందాలను జీవితంలో అన్వయించుకోవడం, కలల జగత్తులో మైమర్చి పోయేవారు ప్రేమికులు, కాబోయే దంపతులు.



..



“ప్రజ్ఞా, ఈ రోజు ప్రకృతి అందాలు కాదు, నీకు వేరే అందాలు చూపిస్తాను. ”



“అంటే”



“అదొక ఫాంటసీ, థ్రిల్లింగ్!”



మందంగా వున్న ఒక మాగ్జీన్ తెరిచాడు. పేజీ తరువాత పేజీ తీస్తున్నాడు. అన్ని పేజీల్లోనూ స్త్రీ పురుషుల నగ్న శృంగార భంగిమల చిత్రాలు. ప్రజ్ఞకు గుండె దడ హెచ్చింది. పుస్తకం మూసి అన్నాడు.



“ఎలా వుంది?”



ఏం చెప్పాలి? నచ్చిన ప్రియుడితో బాగుందని చెప్పాలా? కాబోయే భర్తతో బాగాలేదని చెప్పాలా? మౌనంగా తలదించుకుంది.



తల ఎత్తి ముద్దు పెట్టుకొని, “ప్రజ్ఞా, హాలిడేస్ అయిపోతున్నాయి. నేను సిటీ వెళ్ళి చదువులో నిమగ్నం అవుతాను. మన ప్రేమకు నిదర్శనంగా ఈ పుస్తకంలో వున్నట్టు మనం కూడా.. ”



“వద్దు, నాకు భయం. ”



“భయం ఎందుకు? రేపు మా అమ్మ మీ ఇంటికి పచ్చళ్లు పెట్టేందుకు వస్తుంది, మా ఇంట్లో ఎవ్వరూ వుండరు. ఐనా కాబోయే భార్యాభర్తలం మనకేంటి భయాలు, హద్దులు?”



ప్రజ్ఞ కుదురుగా కూర్చున్నా కాళ్ళు చేతులు వణుకు తున్నాయి, తలలో ఏదో తిమ్మిరిగా వుంది. ఎప్పుడు లేని ఈ కొత్త శారీరిక చిత్రమేంటి?



పృథ్వి బ్రతిమాలాడు. “తీయటి మాట చెప్పావు, నేను తీయటి కార్యాన్ని పంచుకోవాలని.. ” ధీనంగా అడుక్కుంటున్న ముఖం; ఎర్ర జీరలేర్పడిన ఆతని కళ్ళు; పుస్తకంలో కొత్తగా మొదటి సారి చూసిన నగ్న శృంగార భంగిమల చిత్రాలు తాలూకు ఏర్పడిన తొందర ‘సరే' అనిపించాయి ప్రజ్ఞతో.
===================================================================
ఇంకా వుంది..

[sri7869]

అప్డేట్ చాల బాగుంది

[k3vv3]

కల్పతరువు - పార్ట్ 2


ఉదయం రాజధాని ఎక్స్ప్రెస్ హజరత్ నిజాముద్దీన్ రైల్వే స్టేషన్ లో అలసి ఆగిపోయింది. నరాలు బిగుసుకుంటున్న చలి! పొగమంచుతో వాతావరణం మందంగా వుంది. టీ తీసుకున్నారు. లోకల్ ట్రైన్లో న్యూఢిల్లీ వరకు వచ్చారు. భారత దేశ రాజధాని క్రిక్కిరిసిన హడావిడి.. ఏమిటోగా వుంది. 



చండీగఢ్ శతాబ్ధి చైర్ కార్లో కూర్చున్నాక కాస్త మనసు కుదురుగా అనిపించింది, సత్యప్రకాష్కు. నిర్ధారించిన సమయానికే రైలు కదిలింది. శతాబ్ధిలో ప్రయాణం చాలా సౌకర్యముగా వున్నది. 



ప్రజలు తొంభై శాతం బలమైన అంగ సౌష్టంతో మంచి రంగు కలిగి వున్నారు. రైతులకు మద్దతు ఇచ్చే సారవంతమయిన నేల, నీటి సమృద్ది. స్వచ్చమయిన వాతావరణం. తను కోరుకున్న ప్రకృతి అందాలు మళ్ళీ కనబడుతున్నాయి, కానీ భర్త తోడుగా లేనందుకు నిరాశగా, బాధగా వుంది. మూడు గంటల ప్రయాణం తరువాత దిగాల్సిన స్టేషన్ వచ్చింది. 
 
లాయర్ సత్యప్రకాష్ కొలీగ్ లాయర్ సర్దార్ శరణ్ జీత్ రిసీవ్ చేసుకున్నాడు. అతని కార్లో వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లారు. 



శరణ్ జీత్ గారి ఇంట్లో పంజాబీ భోజనం చేశారు. తరువాత తెలిసింది, సత్యలీలను పేయింగ్ గెస్ట్ గా, అన్న చేసిన ఏర్పాట్లు. చెల్లెలు ఒప్పుకోలేదు. 



“అన్నా, నేను ఒక్కదాన్నే రూమ్ తీసుకొని, నా వంట నేనే వండుకొని ఆఫీసుకు వెళతాను. నా జీవితాన్ని పూర్తిగా ఏదో వ్యాపకాలతో బిజీ చేసుకోవాలనుకుంటే, నువ్వేంటి మీ ఫ్రెండ్ ఇంట్లో పేయింగ్ గెస్ట్ గా వుండమంటున్నావు?”



“నీకు తెలియదమ్మా! ఇది మన వూరు కాదు, మన భాష కాదు నీ సేఫ్టీ కోసం నేను ఈ నిర్ణయం తీసుకున్నాను”. 



“అన్ని తెలిసే వచ్చాను కదా, నేనొక్కదాన్నే వేరేగా ఉండాలి. నీ తృప్తి కోసం శరణ్ జీత్ గారిని అప్పుడప్పుడు పరామర్శించమను. అంతేగానీ పేయింగ్ గెస్ట్ గా ఐ డోంట్ లైక్” ముక్కుసూటిగా అయిష్టాన్ని బయటపెట్టింది. 



ఎప్పుడూ అన్నయ్య చెబితే చెల్లెలు వినేది, కానీ విశ్వం మరణించిన తరువాత చెల్లెలు మాటకే ప్రాధాన్యత హెచ్చింది. 



పెద్ద బంగాళా కుడి వైపు ఫస్ట్ ఫ్లోర్ లో వన్ రూమ్ సెట్ అంటే వన్ బిహెచ్ కే వుడ్ వర్క్ చేసి నీట్ గా వున్న కబోర్డ్స్. మరో వైపు పోర్షన్ వుడ్ వర్క్ లేకుండా కబోర్డ్స్, చిన్న ఫ్యామిలీ వున్నారు. క్రింద పోర్షన్లో ఓనర్స్. కుడి వైపున వున్న ఖాళీ పోర్షన్ రెంట్కు తీసుకున్నారు. సత్యలీలకు గ్యాస్తో పాటు ఇంట్లోకి కావాల్సిన సామానులు అన్ని కొని తెచ్చాడు సత్యప్రకాష్. 



వదిన జగదాంబ కోసం మెత్తటి, వెచ్చటి పష్మిన్ శాలువ గిఫ్ట్ పంపింది. 



బ్యాచ్స్ గా వచ్చే వివిధ కోర్సుల ద్వారా కంప్యూటర్ శిక్షణ ఇవ్వటముతో ప్రతిరోజూ ఆఫీసు బిజీ లైఫ్ అలవాటై పోయింది. ఎవరి కోసం ఆగని కాలంతో పాటు మనుషులు వేగం పెంచుతున్నారు, కాలంతో పోటీ!



ప్రక్క పోర్షన్లో వున్న అచలాదేవికి, సత్యలీలకు బట్టలు ఆరేసుకునే స్థలం ఒకటే. 



కాశ్మీర్ కన్యలలో వుండే నాజూకైన అందంతో ముద్దుగా వుంది అచల. పాప, బాబు చిన్న ఫ్యామిలీ. చూడ ముచ్చటగా వున్నారు. అచల ఎలక్ట్రిక్ కుట్టు మిషిన్ సాయంతో రెండు గంటల్లో షల్వార్ కమీజ్ కుట్టేస్తుంది, నాలుగు గంటల్లో పెద్దసైజ్ స్వెటర్ అల్లుతుంది. ఎప్పుడూ సంతోషంగా చురుగ్గా వుండే అచల పనిలో ఎంతో నాణ్యత, ప్రవర్తనలో నమ్రతతో కనబడుతుంది. 



హర్యాన్వి కలిసిని హిందీలో అచలాదేవి సత్యలీల స్వవిషయాలు అడిగి తెలుసుకుంది. క్లుప్తంగా జవాబు చెప్పింది. 



“పిల్లలు లేరు కదా, మళ్ళీ పెళ్లి ఎందుకు చేసుకోలేదు, పైగా చదువు, వుద్యోగం కూడా వున్నాయి. ” అచలాదేవి ప్రశ్న. 



ఉర్దూ కలిసిన హిందీలో జవాబు చెప్పింది సత్యలీల “మా వారు నాకు ఆత్మబంధువు, శారీరకంగా ఆయన లేరు కానీ మానసికంగా మావారు నా వెంటే వున్నారు, సదా వుంటారు. ఇక పిల్లలు.. నాకు పిల్లల లోటు లేదు, అనాథ పిల్లలు మన దేశంలో ఎందరో వున్నారు. ఎవరో ఒకర్ని పెంచుకుంటే సరి."



అంతటితో తృప్తి చెందక అచల మళ్ళీ ప్రశ్నించింది. “మరి మీ పునర్వివాహం గురించి మీ అత్తగారు వాళ్ళ తరపు బంధువులు ఏమీ అనలేదా?” 



“నేను బాల్య వితంతును కాదు, నాలో పరిపక్వం ఏర్పడిన తర్వాత నా యిష్టం మేరకు నా పెళ్లి జరిగింది. నాకంటూ ఒక వ్యక్తిత్వము వుంది. మా అత్తగారు కొడుకు పోయిన దుఃఖంలో వున్నారు”.



“మరి మీ వారి ఆస్తి గాని, ఉద్యోగం గాని మీకు రాలేదా?” 



“నాకు సెక్యూరిటీ అధికారి డిపార్ట్మెంట్ జాబ్స్ నచ్చవు. ఉద్యోగం నేను ట్రై చేయలేదు. మా వారి వాటా ఆస్తిని, మా అత్తగారు నా పేరిట రిజిస్టర్ చేసేశారు. చేతికి వచ్చిన కొడుకు, ఎంతో ధైర్యం యిచ్చే మనిషి లేకపోయే సరికి వాళ్ళ ఇంట్లో అంతా మరింత ప్రేమ, జాలి చూపిస్తున్నారే తప్ప ఎవ్వరికీ వేరే ఆలోచనలు లేవు.” చెబుతూ సీరియస్ అయింది సత్యలీల. 



అచల ఒక్కసారిగా భోరుమని ఏడ్చింది. 



“ఏమిటి? ఎందుకిలా ఏడుస్తున్నావు? 



సారీ, నా గతం చెప్పి నేనే బాధ వ్యక్తం చేయలేదు, నువ్వెందుకు ఏడుస్తున్నావు?” సత్యలీల గాబరా పడ్డది. 



వెంటనే జవాబు చెప్పలేదు. కొద్ది సేపు వెక్కివెక్కి ఏడుస్తు, కన్నీళ్ళ ధార నిలిచిన తర్వాత అచల చన్నీళ్లతో ముఖం కడుక్కొని తన గూర్చి చెప్పడం మొదలు పెట్టింది. 



“వద్దు, ఏమి చెప్పొద్దు, ముందు ఈ వేడి కాఫీ తాగు, నీ మనసు పూర్తిగా నెమ్మది అయినప్పుడు వింటాను. " కాస్సేపటికి పాప “మాజీ” అంటూ రావడంతో విషయం సశేషంగా మిగిలింది. 
 
>>>>>>>>>> 



ఎప్పుడూ వుల్లాసంగా, చలాకీగా వుండే కూతురు ముభావంగా, మౌనంగా వుంది. మామిడి కాయలు లెక్కబెడుతున్న ప్రమీలకు అనుమానం వచ్చి, నిలదీసింది, బుజ్జగించింది. ప్రేమగా దగ్గరకు తీసుకొని ప్రాధేయపడ్డది. జంకుతూ, నానుస్తూ అసలు విషయం తల్లితో చెప్పింది. 



పిల్లలు తల్లిదండ్రులతో అన్ని విషయాలను చర్చిస్తే రాబోయే జీవితంలో మోసపోయే అవకాశాలు తక్కువ అని అమ్మ ఎన్నో మార్లు చెప్పిన శాసనాన్ని అమలు పర్చింది. 



“నా మాటకు విలువ ఇచ్చి నాతో సంప్రదిస్తున్న నా కూతురు మంచి అమ్మాయి. ఆ పుస్తకంలో చూసిన దృశ్యాలు పెళ్లి తరువాత సంఘటనలు. అప్పుడు అది సహజం కానీ పెళ్లికి ముందు, ఎంత కాబోయే జంట అయినా అట్లాంటి చర్యలు తప్పు. బావే కదా, ప్రియుడే కదా అని కాబోయే జీవన తోడు మాటలు నిజ జీవతంలో చాలా చేదుగా, అశ్లీలంగా వుంటుంది. వద్దు, రేపు నువ్వు వెళ్లొద్దు. అసలు పెళ్లి జరిగే వరకు బావని కలవకు. కాదని నిన్ను నస పెడితే, మా సమక్షంలోనే కలవాలని, సున్నితంగా పృథ్వితో చెప్పేసేయి, నీ వల్ల కాకపోతే నేను గానీ, నాన్నగానీ చెబుతామూలే. ”



“నువ్వు వద్దమ్మా, బావ వేరేలాగా అనుకుంటాడు, నేనే చెప్తాను. కానీ అమ్మా, ఈ విషయాన్ని మన మధ్యలోనే వుంచు. ”



“అట్లాగే, ప్రజ్ఞా! నువ్వు కూడా మూడు ముళ్లు పడే వరకు ఏవిధమైన బలహీనతలకు లొంగరాదు. ” 



తల్లీ కూతుళ్ళిద్దరూ వాగ్దానాలు యిచ్చిపుచ్చుకున్నారు. కూతురు వాగ్దానాన్ని నిలబెట్టినది, కానీ తల్లి ఆగలేక తండ్రితో చెప్పి పెళ్లికి తొందర చేయమంది. 



మన సంఘంలోని సామాజిక వ్యవస్థ యుక్త వయస్సులో స్త్రీ పురుషునికి వివాహం పేరిట ఒక పవిత్రమైన బంధాన్ని ఆవిష్కరించి, వారి కోర్కెలకు న్యాయం చేసి మనిషిని మంచి బాటలో నడిపిస్తుంది. ఇదే కుటుంబ వ్యవస్థకు నాంది. దినచర్యలో భాగంగా ఒకరికొకరు చేయుతగా, పరస్పర అంకిత భావనతో జీవిస్తారు. 



ఎప్పుడూ హాస్యంగా అనుకుని, సరదా పడే సంబంధం, ఆచరణాత్మక రూపం మలుపు తిరిగే సమయానికి పృథ్విథర్ విముఖత వెల్లడైంది. 



“నాన్నా, మీ మాట ప్రకారం నేను బాగా చదివి సైంటిస్టు కావాలి. అంతవరకు నాకు పెళ్లి వద్దు. అలాగని ప్రజ్ఞ పెళ్లి నా కోసం ఆపొద్దు. 



మెట్రిక్ చదివిన అమ్మాయికి, గ్రాడ్యూయేట్ అబ్బాయికి ముడి పెడితే నేను జీవితమంతా నారో మైండెడ్ పిల్లతో బ్రతకలేను. నాతో సరితూగే ఎడ్యుకేటెడ్, బ్రాడ్ మైండెడ్ అమ్మాయి కావాలి. ”



“మేనరికమయినా వీళ్ళు మనం అడిగిన లాంఛనలన్నీ ఇస్తూన్నారు. అన్నీ బాగానే వున్నాయి కదరా, కొత్తగా ఈ పిచ్చి మాటలెంటి?" నాన్న ప్రశ్న. 



అమ్మ “ఎవరినైనా ప్రేమించావా?”



మరొకసారి నిక్కచ్చిగా పృథ్విథర్ తన అసమ్మతిని నొక్కి వక్కాణించాడు. 



వెంకట్రావు స్వంత చెల్లెలు ప్రమీల. మేనగోడలినే ఇంటి కోడలిగా తీర్మానించుకున్నారు. పెళ్ళికి కావలసిన కొన్ని నగలు కూడా ముందుగానే ఏర్పాటు చేశారు. 



ఏ ముఖం అడ్డు పెట్టుకొని సంబంధం వద్దని చెప్పాలి. రాకపోకలు మానేశారు. 



సౌభాగ్య వెంకట్రావులకు కొంత కాలం పట్టింది. ప్రమీలా నారాయణ వచ్చినా యడ మొహం పెడ మొహం!



సౌభాగ్యను ప్రమీల నిలదీసింది. 



“వదినా, పృథ్వి చదువుకు యింకా సమయం పడుతుంది. మీరు వేరే సంబంధం చూసుకోండి. "



“అసలు విషయం చెప్పండి వదినా, పృథ్వి చదువు పూర్తి అయిన తరువాతనే పెళ్లి. 



కానీ వేరే సంబంధం మాట వినటానికి చాలా ఇబ్బందిగా వున్నది. ”



డ్రాయింగ్ రూంలో కూర్చున్న నారాయణ కూడా వెంకట్రావు మాటలకు అవాక్కయి ఆడవాళ్ళు వున్న హల్లోకి వచ్చాడు. 



నలుగురి మద్య ఎంతో సేపు తర్జన బర్జన జరిగినా, ఒకటే నిర్ణయం “మీ ప్రజ్ఞ, మా పృథ్విల పెళ్లి కుదరదు. ”



“బలమైన ఒక్క కారణం చెప్పండి” ప్రాధేహిస్తున్నాడు అమ్మాయి తండ్రి. 



“పల్లెటూరి పిల్ల, చదువు.. మెట్రిక్ మాత్రమే. పృథ్వీకు పట్టణంలోని చదువుకున్న అమ్మాయి కావాలట. ”



“దానిదేముంది ప్రజ్ఞను కూడా మీరు కోరినట్లే చదివిద్దాము. ”



“అసలు ప్రజ్ఞ వద్దు అన్నాడు. ”



“కట్న కానుకలు పెంచాలా?"



“అదేం లేదు, మాకు ఈ సంబంధం వద్దు. ”



ఇంత ఖరాఖండిగా తేల్చిన తరువాత ప్రమీలా దంపతులు అక్కడ నిలువలేక పోయారు. 



“అత్తా మామా ఏమన్నారు నాన్నా?” ఆతృత పట్టలేక అడిగింది ప్రజ్ఞ. 



“పృథ్విని మరిచి పోతే మంచింది. మన్ని వేరే సంబంధం చూసుకోమన్నారు. ” బాధను గొంతులో అదిమి పెట్టి అన్నాడు తండ్రి. 



“బంగారం విలువ వాళ్ళకేం తెలుసు.. కంచు మ్రోగినట్టు కనకంబు మ్రోగునా.. ” తల్లి తన కోపాన్ని శాంత స్వరంలో వెలువర్చింది. 



అమ్మానాన్నలు ఏదో అంటున్నారు, కానీ ప్రజ్ఞ మనసులో మౌన పోరాటం సుళ్ళు తిరుతూనే వుంది. 



ఇరు కుటుంబాల్లో ప్రతీ సంవత్సరం శ్రావణ శుక్రవారం వరలక్ష్మీ వ్రతానికి పేరంటం పిలుచుకొని సంతోషంగా జరిగే శుభ కార్యం వెలవెల బోయింది. 
====================================================================
ఇంకా వుంది..

[sri7869]

Super excellent update  :